Wat niet erg bekend is, is het feit dat internationale verdragen boven de eigen wetgeving gaan. Dat betekent dan weer dat ons land wordt gewurgd door al die verdragen en dat niemand er wat aan kan doen.
Hoe meer internationale verdragen ons land sluit, des te meer wordt de eigen wetgeving aan de kant gezet.
Dit, omdat er in onze grondwet een bepaling staat dat internationale verdragen boven de eigen wetten gaan.
Het is artikel 94 uit die grondwet waar het volgende staat:
Binnen het Koninkrijk geldende wettelijke voorschriften vinden geen toepassing, indien deze toepassing niet verenigbaar is met een ieder verbindende bepalingen van verdragen en van besluiten van volkenrechtelijke organisaties.
Als die verdragen er eenmaal zijn, dan kunnen deze worden gebruikt om via de rechtbanken naleving van deze verdragen af te dwingen.
Er is een interessante column verschenen van voormalig minister Roland Plasterk waarin deze uitlegt hoe bovenstaande werkt in de praktijk en dat die verdragen eigenlijk het einde betekenen van onze democratie.
Uitstekende column van Plasterk
— René Kemp⭐ (@rkemp59) November 11, 2022
'Brusselse dikdoenerij, de bijna onmogelijkheid verdragen te veranderen, plus de neiging bij rechtbanken om verdragen extensief uit te leggen, legt de bijl aan de wortel van onze democratie.'🎯
(@telegraaf) pic.twitter.com/NJTat4jP0K
De voorrang van het Europese recht op het nationale recht is absoluut. Dat betekent dat deze voor alle verbindende Europese rechtshandelingen geldt, ongeacht of het gaat om primair recht, zoals de verdragen, dan wel om afgeleid recht, in de vorm van bijvoorbeeld richtlijnen of verordeningen.
Wij zijn gevangen door de internationale verdragen en behalve het uit de EU gaan en het opzeggen van al die andere verdragen, blijven wij gevangenen van die verdragen en hoe meer verdragen er worden gesloten des te minder zullen wij een soeverein land zijn. Dit, voor zover we dat nu nog zijn.
Naast de verdragen die ons gevangen houden, is er natuurlijk nog het door het WEF geïnfiltreerde parlement. Een parlement waar het WEF via de door haar gekochte patijleiders een meerheid heeft en daardoor iedere nationale wet die het wil erdoor kan drukken.
Een mooi voorbeeld hiervan zag je eerder in de week. De VVD fractie was zwaar tegen de asielwet. Vervolgens komt Mark Rutte langs en belooft dat iedereen die dwars ligt binnen de fractie een verdere carrière via de VVD kan vergeten en prompt stemt de VVD fractie voor, waardoor de asielwet een feit is.
Waar Roland Plasterk er vanuit gaat dat al die verkeerde beslissingen worden genomen door mensen die allemaal goede bedoelingen hebben, zo doen wij dat niet.
Het zijn geen goed bedoelende mensen die per ongelijk allemaal fouten maken. Het zijn keiharde, gekochte of gechanteerde psychopaten die rücksichtslos de orders van hun superieuren in de achtergrond uitvoeren.
Om dat duidelijk te maken hier een deel uit een artikel dat wij schreven in 2018.
Er werd voor de vorm een volkomen zinloos debat gevoerd in de Tweede Kamer, want van te voren stond al vast dat Nederland het Marrakech Pact volgende week zal ondertekenen.
Dit betekent dat ons land haar rijkdom zal gaan delen met Afrika op een manier zoals die wordt beoogd door de machthebbers achter de schermen en uitgevoerd door de wereldregering.
In oktober 2015 werden de nieuwe actiepunten van de beruchte Agenda 2030 door de Verenigde Naties gepresenteerd in het bijzijn van de paus. Wij schreven daar destijds onder andere het volgende over:
De tot nu toe gebruikte term Agenda 21 wordt vervangen door een nieuwe: de 2030 Agenda. Dat is omdat de implementatie 15 jaar zal gaan innemen en het dan 2030 is. Vrijwel ieder land ter wereld heeft vrijwillig deze nieuwe wereldregering in vermomming ondertekend en jij zult eraan gaan deelnemen of je nu wilt of niet.
In het aangehaalde artikelen staan de 17 doelstellingen van de wereldregering, met daarbij een vertaling wat die punten in werkelijkheid betekenen.
Een vervolg daarop is het Marrakech Pact dat officieel als volgt wordt omschreven:
Het Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration (GCM), of de Internationale Overeenkomst voor Veilige, Ordelijke en Reguliere Migratie, in het kort Global Compact for Migration of "VN-Migratiepact", is een voorgesteld verdrag, uitonderhandeld onder toezicht van de Verenigde Naties, dat alle aspecten van internationale migratie beoogt te omvatten op een holistische en alomvattende manier.
Meestal zijn we het niet eens met wat columnist Leon de Winter schrijft bij de Telegraaf, maar dit keer heeft hij een aantal zeer interessante punten voor wat betreft dit Marrakech Pact, zoals de volgende:
Migratie is van alle tijden, beweert dit pact. Dat klopt, maar we leven niet in ’alle tijden’. Sinds de bestendiging van natiestaten is de nationale grens, en de nationale identiteit, een essentieel middel geworden om de staatsmacht en haar geografische bevoegdheden te definiëren. Op deze manier ordenen we ons samenleven en hebben we afgesproken welke regels en wetten op welke manier op ons grondgebied worden uitgeoefend.
Dit pact maakt die eeuwenoude staatsmiddelen, en het nationale zelfbeschikkingsrecht, poreus. Dit pact geeft migranten, ja laat ik het getaboeïseerde woord gebruiken: ’vreemdelingen’, rechten die zich onttrekken aan de staatsmacht. Er wordt een ander niveau van machtsuitoefening ingesteld die lijkt op die van Brussel of van andere internationale verdragen. De mogelijkheid om de rechten van de eigen burgers te beschermen, en het voordeel van hun geografische bestaan te behouden, wordt door dit pact ondermijnd.
Wat dit Pact dus in feite doet zijn de rechten van migranten overdragen aan de wereldregering.
De Winter stelt dat dit Pact impliceert dat de rijkdom van Nederland moet worden gedeeld met Afrika, maar het gaat veel verder dan dat. Het is het overdragen van de soevereine macht van een land naar de wereldregering.