Soms valt er ook nog wel wat goed nieuws te ontdekken en daar hoort bij dat mensen zich toch anders gedragen dan het WEF dacht. Ze kunnen dan wel de mooiste plannen maken in Davos, maar zonder medewerking van de bevolking zijn die plannen gedoemd om te mislukken.
Er is een groot verschil tussen de propaganda zoals die door het WEF de wereld wordt ingestuurd en de werkelijkheid.
De WEF maakt allemaal plannen over hoe de wereld er volgens hen over een aantal jaren hoort uit te zien en de meeste wakkere mensen worden dan ook acuut misselijk als ze die filmpjes bekijken.
De door het WEF geplande slavernij voor de bevolking wordt verkocht als technologische hoogstandjes, gekoppeld aan gemak voor de mens en uiteraard het klimaat.
Overal zie je filmpjes opduiken zoals de volgende. Filmpjes waarin men probeert de bevolking te overtuigen van het feit dat het leven in een smart city fantastisch is.
Nu is er bij ons veel ophef geweest over Apeldoorn, de stad die zich graag wil presenteren als een smart city.
Apeldoorn is door het World Economic Forum (WEF), zonder overleg met haar inwoners, omgetoverd tot eerste ‘Smart City’ van Nederland. Een onbekend Oostenrijks bedrijf, RadioLED, heeft een 5G-netwerk uitgerold in de stad, op basis van een geheime overeenkomst met de gemeente. De gemeente ontvangt geen opbrengsten uit het project, de regie ligt geheel bij RadioLED. Dat bedrijf beheert ook de data die worden verkregen uit duizenden sensoren die de Apeldoornse burgers overal volgen.
Maar, voordat Apeldoorn in beeld kwam als smart city was er Amersfoort, waar men al heel lang gewerkt heeft aan hetzelfde plan.
Voorlopig prijkt het nog op de website van de gemeente: “Amersfoort wil een ‘Smart City’ zijn”. De afgelopen zes jaar onderzocht de gemeente het allemaal: slimme lantaarnpalen, wifi-tracking en het voorspellen van gedrag met algoritmes.
Jarenlang is men er mee bezig geweest, maar nu wil Amersfoort geen smart city meer zijn.
Dit, omdat het in de praktijk toch talloze problemen opleverde.
Vorig jaar kwam er een einde aan het programma Amersfoort Smart City, en maakte de gemeente de balans op.
De populaire term ‘smart city’ dook voor het eerst op in de conceptbegroting van 2014. ‘Samen met de stad’, wilde de gemeente onder die naam ‘innoveren met nieuwe technologie’. Enkele pilots volgden, maar een visie kwam er pas met het plan van aanpak voor het Smart City-programma in 2017. “Amersfoort wil voorop lopen als ‘één van dé Smart Cities in Nederland”, stond er op de voorpagina.
Ondanks het belang van het netwerk, blies de gemeente het project uiteindelijk af. De kosten en risico’s bleken te groot. “De inkomsten waren heel onzeker”, zegt Van Dijk over de potentiële inkomstenbron, bijvoorbeeld met het verhuur van 5G-ophangpunten, of advertenties. “Daar hadden we geen beeld van. Het was op dat moment niet goed uit te leggen. En achteraf denk ik dat het een goede beslissing is geweest”, besluit Van Dijk over het beëindigen van het project. “Volgens mij is het verder in het land ook niet heel erg aangeslagen.”
En dat is heel goed nieuws, want als iets, ondanks alle propaganda, niet aanslaat bij de bevolking en men wil er niet aan meewerken, dan houdt het gewoon op.
Zo zie je maar weer, hoe machtig een bevolking is als ze iets niet willen. Als het volk geen smart city wil, dan komt er geen smart city.
Natuurlijk zullen ze straks van hogerhand alles uit de kast trekken om die smart cities toch erdoor te drukken omdat het essentieel is voor het grote plan. Maar, het principe blijft dat wanneer de bevolking niet mee werkt het heel erg moeilijk zo niet onmogelijk wordt.
Ook op het gebied van geld is er goed nieuws te melden. Want, ondanks het feit dat banken willen dat iedereen alles digitaal doet, loopt ook dit initiatief krakend vast.
Dit simpelweg omdat er miljoenen mensen zijn die niet in staat zijn om mee te doen aan die digitalisering.
Naar schatting zo'n 2,6 miljoen volwassen Nederlanders hebben moeite met online betalen en andere online bankzaken. Ruim een op de zes mensen heeft hierbij hulp nodig, meldt De Nederlandsche Bank (DNB) in een rapport. De betaalsector wordt aangespoord tot actie.
Het rapport geeft volgens belangen- en consumentenorganisaties een ontnuchterend beeld.
Het ontnuchterende beeld dat ongeacht hoe mooi de planners van het WEF het allemaal weten te bedenken, je toch met mensen te maken hebt.
En als die mensen niet mee willen of kunnen meewerken, dan vallen al die mooie plannen in duigen.
Daarom blijft het niet meewerken aan de systemen dan ook één van de meest effectieve manieren om zand te strooien in de WEF motor.