Akart, een planeet zonder geldsysteem

Arthur Berlet werd in 1931 geboren in de gemeente Sarandi, in de Braziliaanse deelstaat Rio Grande do Sul. Zijn familie was van Frans-Duitse komaf.

In 1958 werd hij door een schip meegenomen naar een planeet op enkele lichtjaren hier vandaan waarna hij zijn ervaringen heeft opgeschreven in 14 notitieboekjes.

Arthur woonde op het platteland van Brazilië dus hij had nog maar weinig boeken gelezen, laat staan boeken over sciencefiction. UFO-clubs begrepen in die tijd nog niets over interplanetair of interdimensionaal reizen, dus ze weigerden Arthur te geloven. Tot de tachtiger jaren bleven zijn ervaringen onvertaald.

In de vijftiger jaren was er sprake van veel UFO-activiteit in Brazilië. Sommigen deden hier onderzoek naar, zoals Jorge E.M. Geisel, Carlos de Oliveira Gomes en Rui Schmidts. Laatsgenoemde onderzoeker regelde een afspraak tussen Arthur en Carlos en na 7,5 uur vragen stellen werden alle aanwezigen geconfronteerd met de ongelooflijke realiteit dat Berlet naar een andere planeet was gereisd en daar tussen 14 en 23 mei 1958 had vertoefd.

Vreemd lichtgevend object

Er werd Berlet door zijn reisleiders gezegd dat hij naar de planeet Akart was gebracht. Een planeet met twee kunstmanen of platformen die om de planeet draaien.

Op de bewuste avond liep Arthur te voet in de richting van de stad Sarandi toen hij een vreemd en lichtgevend object nabij de greppel van een boerderij zag. Op tien meter afstand van het object werd een licht op hem geschenen waardoor hij een half uur zijn bewustzijn verloor. Later ontdekte hij dat ‘de bezoekers’ graan en groenten verzamelden om experimenten mee te doen.

De commandant van het schip besloot Arthur mee te nemen, ondanks dat de regelementen dit niet toelieten. Het schip had een diameter van zo’n 30 meter en bewoog zich voort door middel van zonne-energie.

De mensen op de planeet Akart zien er verrassend genoeg net zo uit als aardse mensen, alleen een stuk bleker. De mensen hebben er strokleurig haar en zijn gemiddeld langer dan aardse mensen. Ze spreken er in een taal die lijkt op het Duits en spreken veel aardse talen. Ze hebben het van de mensen op Aarde afgekeken, net als veel andere beschavingen die ons in de gaten houden en hier ongezien te werk gaan.

Ze zijn al door hun eigen periode van nucleaire oorlogen gegaan en hebben de benodigdheden om alles op Aarde op te ruimen wanneer een nucleaire oorlog zich zou aandienen, maar ze willen zich er niet mee bemoeien.

Duits

Schepen van Akart kunnen tot één jaar in de ruimte verblijven. Berlet merkt op dat het koud is op de planeet. Een dag duurt er ongeveer 46 uur en een jaar telt 675 dagen. Alle transport vindt plaats via de lucht. Als gezegd geen maan, maar twee gigantische platformen, waar ruimteschepen op kunnen landen. De huizen lijken op de onze maar zijn gemaakt van een licht materiaal in diverse kleuren.

Arthur werd naar een grote vergaderruimte gebracht waar veel mensen zijn kant op keken. Enige tijd werd er gediscussieerd. Hij dacht in eerste instantie dat het ging om Russen en dat hij een geheim wapen had ontdekt. Hij probeerde tegen ze te spreken in het Spaans, Portugees, Italiaans en Duits. Duits leken ze enigszins te kunnen verstaan. Later ontdekte Arthur dat sommige van hen op Aarde waren gestationeerd om er te leren.

Enige tijd later werd hij naar de straat geëscorteerd, waar het een drukte van belang was. Hij zag geen enkele auto of iets wat erop leek. Plots verscheen een groot aantal schepen in de lucht. Eén schoot plots omlaag alsof het zich in een gebouw zou storten, maar het bleef volledige controle houden en landde op het terras van een huis.

Arthur kwam opnieuw in een ruimte waar hij werd toegesproken in het Duits. Hij vroeg of ze Duits waren, maar er werd geantwoord dat ze allen Akartianen waren. Hij kreeg iets te drinken aangeboden maar hij nam het niet aan. Er werd hem gezegd dat zijn bezoek een ongeluk was en dat ze aardbewoners normaal niet meenamen. Hij zou binnen tien dagen weer thuis zijn. Niemand mocht iemand mee terug nemen van de Aarde en de commandant van het schip moest later als straf in een mijn werken.

Er werd gezamenlijk gegeten en nagepraat, maar Arthur kon met slechts één iemand in het Duits converseren. Zijn naam was Acorc. Als groet worden op Akart geen handen geschud, maar legt men handen op elkaars schouder. Voor mensen die men heel goed kent gebruikt men beide handen.

Geen landen

Arthur werd meegenomen naar de belangrijkste stad van Akart: Con. Deze stad is zo groot en fabelachtig dat hij geheel sprakeloos was. Er vlogen zoveel schepen rond en zo dicht bij elkaar. Later werd hem verteld dat deze schepen een snelheid kunnen bereiken tot 10.000 kilometer per uur.

De belangrijkste reden waarom mensen van Akart de Aarde bezoeken is dat ze proberen planten te ontwikkelen voor een meer effectieve productie van voedsel, voornamelijk tarwe. Ze dachten dat Arthur een boer was die informatie kon delen over het telen van tarwe.

Er zijn geen landen op Akart, alles is één. Reeds lange tijd hebben de Akartianen de Aarde bestudeerd. In minder dan tien jaar hebben ze veel geleerd, waaronder de Duitse taal, Russisch, Spaans en Engels. Ze nemen radio- en televisieprogramma’s op om deze te bestuderen. Arthur vroeg hoe ze dit alles konden doen zonder gezien te worden. Hij kreeg als antwoord dat ze zichzelf onzichtbaar kunnen maken.

Hierna werd Arthur naar een zeer drukke straat geleid vol voetgangers. Wat hem opviel was dat niemand haast leek te hebben. Iedereen droeg keurige kleding. Terwijl de Zon onderging begonnen de huizen een soort gloed af te geven in alle mogelijke kleuren. ’s Nachts waren deze effecten het duidelijkst zichtbaar en Arthur was zeer verbaasd.

Geen geld

Arthur bezocht een café waar hij een warm drankje kreeg. Hij wilde betalen maar kwam erachter dat er niet betaald wordt op deze planeet. Het geldsysteem is geheel afwezig op Akart.

De dag erop nam Acorc hem mee naar de spirituele leider van Akart, de zoon van de Zon. Hij vroeg Arthur om een verslag te schrijven over Akart na zijn thuiskomst, ondanks dat hij wist dat niemand hem in de eerste jaren zou geloven. Na zijn bezoek aan de spirituele leider werd Arthur naar een andere grote stad gevlogen. Het viel hem op dat er helemaal geen lawaai is op de planeet. Hij kreeg te horen dat er 20 miljard mensen leven op Akart. Vervolgens werd hij meegenomen naar fabrieken, boerderijen en zelfs een observatorium.

Na de tien dagen werd Arthur weer naar Aarde gebracht. Hij kreeg een rondleiding in het ruimteschip. Het schip bereikte een snelheid tot zo’n 500 kilometer per seconde en bewoog zich voort door zonne-energie op te slaan en over te brengen. Na vele dagen in de ruimte bereikte het schip de Aarde.

Ze landden eerst op de Zuidpool om Arthur daarna enige kilometers van zijn huis uit het schip te laten. Eenmaal weer op Aarde voelde hij zich erg zwaar. Na enige verwarrende dagen in zijn huis begon hij al zijn ervaringen op te schrijven. Hij raakte ernstig in de problemen toen hij voor het eerst begon te vertellen over zijn ervaringen, maar hij accepteerde dat vrijwel niemand hem kon geloven en bleef vasthouden aan zijn belevenissen.

Vertaling: Robin - www.niburu.nl

Bron: Galactic.to

Verwant artikel: Contact met wezens van de planeet Apu

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl