Eigenlijk zou het anno 2015 niet meer mogen voorkomen, maar toch zijn er nog mensen die blindelings geloven wat de Centrale Banken van de Rothschild familie prediken.
De Centrale Banken die met de handen in het haar zitten en geen idee meer hebben hoe ze de in het slop geraakte wereldwijde economie weer kunnen aanslingeren.
Het laatste dat de machtshebbers van deze wereld willen, is dat de bevolking erachter komt hoe slecht het eigenlijk gesteld is met de economische situatie in de wereld. Dat moment van massaal inzicht moet zo lang mogelijk gerekt worden.
Een economisch systeem dat kapot is, krakend vastgelopen, waar we in plaats van de gewenste inflatie (groei) afstevenen op deflatie (krimp), waar al het geld bijdrukken niets heeft geholpen, de schulden na de laatste crisis nog eens explosief zijn gestegen en mensen elkaar in een vlaag van collectieve waanzin wijsmaken dat alles voorspoedig gaat.
De Chinese Centrale Bank bakt ze helemaal bruin:
China zal naar verwachting de komende drie tot vijf jaar telkens 6 tot 7 procent economische groei blijven vertonen volgens voorspellingen van Yi Gang, vicepresident van de Chinese centrale bank.
Dat zei Yi Gang zaterdag op een conferentie in Peking.
Een dergelijk bericht is net zo hilarisch als de verklaring die China gaf voor de vele kunstmatige eilandjes die het in de Zuid Chinese Zee creëert zoals we eerder schreven.
Hoewel China ongetwijfeld meer plannen heeft met die eilanden dan er alleen maar varkens op te houden zullen ze vast die eilandjes niet gebruiken om een invasie voor te bereiden van de Filipijnen.
Ondertussen in de echte wereld:
Eén van de grote problemen waar men met de ineenstortende economie in China mee te maken heeft, is uiteraard de snel teruglopende vraag naar grondstoffen en producten zoals staal.
Dit betekent dat Chinese staalfabrieken hun producten in China niet meer kwijt kunnen en deze dus nu maar tegen idioot lage prijzen dumpen op de wereldmarkt om zo voorlopig nog even te kunnen overleven.
Dit blijft dat uiteraard niet zonder gevolgen voor andere staalproducenten zoals ArcelorMittal, de grootste ter wereld.
Dit bedrijf rapporteerde afgelopen vrijdag een nogal heftig verlies voor het derde kwartaal en stelde de prognose voor de rest van het jaar behoorlijk terug, zover zelfs dat ze voorlopig geen dividend zullen uitkeren.
De financiëel directeur van de onderneming gaf de de Chinezen de schuld van dit alles omdat die de wereldmarkt op dit moment overspoelen met goedkoop staal.
Wat we hier zien is een schoolvoorbeeld van deflatie, wat precies het tegenovergestelde is van wat de Centrale Banken zo wanhopig proberen te bereiken. In plaats van werkelijke groei zien we wereldwijd een structurele teruggang in de vraag naar goederen en producten.
Dan zie je hoe de idioterie van de aandelenmarkten in de praktijk werkt. Terwijl de financiëel directeur, Aditya Mittal, heel duidelijk maakt dat er een structureel probleem is, waarbij men verwacht dat China dit jaar meer dan 100 miljoen ton staal op de wereldmarkt zal dumpen (meer dan de vier grootste Europese staal producerende landen gecombineerd leveren), gaat het aandeel ArcelorMittal in plaats van naar beneden, omhoog.
ArcelorMittal boekte na een onrustige rit een winst van 0,4%. De staalproducent rapporteerde een stevig kwartaalverlies en bracht de prognose voor het hele jaar fors terug. Beleggers zagen de pijnlijke resultaten van de eerder dit jaar al hard afgestrafte staalaandeel blijkbaar als een mooi instapmoment. ING toonde zich tevreden met de balanspositie.
Waar de aandelenmarkten zich totaal niets aantrekken van de werkelijke situatie op de wereldmarkten en men rustig blijft verder gokken, zien we bij de Baltic Dry Index dat de wereldwijde handel drastisch afneemt en we op het punt staan wereldwijd deflatie mee te maken in plaats van de zo gewenste inflatie.
De afgelopen 30 jaar zie je dat rond deze tijd van het jaar de vraag naar vervoer per schip toeneemt. Dit heeft alles te maken met het seizoen en de komende feestdagen waarbij bedrijven extra voorraden inslaan.
Ieder jaar gebeurt dit, behalve dit jaar. Nu zien we voor deze tijd van het jaar het laagste punt ooit van de Baltic Dry Index en is het ook nog slechts een fractie verwijderd van de het laagste punt ooit op deze Index.
Waar het in feite allemaal op neer komt, is dat de problemen die de crisis in 2008 veroorzaakten nooit zijn opgelost. In plaats daarvan is men nog veel overmoediger geworden en zijn de schulden wereldwijd, onder andere door het geld bijdrukken, als een ballon opgeblazen.
Nu economieën echter niet groeien zoals verwacht en het geleende geld terugbetaald moet gaan worden, ontstaan de problemen. Afgelopen zomer al werd er door de Bank of International Settlements (BIS) op gewezen dat de schuldverhoudingen in sommige landen de spuigaten uitlopen. Vooral bij landen als China, Brazilië en een hele reeks andere Aziatische landen.
De BIS waarschuwde dat al hun indicatoren rood alarm afgaven omdat bovenstaande in de praktijk betekent dat er gegarandeerd een nieuwe bankencrisis zal ontstaan. Probleem is, zoals we zien met het dumpen van het Chinese staal op de wereldmarkt, dat ook een bankencrisis niet beperkt zal blijven tot bepaalde landen, maar een wereldwijd probleem gaat worden.
Zelfs sommige gerespecteerde mainstream publicaties zoals The Guardian beginnen zich af te vragen of ondanks dat de beurs nog niet in elkaar is gestort de wereldwijde Apocalyps al niet is begonnen.
Dat neemt niet weg dat wij volgens de Centrale Rothschild bankiers rustig kunnen gaan slapen want alles is onder controle.
