Er is enorm veel ophef ontstaan in vooral Amerikaans christelijke kringen aangaande een door het Huis van Afgevaardigden aangenomen wetswijziging.

Een wet met verregaande gevolgen want deze wet maakt het strafbaar om te zeggen dat Jezus is vermoord door de Joden.


Voor de niet christenen hier een samenvatting van wat veel Amerikaanse christenen geloven met betrekking tot de dood van Jezus. Dit zal ongeveer gelijk zijn aan wat veel christenen bij ons geloven.

De moord op Jezus Christus aan het kruis is waarschijnlijk de gebeurtenis waarover het meest geschreven is in de geschiedenis, en toch heeft niemand er verantwoordelijkheid voor genomen, ondanks wat de duidelijke woorden van de evangeliegetuigen ons vertellen. De beschuldiging van “Christusmoordenaars” is een spreekwoordelijke “hete aardappel” die van de ene groep naar de andere wordt doorgeschoven - met als resultaat 2000 jaar met de vinger wijzen, beschuldigingen en ontkenningen vol zelfrechtvaardiging.

Als we het niet eens kunnen worden over wie Christus heeft gedood, was zijn dood dan tevergeefs?

De traditionele christelijke opvatting - gepromoot door de katholieke en protestantse kerken - is dat “de Joden” Christus hebben gedood, maar na hevige druk van machtige Joodse groeperingen die beweerden dat deze beschuldiging een “bloedbelijdenis” was, heeft de katholieke kerk in het kielzog van Vaticanum II officieel “de Joden” vrijgesproken en de schuld bij “de Romeinen” gelegd. En de joods-filosofische protestantse kerkgenootschappen - gedomineerd door de evangelische zionisten - volgden het voorbeeld van de katholieke kerk en schoven de schuld - opnieuw - op “de Romeinen”.

De Joden beweren natuurlijk dat de Romeinen Christus hebben gedood - terwijl de zogenaamde “heidenen” nauwelijks in staat zijn om de Joden te beschuldigen - die hen van antisemitisme beschuldigen omdat ze alleen maar de Schrift aanhalen die zegt: “Mannen van Israël, Jezus de Nazarener hebt u aan het kruis genageld.” (Handelingen 2:22-23) En veel blanke Christenen die zich ervan bewust zijn dat zij het ware Israël van de Schrift zijn, houden vol dat het de “Edomitische Joden” waren die Christus doodden - niet Israël.

En gaan we nu naar een artikel van Natural News waar onder andere het volgende staat:

Eerder dit jaar nam het door Republikeinen geleide Huis van Afgevaardigden een wetsvoorstel aan om het uitspreken van bijbelse waarheden die door zionisten worden gehaat, zoals het feit dat Jezus Christus door Joden werd gedood, te verbieden.

De wet, die bekend staat als de Antisemitism Awareness Act, kwam er als reactie op de uitbarsting van campusprotesten over de genocidale acties van Israël in de Gazastrook. Het doel is om studenten en hun professoren het zwijgen op te leggen zodat ze zich niet meer kunnen uitspreken ter verdediging van het Palestijnse volk dat wordt afgeslacht door de Israel Defense Forces (IDF).

De wetgeving bevat een lijst van “hedendaagse voorbeelden” van antisemitisme die verboden zouden worden, mocht de wet ondertekend worden. Eén van de voorbeelden is een uitspraak van Rep. Marjorie Taylor Greene (R-Ga.) tegen de acties van Israël in Gaza.

Andere voorbeelden van antisemitisme die verboden zouden worden onder de Antisemitism Awareness Act zijn “het gebruik van symbolen en beelden die geassocieerd worden met klassiek antisemitisme (bijv. beweringen dat Joden Jezus hebben vermoord of bloedbelijdenis) om Israël of Israëli's te karakteriseren”.

Het wetsvoorstel zou ook verbieden “Joodse burgers ervan te beschuldigen loyaler te zijn aan Israël ... dan aan de belangen van hun eigen naties,” evenals het uiten van beschuldigingen “over een Joodse wereldsamenzwering en/of over Joden die de media, economie en regering controleren” en “het trekken van vergelijkingen tussen het hedendaagse Israëlische beleid en dat van de nazi's.”

Het Huis stemde met een overweldigende meerderheid voor de Antisemitism Awareness Act, met 320 tegen 91 stemmen. Van deze 91 tegenstemmers waren er 70 Democraten en 21 Republikeinen, wat aantoont dat “rechts” in grote meerderheid Israël ten koste van alles steunt, terwijl “links” sceptischer staat tegenover de zionistische staat.

Naast het verbieden van “antisemitische” uitingen in al hun vormen, zou de Antisemitism Awareness Act het Amerikaanse Ministerie van Onderwijs ook verplichten om de zeer brede definitie van “antisemitisme” van de International Holocaust Remembrance Alliance (IHRA) over te nemen, die het definieert als “bepaalde percepties van Joden, die kunnen worden uitgedrukt als haat tegen Joden”.

Vertegenwoordiger Greene, een van de weinige Republikeinen die tegen de wetgeving stemde, zei op X/Twitter dat “Antisemitisme verkeerd is”, maar dat ze geen wetgeving zal steunen die “christenen zou kunnen veroordelen voor antisemitisme omdat ze het evangelie geloven dat zegt dat Jezus werd uitgeleverd aan Herodes om door de Joden te worden gekruisigd”.

Tot zover het bericht van Natural News.

De wet gaat natuurlijk veel verder dan het verbieden van delen van de bijbel, het is bedoeld om een ongekende censuur te kunnen instellen en als je toch gewoon de waarheid blijft schrijven, dan overtreedt je de nieuwe antisemitisme wet.

Naarmate de vrijheden van burgers verder zullen worden beknot zal in de Westerse landen antisemitisme wetgeving worden aangepast.

Dat er strenge straffen zullen volgen op het overtreden van die wet lijkt duidelijk. Misschien nog net niet zo streng als in de USSR waar ze de doodstraf invoerden voor antisemitisme om iedereen de mond te snoeren.

In 1917, kort nadat de Pogrom-editie zijn schade had aangericht, kwamen de communisten (bolsjewieken) aan de macht in Rusland en werd er een decreet uitgevaardigd dat alleen al het bezit van de “Protocollen” strafbaar stelde met de doodstraf.

Mensenrechten in de Sovjet-Unie, hoofdstuk 3 van Albert Szymański:

Onmiddellijk na de bolsjewistische revolutie werden uitingen van antisemitisme een misdaad. In juli 1918 riep de Raad van Volkscommissarissen op tot de vernietiging van “de antisemitische beweging bij haar wortels” door een verbod in te stellen op “pogromisten en personen die aanzetten tot pogroms”.53 In 1922 verbood het Russische Strafwetboek “agitatie en propaganda die nationale vijandschap en verdeeldheid opwekken” en bepaalde een minimumstraf van één jaar eenzame opsluiting (en “de dood in oorlogstijd”) als straf.