Ons land behoort tot de meest afgeluisterde landen ter wereld. Alleen al in 2010 werd er 22.000 keer een machtiging tot het afluisteren van telefoons afgegeven.
Hiermee herleven de tijden uit een nog niet zo lang vervlogen verleden. De landen achter het ijzeren gordijn hadden toen een bekend gezegde: “De ene helft van de bevolking houdt de andere helft in de gaten”.
Om even een idee te krijgen om hoeveel mensen het eigenlijk gaat die in ons land worden afgeluisterd, bijgaande foto. Het is een opname van een stadion waar een concert wordt gegeven voor ongeveer 22.000 mensen.
Zo’n heel stadion vol met mensen wordt dus systematisch afgeluisterd. Dat zijn er veel, heel veel.
En dan te bedenken dat dit de cijfers zijn van 2010 en dus twee jaar geleden. Hoeveel zullen het er nu zijn? 25.000? 30.000?
Bedenk je eens wat er niet aan mankracht nodig is om vervolgens de resultaten van al deze informatie te verwerken. Men zal er een reden voor hebben om dit te doen, dus zal men ook ongetwijfeld de uitkomsten willen weten.
Hierbinnen zijn de geweldige kosten die dit allemaal met zich meebrengt nog buiten beschouwing gelaten. Nouja, dat maakt eigenlijk ook niet zoveel uit; de afgeluisterde mensen betalen er tenslotte via hun belastingen zelf voor, dus dat is dan weer mooi opgelost.
Zelfs al in 2004, had het Duitse Max Planck Instituut becijferd dat er op last van politie en justitie 62 van de 1000 mensen in Nederland werden afgeluisterd. Dat was nog zonder alle “geheime” taps van veiligheidsdiensten en dergelijke.
En de echte criminelen? Die hebben allang manieren gevonden om dit probleem te omzeilen. Er zal geen enkele zich zelf respecterende boef zijn die ook nog maar iets loslaat door de telefoon. Er zijn tegenwoordig heel wat betere manieren om met collega criminelen te converseren.
Dus, de “reden” waarmee dit allemaal is opgezet is eigenlijk allang achterhaald. Het zou best interessant zijn om te weten te komen hoeveel van die afgeluisterde 22.000 mensen ooit veroordeeld zijn voor een misdaad. Deze cijfers zijn er, voor zover ons bekend, niet, maar die zullen ongetwijfeld heel erg laag zijn.
Desalniettemin.… de Staat der Nederlanden blijft er mee doorgaan. En in dat geval kun je zoals gewoonlijk alleen maar concluderen dat deze praktijken weinig of niets te maken hebben met misdaadbestrijding, maar alles met het controleren van de bevolking.
Bron:
De Volkskrant