
Die bewoners zouden reptielen zijn die daar hun toevlucht hadden gezocht toen er zich op aarde een ramp voltrok.
Om de zoveel tijd duikt het volgende verhaal weer op.
Een verhaal over een ondergrondse reptielenstad onder Los Angeles.
Los Angeles is said to sit atop catacombs filled with treasure and records of an advanced race.
— History Hacked (@history_hacked) February 26, 2025
Using a radio X-ray device, G. Warren Shufelt began drilling beneath Fort Moore Hill, guided by a Hopi legend from Chief Greenleaf about a great catastrophe 5,000 years ago. pic.twitter.com/wZDNW2cWNe
In The Los Angeles Times van 29 januari 1934 stond het fascinerende verhaal van mijn-ingenieur Warren Shufelt.
Er was hem een verhaal verteld door een wijze oude Hopi Indiaan over een ondergrondse reptielenstad vol met schatten.
Shufelt had deze stad weten te lokaliseren door middel van Röntgenstralen en was op dat moment, in januari 1934, bezig met het aanbrengen van schachten om deze stad te kunnen bereiken.Zo zag het artikel in de krant er uit op die dag in 1934:
Wat wel leuk is en niets met het verhaal als zodanig te maken heeft is dat de eindredactie van de L.A. Times op die dag goed heeft zitten slapen, want er zit een behoorlijke spelfout in het woord “people” in de titel.
Terug naar het echte verhaal. Een interessant gegeven wat misschien ook in onze huidige tijd relevant is is dat de legende waarop het onderzoek van Shufelt was gebaseerd, zegt dat er door de Reptielenmensen ongeveer vier- tot vijfduizend jaar geleden een ondergrondse stad was gegraven na “de grote ramp” die de aarde destijds had getroffen.
Deze zou hebben plaatsgevonden in de vorm van een “grote tong van vuur” die uit het Zuid Westen kwam en die alles wat op haar pad kwam vernietigde. Hierna besloot men om een ondergrondse stad te bouwen om aan toekomstige gebeurtenissen zoals deze te kunnen ontsnappen.
Zo is er een serieuze wetenschappelijke theorie die stelt dat er in het verleden een inslag is geweest van een meteoor die een geweldig vuur/brand in de atmosfeer tot gevolg had. Dit strekte zich uit van Californië tot Europa waardoor een groot deel van het ijs op het Noordelijk Halfrond smolt en in de oceanen terechtkwam. Het gevolg hiervan was dat de gehele waterstromen op aarde uit balans raakten wat weer heftige klimaatveranderingen veroorzaakte (ijstijd).
De legende gaat verder over hoe deze reptielmensen krachtige chemicaliën gebruikten om een netwerk van ondergrondse tunnels en ruimten te maken in plaats van deze te moeten graven. Ze werden aangelegd op hogere en lagere niveaus. De lagere tunnels kwamen uit bij de oceaan en middels eb en vloed kwam daar dagelijks water waardoor automatisch verse lucht naar de hogere tunnels werd gestuwd.
Er was daar volgens de overlevering een complete labyrintstad met gebouwen waar tenminste 1000 families woonden die voorzien waren van houdbare voedselvoorraden in de vorm van kruiden waardoor ze het langere tijd ondergronds konden uithouden.
Dit was nodig omdat er meerdere van dit soort vuren door de atmosfeer joegen (meerdere inslagen van meteoren?).
Dit was de kaart van het ondergrondse tunnelsysteem volgens Shufelt, zoals hem dat was verteld door de Indiaan. Deze Hopi Indiaan uit Arizona stond bekend onder de mooie naam “Little Chief Greenleaf”. Maar omdat dit een beetje onhandig was in het dagelijks leven had men hem ook een “normale” Engelse naam gegeven en dat was L. Macklin.
Volgens Macklin was dit reptielenvolk een vergevorderd ras en intellectueel superieur aan de mensen. Een negenjarig reptielenkind bijvoorbeeld stond qua ontwikkeling en intelligentie ongeveer gelijk aan een pas afgestudeerd mens aan de universiteit. Hierdoor waren ze ook in staat om door middel van chemicaliën een ondergrondse stad te bouwen en bezaten ze een superieure vorm van cement wat vele malen sterker is dan dat wat wij tegenwoordig gebruiken.
Het verhaal van Shufelt kreeg de eerste maanden van 1934 veel media-aandacht en hij begon vol goede moed met zijn graafwerkzaamheden, tot plots in maart van dat jaar zonder duidelijke reden alles werd stilgelegd en de al gegraven schachten door de gemeente werden dichtgegooid.
Pas vele jaren later, in 1947, kwam er een soort vage verklaring dat verdere op- en afgravingen in dat gebied niet mogelijk waren omdat het een dichtbevolkt gebied was en het de geplande bouwprogramma’s zou verstoren.
Het blijft dus een mysterieus verhaal. Een ervaren mijningenieur die door zijn onderzoek met Röntgenstralen ervan overtuigd is dat er een ondergrondse stad is. Die van de ene op de andere dag stopt met opgraven en in het niets verdwijnt.
De legende van de Hopi Indiaan schijnt in ieder geval te wijzen op een echt gebeurde ramp in het verleden. Werden deze inslagen van meteroren veroorzaakt door een vorige passage van Nibiru?
Tot slot vertelt de legende dat de reptielenmensen erin slaagden om de meteorenregen te overleven, maar uiteindelijk omkwamen in hun ondergrondse stad omdat er natuurlijk gas in de tunnels begon te lekken.