Er worden niet voor niets altijd cartoons gemaakt met bankiers die aan lantaarnpalen hangen.
Omdat dit slag mensen de politiek in de zak heeft, worden ze voor geen enkele misdaad ooit vervolgd en dus zal er een tijd komen dat het volk dit zelf gaat doen.
Het grootste debacle uit de geschiedenis van de sociale woningbouw.
Zo wordt de Vestia affaire wel genoemd. De woningbouwcorporatie die bijna failliet ging dankzij het frauduleus handelen van vooral één man, waarover zo meer.
De zaak kwam vooral aan het rollen door iemand die actief meewerkte aan de fraude, later spijt kreeg en over wie een boek is geschreven door de Volkskrant journalist Tjerk Gualthérie van Weezel met de titel De Bekentenis.
Bij de omschrijving van het boek staat het volgende:
Ooit verdiende hij vijfduizend euro per uur, nu vijf. Arjan Greeven handelde in derivaten als bemiddelaar tussen woningcorporaties en internationale zakenbanken. Woningcorporatie Vestia was zijn belangrijkste klant, dankzij zijn innige vriendschap met de kasbeheerder, Marcel de Vries. De helft van zijn verdiensten speelde Arjan door aan Marcel. Toen de handel in derivaten bijna tot het failliet van Vestia leidde, biechtte Greeven de hele zaak op bij zijn vader en het OM.
De bekentenis is het dramatische verhaal van Arjan Greeven. Hij vertelt over zijn werkwijze, de fees, de mores onder zakenbankiers en zijn nieuwe leven als taxichauffeur in Duitsland. Volkskrant-journalist Tjerk Gualthérie van Weezel baseert zich op vele interviews met Greeven, op e-mailcorrespondentie, de parlementaire enquête en gesprekken met sleutelfiguren.
De centrale spil in het hele fraudeverhaal is de man die elf jaar lang kasbeheerder is geweest van Vestia, Marcel de Vries.
Wat niemand in dit land beseft, is dat de fraude van Marcel de Vries voor wat betreft veroorzaakte schade thuis hoort in de top vijf van de wereld:
Het afkopen van de exotische derivatenrommel kostte Vestia 2,7 miljard euro, een bedrag dat uiteindelijk door huurders moet worden opgehoest. Daarmee plaatste hoofdverantwoordelijke Marcel de Vries zich in de absolute wereldtop van zogenoemde rogue traders. De beruchte Nick Leeson, die in de jaren ’90 de ondergang van Barings Bank inluidde, was goed voor minder dan de helft van de schade. Leeson staat op een vierde plek op de wereldranglijst. De onbetwiste nummer 1 is de Fransman Jérôme Kerviel, die zijn werkgever Société Générale een schadepost van 5 miljard euro bezorgde. De Vries zou — indien hem een plek op de ranglijst zou worden toegekend — een tweede plaats bezetten.
Hier een afbeelding van Marcel de Vries, de Nederlandse Nick Leeson, de man die het record op zijn naam heeft voor de grootste door fraude veroorzaakte schade óóit in ons land.
Boeven en boefjes bestaan nu eenmaal altijd, maar diegene die het meest profiteren van een misdaad blijven bijna altijd buiten schot.
Greeven en De Vries hebben samen ongeveer 20 miljoen euro verdiend aan provisies van de banken.
Degenen die aan deze affaire honderden miljoenen euro’s heeft verdiend is de Deutsche Bank:
De corrupte zakenbankiers van Deutsche Bank die een centrale rol speelden in de grootste fraudezaak uit de Nederlandse geschiedenis komen niet in de beklaagdenbank terecht. Het Openbaar Ministerie wil ze zelfs niet eens laten getuigen. Waarom zet het OM niet alles op alles om het recht te laten zegevieren?
Het is een kwestie van het volgen van het geldspoor en het stellen van simpele vragen. Welke lieden hebben het meest verdiend aan de gigafraude bij woningcorporatie Vestia? Het antwoord luidt: de banken. Ze verdienden er honderden miljoenen aan. Met name Deutsche Bank profiteerde. Jarenlang onderhielden de bankiers van Deutsche nauwe banden met Arjan Greeven, een van de hoofdverdachten in het miljardenschandaal. Greeven was kenner van financiële derivaten en bemiddelde in opdracht van de kasbeheerder van Vestia, Marcel de Vries, voor de contracten met de banken. Daarbij streek hij in totaal 20 miljoen euro aan provisies op, die hij in het geniep deelde met De Vries: steekpenningen.
Deze corruptie is de basis van een van de grootste fraudezaken ooit en is met afstand de grootste uit de Nederlandse geschiedenis.
Toch worden deze bankiers volledig uit de wind gehouden door het meest corrupte instituut in ons land, het Openbaar Ministerie.
Dit is natuurlijk niet de eerste keer dat schuldige bankiers niet worden aangepakt zoals wij eerder schreven:
Hoewel de Rabobank het vertrouwen van de rechtsorde en de financiële markten ernstig heeft geschaad vanwege de manipulatie met de Libor-rentetarieven, zal de bank in Nederland niet strafrechtelijk worden vervolgd.
Dat heeft het Gerechtshof in Den Haag vandaag bekendgemaakt die een klacht van klanten van de Rabobank heeft afgewezen.
Volgens het hof zijn de schokkende malversaties in de financiële markt reden voor strafvervolging, maar wordt daar toch van afgezien mede vanwege de boetes die al aan de Rabobank zijn opgelegd.
En zo kan het niet anders dan dat er een tijd zal komen dat zelfs de meest slapende bevolking in de gaten heeft hoe de grootste misdaden altijd weer eindigen met het woord "bankier".