Er doet zich op dit moment een tsunami aan problemen voor in ons land en de regering lijkt niet in staat om die op te lossen.

Deze problemen zijn nodig om een grote volgende stap richting communisme te kunnen maken.


Als er iets is waar veel mensen last van hebben is dat ze worden meegesleurd in details en daarbij totaal het grotere plaatje uit het oog verliezen.

Wanneer je iedere afzonderlijke gebeurtenis induikt en je mee laat sleuren door allerlei (terechte) emoties, dan ben je al snel geneigd om daar helemaal in op te gaan, waardoor je het grotere beeld niet meer ziet.

Dat is ook precies de bedoeling en daarom wordt je ook iedere dag gebombardeerd met een scala aan verschillende berichten en daar boven op nog eens afgeleid met allerlei 'entertainment'.

Echter, als je nu kijkt naar wat er in dit jaar allemaal is gebeurd en je bekijkt dat als het ware vanuit een helikopter, dan zie je een bepaald patroon.

Dat patroon is dat alles wat er nu gebeurt in onze maatschappij erop is gericht dat mensen niet meer zelfstandig kunnen wonen.

Waar velen er nu nog in slagen om de eindjes aan elkaar te knopen, zo zal dat binnen niet al te lange tijd voor veel gezinnen niet meer lukken. De gezinnen waar dit het eerst gebeurt zijn natuurlijk de arme (bijstands) gezinnen, alleenstaanden en ouderen.

Al deze mensen wonen nu ergens. Nu kunnen ze dat nog, maar voor hoelang?

Aan de andere kant worden we dagelijks overspoeld met asielzoekersdrama’s en hoewel volgens een artikel in de Telegraaf van vrijdag het vaak gewoon mensenhandel betreft, gaat het maar door.

De mensenhandel waar de Telegraaf over schrijft is het feit dat er alleen al vorige maand een kleine 500 alleenstaande kinderen aankwamen in Ter Apel. Kinderen in de leeftijd van 8 tot 10 die maar één opdracht hebben meegekregen van de handelaren die ze daar hebben gedropt en die is: vraag om gezinshereniging.

We kennen natuurlijk allemaal de gigantische problemen op de woningmarkt en Minister De Jonge die dat zou moeten oplossen doet van alles, behalve het woningprobleem oplossen.

Wat je voor je ogen ziet gebeuren is het creëren van een enorm probleem. Een probleem dat met de dag groter wordt en waarvoor de regering geen oplossing kan vinden.

En dan komen we weer in het gebied van ‘drastische’, maar o zo noodzakelijke maatregelen om de situatie de baas te blijven.

Ondertussen wordt de bevolking al voorbereid op de komende verandering:


Natuurlijk beginnen ze met bijstandsgezinnen, alleenstaande ouders en ouderen, want die zijn kwetsbaar.

Als de situatie uit de hand gaat lopen zoals hierboven omschreven, waarbij ook arme mensen niet meer in staat zijn om zelfstandig te wonen, omdat ze de rekeningen niet kunnen betalen, dan opeens zijn er weer hele nieuwe mogelijkheden.

Want, dan zal gezegd worden dat ‘we’ twee vliegen in één klap kunnen slaan. De mensen die niet meer in staat zijn om zelfstandig te wonen kunnen hun woning delen met asielzoekers.

Op die manier kunnen ze toch in hun eigen woning blijven wonen en is de overheid geholpen met de opvang van al die mensen die een dak boven hun hoofd nodig hebben.

Met andere woorden, het communisme komt weer een stapje dichterbij want dergelijke praktijken werden ook uitgevoerd in een stad als Moskou na de invoering van het communisme in 1918 door de ‘usual suspects’. 

Daarnaast hebben we natuurlijk nog de wetswijziging waarover Gideon van Meijeren het volgende zei in de Tweede Kamer:

De wet verplaatsing bevolking maakt het in het uiterste geval mogelijk dat woningeigenaren verplicht worden om een ruimte in hun huis beschikbaar te stellen aan vreemdelingen en deze vreemdelingen zelfs te onderhouden.

Kortom, alles wat er nu gebeurt is erop gericht om ervoor te zorgen dat mensen niet meer zelfstandig kunnen wonen, waardoor de overheid dan uiteindelijk kan bepalen wie in welk huis gaat wonen.

Stap voor stap, stukje bij beetje wordt de bevolking meer afhankelijk van de overheid. Daarbij zijn het ook nog eens meerdere en bovendien buitenlandse overheden (WEF en EU), maar een kniesoor die daar op let.

Tenslotte een verzoek aan onze lezers.

Afgezien van enkele donateurs hebben wij geen inkomsten. En dat maakt het soms best wel lastig om door te blijven gaan.

Daarom bij deze een verzoek om ons te steunen als je wat kunt missen.