“Als Amerika iets de ruimte in schiet is het een satelliet, als wij het doen is het een ballistische raket”, zegt Noord Korea.
Er zijn meer dan 9.000 satellieten wereldwijd gelanceerd en nog nooit is een land daarvoor veroordeeld door de VN, behalve Noord Korea.
De spanningen op het Koreaanse schiereiland lopen op. Misschien wel het belangrijkste wat er in dit Noordelijk deel is gebeurd de afgelopen tijd is de beslissing van de partijleiding in maart om “de status van een land dat kernwapens bezit verder te versterken met het doel om het land te kunnen verdedigen”.
Het merendeel van de media proberen niet de reden te begrijpen waarom het conflict in Korea zo dramatisch escaleert. Zoals te doen gebruikelijk is het Pyongyang die de oorzaak is van alle ellende en dat het de derde nucleaire test van Noord Korea was die deze “nachtmerrie” heeft veroorzaakt.
Wat is nu eigenlijk werkelijk de oorzaak van het “Koreaanse probleem”?
In het kort gezegd ligt dat in de onbesliste uitslag van de Koreaanse oorlog die duurde van 1950 tot 1953. Er is een soort wapenstilstand, maar er is nooit vrede gesloten tussen de twee partijen in het conflict, Amerika en Noord Korea. Beide landen hebben ook geen diplomatieke relaties.
Alhoewel Pyongyang diverse keren heeft voorgesteld om dit op te lossen en betrekkingen te normaliseren, heeft Amerika tot nu toe geweigerd om een permanent vredesakkoord te tekenen. Hiermee bewijst de VS dat het “vijandige bedoelingen” heeft. Want een vreedzame relatie met Noord Korea staat niet op hun agenda, maar ze zoeken juist manieren om de staat te vernietigen.
Dit is de reden dat er een soort permanente oorlogsdreiging in de regio hangt. Een situatie van acute crisis tot relatieve rust en weer terug. De propaganda om een einde te maken aan de massavernietigingswapens van Noord Korea wordt gebruikt om de werkelijke agenda van Amerika te verdoezelen. En die is het installeren van een nieuw regiem.
Waar het nu een beetje op neerkomt is dat Pyongyang er genoeg van begint te krijgen om iedere keer hun neus te stoten. Telkens als ze bereid zijn tot een compromis wordt dit in het westen uitgelegd als een teken van zwakte en als bewijs dat de sancties dús hebben gewerkt. Vervolgens wordt er niet of heel traag gereageerd door het westen en in plaats van onderhandelen doen ze vervolgens het omgekeerde en leggen nog zwaardere sancties op. Met als doel om hierdoor ook het laatste verzet in Pyonyang te breken.
Dit spelletje doorgronden ze nu in Noord Korea en ze weigeren dan ook nog langer om het mee te spelen. Daarom hebben ze nu het besluit genomen om zich militair te versterken. In plaats van het compleet toegeven en ineenstorten van Noord Korea, wat het westen had verwacht, worden ze nu geconfronteerd met nieuwe raketten en nucleaire kernproeven.
Toen Noord Korea afgelopen december met succes een satelliet in de ruimte wist te krijgen, werd het land door de VN keihard afgestraft, in de vorm van Resolutie 2087. Nog meer sancties en het logische antwoord van Noord Korea was dan ook, “Er zijn meer dan 2.000 kernproeven uitgevoerd en 9.000 satellieten in de ruimte gebracht en er is nog nooit een VN resolutie geweest die dat heeft veroordeeld. Als Amerika iets lanceert dan is het een satelliet, als wij het doen is het een ballistische raket”.
Als reactie op deze Resolutie voert Pyongyang op 12 februari dit jaar haar derde kernproef uit en wat dan onmiddellijk volgt is de uitvoering van Resolutie 2094 waarmee de zwaarste sancties ooit een feit zijn.
Er zijn ook hier weer de nodige overeenkomsten te bespeuren met Lybië en Syrië. Zorg dat een land volkomen geïsoleerd raakt met als doel verandering van regiem. En dan, uiteindelijk, de “broodnodige” militaire interventie en natuurlijk allemaal vanuit humanitair oogpunt.
Het zal dan ook helemaal geen toeval zijn dat er in sommige radio programma’s wordt gesuggereerd dat de Rothschilds opdracht hebben gegeven om Noord Korea aan te vallen.
Bron:
Global Research