Direct na het vonnis van de rechtbank in Zutphen ging voormalig politievrouw Alice Besselink alweer de fout in aldus de Telegraaf.

Iedere keer als ‘Bodegraven’ opnieuw opduikt wordt dezelfde en naar het lijkt effectieve procedure gevolgd om mensen te laten zwijgen.


Er is de laatste weken nogal wat ophef geweest over Alice Besselink, een dame die klaarblijkelijk vroeger werkzaam was bij de politie.

Alice Besselink heeft de inmiddels alweer enigszins vergeten zaak ‘Bodegraven’ nieuw leven ingeblazen.

Voor wie het allemaal alweer is vergeten, ‘Bodegraven’ wordt als volgt samengevat door de MSM:

Een trio complotdenkers veroorzaakte na 2021 veel leed met hun theorie over Bodegraven als vermeend centrum van satanisch kindermisbruik. Zelfbenoemde ’onderzoekers’ Micha Kat en Wouter Raatgever gingen mee in de verhalen van Bodegravenaar Joost Knevel, die aan paranoïde hallucinaties lijdt en op de proppen kwam met bizarre moord- en misbruikherinneringen uit zijn jeugd.

Kat en Raatgever geloofden deze ’hervonden herinneringen’ en begonnen een online campagne, waarbij ze strooiden met oproepen om de ’verantwoordelijken’ te executeren. In Knevels waanwereld was dat onder anderen Jaap van Dissel. De RIVM-baas, onder hoogspanning door de coronacrisis, kreeg ernstige bedreigingen. Net als Mark Rutte, Hugo de Jonge en een huisarts in Bodegraven.

Het beruchte trio lijkt inmiddels compleet van het toneel verdwenen en dan hebben we nu ineens Alice Besselink.

De gemeente Bodegraven stapte nu opnieuw naar de rechter en deze had niet erg lang nodig om tot een oordeel te komen.

Alice Besselink mag van de rechter niet langer spreken over een vermeend satanisch pedofielennetwerk in Bodegraven-Reeuwijk. Deze uitspraak volgt op een door die gemeente aangespannen kort geding om nabestaanden van overleden kinderen te beschermen.

Hoewel rechters normaal gesproken twee weken de tijd nemen voor een uitspraak, werd tijdens de zitting over de zaak al duidelijk dat er zo snel mogelijk een oordeel zou volgen, gezien de gevoeligheid van de materie. Dat oordeel viel in het nadeel uit van Alice Besselink, die binnen 48 uur de door haar gedane uitlatingen over ‘plegers, slachtoffers of verhullers van satanisch-pedofiele misdrijven in de gemeente Bodegraven-Reeuwijk’ moet verwijderen van haar socialemediakanalen.

Die uitspraak lijkt duidelijk, maar volgens de Telegraaf gaat Besselink gewoon door waar ze is gebleven.

Nauwelijks heeft de rechter uitspraak gedaan of Besselink publiceert op Facebook een verse tirade. ’Tribunalen komen er...En zij die mij aanvielen uit ego, jullie zullen jullie podium krijgen als aanvallers tegen de kinderbeschermers.’

Volgens de rechtbank is er geen spat nieuw bewijs geleverd en blijft het een soort niet onderbouwd sociale media verhaal.

De zaak toonde aan dat een niet onderbouwde theorie via sociale media kan uitgroeien tot een regelrechte heksenjacht op mensen, stelde de rechter. Toch doofde de vlam van het verhaal na de rechterlijke uitspraak over Knevel en Raatgever. Tot Alice Besselink het vuurtje weer opstookte in de afgelopen maanden. Daaraan komt nu een einde, zolang zij zich houdt aan het vonnis van de rechter.

Het vonnis liegt er dan ook niet om:

Mocht Besselink hier geen gehoor aan geven, dan zal ze een dwangsom moeten betalen van 5000 euro voor iedere keer dat ze in overtreding is, tot een maximumbedrag van 400.000 euro.

Mocht dit nog niet genoeg zijn om haar aan te sporen de uitingen te verwijderen, volgt een gevangenisstraf van maximaal zestig dagen. Opmerkelijk is dit niet. In feite volgt de rechter hier een eerdere gerechtelijke uitspraak uit 2021. Toen werden geestverwanten Joost Knevel, Wouter Raatgever en Hans Meijer tot maandenlange celstraffen veroordeeld in deze zaak.

Alice Besselink lijkt niet het soort persoon dat even 400.000 euro aan dwangsommen op kan hoesten.

Hetgeen in de praktijk betekent dat, als zij doorgaat, ze achter de tralies gaat verdwijnen, net zoals het andere trio.

Dat andere trio heeft inmiddels de gevangenis achter zich gelaten, maar ook daar is het muisstil.

Wij hebben in ieder geval niets gezien waaruit blijkt dat ze die zaak weer hebben opgerakeld.

Waarmee we dan de situatie hebben dat niemand precies weet of ‘Bodegraven’ nu wel of niet, of misschien gedeeltelijk, waar is.

Wat dat betreft werkt deze vorm van censuur uitstekend.

Een zaak wordt voor de rechter gebracht, deze doet uitspraak en er ligt een vonnis.

Nu kan je in beroep tegen een vonnis, maar dat zal waarschijnlijk de dwangsommen en bijbehorende gevangenisstraf waarschijnlijk niet stoppen.

De grote vraag is nu welke optie Alice Besselink zal kiezen.