Het is tegenwoordig niet meer zo dat de capaciteiten van mensen bepalend zijn voor de benoeming in bepaalde posities. Het zijn je uiterlijke kenmerken die dat bepalen en dat heeft de marine van Nieuw Zeeland net 100 miljoen dollar gekost.
Onderdeel van de beruchte Agenda2030 is het volgende:
De Agenda 2030 pleit voor de participatie van alle segmenten van de samenleving, ongeacht ras, geslacht, etniciteit en identiteit, om bij te dragen aan de implementatie van de Agenda.
In werkelijkheid is het een Agenda om onze samenleving compleet te verwoesten zodat we straks klaar zijn voor de communistische New World Order.
Vroeger wilden bedrijven graag goede en solide producten maken en het liefst ook nog winst overhouden. Voor het maken van die producten werd dan personeel aangetrokken dat men het meest geschikt vond om deze producten te maken.
Er werd gekeken naar kwaliteit van het personeel, opleiding, werkervaring en verder alles wat van belang kon zijn.
In het kader van de Creatieve Verwoesting van onze maatschappij werkt alles anders.
Want om te helpen bij het slopen van de maatschappij is er door de sekte het fenomeen woke in het leven geroepen. Onderdeel van dat woke is wat men noemt DEI (diversity, equity, and inclusion).
Zoals we eerder schreven over Boeing, heeft die woke filosofie al voor veel bijna ongelukken gezorgd en kiezen steeds meer luchtvaartmaatschappijen niet langer voor Boeing. Zowel KLM als Transavia verlaten de Boeing 737 en stappen over op de Airbus 321 Neo.
Ook bij de door het WEF gecontroleerde overheden zie je hetzelfde verschijnsel.
Er wordt niet meer gekeken naar de capaciteiten van een persoon, maar naar wat hetgeen die persoon is of claimt te zijn.
Alleen zijn overheden geen bedrijven en daar kan de schade door het woke beleid onbeperkt oplopen zoals in het geval van de WEF overheid van Nieuw Zeeland.
Deze heeft net een schadepost van 100 miljoen euro voor de kiezen gekregen dankzij haar woke beleid.
🇳🇿 LESBIAN CAPTAIN LOSES SHIP!
— Lord Bebo (@MyLordBebo) October 6, 2024
The Royal NZ Navy ship’s HMNZS Manawanui sank this morning after running aground on a reef near the southern coast of Upolu, Samoa, last night and catching fire.
$100 million down the drain
1/ pic.twitter.com/U5kzCeaKSn

De Manawanui liep aan de grond toen ze zaterdag laat een rif in Samoa onderzocht. Gray beval alle hens het schip te verlaten, wat volgens marinechef vice-admiraal Garin Golding op zondag de juiste beslissing was.
Het schip maakte water en zonk zondagochtend.
Alle 75 opvarenden, waaronder de bemanning, zeven burgers en vier militairen van andere strijdkrachten, waren veilig na een reddingsoperatie die als uitdagend werd omschreven en waarbij een reddingsvlot omviel.
Tot 15 bemanningsleden liepen schaafwonden op en één had een ontwrichte schouder.
Een schip dat zonder aanwijsbare reden aan de grond loopt en reddingsboten die omslaan klinkt nu niet bepaald als een scenario waarbij de kapitein de zaak onder controle heeft.
Natuurlijk had bovenstaand ongeval net zo goed kunnen gebeuren met een andere kapitein aan het roer, maar wat opvalt is dat er zich veel incidenten voordoen bij bedrijven en overheden waar men verplicht mensen met bepaalde uiterlijke kenmerken in posities benoemd om aan de inclusiviteitseisen te voldoen.
Enkele jaren geleden gebeurde iets dergelijks ook bij de Noorse marine.

Een miljoenen kostend oorlogsschip onder leiding van de NAVO is volledig onder water gelopen nadat het in de vroege uren van 8 november in een Noorse fjord tegen een olietanker was gebotst.
De KNM Helge Ingstad, ook wel 'onzinkbaar' genoemd, kwam in aanvaring met de Maltese olietanker Sola TS. In de zijkant van het oorlogsschip, een van de vijf van de Noorse marine, werd een 10 meter lange scheur gemaakt. De tanker zou echter ongedeerd zijn.
De reddingspogingen van het schip, dat vastliep op onderwaterrotsen, werden verijdeld nadat de kabels, die het fregat op zijn plaats moesten houden om te voorkomen dat het zou zinken, knapten. Het enige wat nu nog boven de waterlijn uitsteekt zijn de bovenkant van het fregat, de antennes en de radar.
Het oorlogsschip was op weg naar huis op de marinebasis Haakonsvern na een reis rond de fjorden voor navigatietraining.
De vraag blijft waarom het goed uitgeruste oorlogsschip niet kon voorkomen dat het de langzaam bewegende, 62.557 ton wegende en 250 meter lange olietanker raakte. De KMN Helge Ingstad is een van de vijf fregatten uit de Nansen-klasse die worden aangeprezen als “onzinkbaar” vanwege de constructie met waterdichte zones die zijn ontworpen om het oorlogsschip “intact en operationeel” te houden.
De Noorse publicatie Armed Forces had in een artikel lovende woorden gesproken over de bemanning van KNM Helge Ingstad, waarvan vier van de vijf navigators vrouwen waren. “Het is voordelig om veel vrouwen aan boord te hebben. Het zal een natuurlijk iets zijn en een compleet andere omgeving, wat ik als positief zie,” had luitenant Iselin Emilie Jakobsen Ophus, een navigatieofficier op het oorlogsschip, gezegd.
De Noorse journalist, militair expert en politiek analist Helge Lurås suggereerde dat het dramatische incident nauw verband houdt met het aandeel vrouwen in de Noorse strijdkrachten.
Luras beweerde dat de opname van vrouwen in de strijdkrachten een effect heeft gehad op de professionele cultuur. Hij schrijft dat de strijdkrachten er de voorkeur aan geven om politiek correct te zijn door het aantal vrouwen in het leger te verhogen. “Er wordt aangenomen dat vrouwen de strijdkrachten beter maken. Degenen die er anders over denken, krijgen een duidelijke boodschap dat hun mening ongewenst is”, schrijft Lurås.
De moraal van bovenstaand verhaal is dan ook dat we als maatschappij zo snel mogelijk moeten stoppen met al die woke idioterie als we niet een steeds onveiliger wereld willen.
Benoem de best gekwalificeerde persoon voor een baan, ongeacht of deze nu man, vrouw, lesbisch of hetero is en het probleem is opgelost.


