Mensheid tientallen jaren voorgelogen over polio vaccin

We groeien op met de wetenschap dat polio of kinderverlamming een vreselijk gevaarlijke ziekte is waarvoor wij "gelukkig" als kind worden ingeënt.

Echter, op het moment dat men in de jaren vijftig begon met vaccineren tegen polio waren gevallen van deze ziekte al drastisch gereduceerd en was alleen een zeldzame uitzondering nog gevaarlijk.



Er wordt door de medische wetenschap altijd gedaan alsof veel ziektes tegenwoordig niet of nauwelijks meer voor komen dankzij vaccinaties. Wat ze er echter niet bij vertellen, is dat veel van die besmettelijke ziektes eigenlijk al waren verdwenen voordat men begon met enten.

Sinds het begin van de vorige eeuw was al bekend dat wanneer een dier een aanval van het polio virus overleeft, dit in de toekomst voor altijd immuun is tegen een volgende infectie. Het is ook een bekend feit dat polio één van de minst ernstige infectieziektes is, ondanks dat de medische propaganda doet voor komen dat het tegenovergestelde waar is.

Het is een feit dat gedurende onze geschiedenis bleek dat mensen die besmet waren geraakt met het polio virus slechts milde verschijnselen vertoonden. Ja, er is een zeldzame complicatie mogelijk van deze ziekte, waarbij belangrijke cellen in de hersenen en ruggengraat kunnen worden vernietigd.

Het is dan ook deze complicatie die door de farmaceutische industrie, en dus ook overheden, wordt gebruikt om mensen zover te krijgen dat ze zich laten injecteren met een poliovaccin waarvan bovendien nog nooit is bewezen dat het mensen een blijvende immuniteit geeft.

De waarheid is dat de terugloop van polio infecties na 1950 helemaal niet te danken was aan het ook in Nederland gebruikte Dr. Salk wondervaccin. Later bleek uit een uitgebreid onderzoek dat het grootschalige polio vaccinatieprogramma op een totale mislukking was uitgelopen. Volgens een artikel in Journal of Epidemiology and Community Health in 1997 hadden meer dan de helft van de kinderen die getroffen werden door een infectie van het poliovirus drie keer een oraal poliovaccin ontvangen voordat ze verlamd raakten.

De waarheid is dat de werkelijke oorzaak van de verspreiding van dit virus wordt veroorzaakt door het poliovaccin, slechte voeding en pesticiden, omdat dit allemaal factoren zijn die bijdragen tot een verzwakking van het immuunsysteem.

Door het Nederlandse RIVM en haar Amerikaanse tegenhanger de CDC worden vaccinaties “veilig, krachtig en doeltreffend” genoemd terwijl de mainstream media ze uitroepen tot de belangrijkste medische ontdekking van de eeuw.

Dr. Jonas F. Salk die als uitvinder van het poliovaccin wordt gerekend, is de man die betaald kreeg door vijf farmaceutische bedrijven en precies het tegenovergestelde deed van mensen genezen.

In de eerste helft van de 20e eeuw dacht men dat het poliovirus niet in levend weefsel kon worden gekweekt, maar in 1954 slaagde een groep wetenschappers van Harvard er toch in en kregen Enders, Weller en Robbin hier de Nobelprijs voor.

Omdat virussen levende cellen nodig hebben om te kunnen groeien, gebruikte men hiervoor niercellen van apen. En toen ging Dr. Jonas F. Salk aan het werk. Uiteindelijk vermengde hij een aantal varianten van het poliovirus en spoot deze in bij apen. In plaats van genezen, had hij in feite een nieuwe variatie van het poliovirus gemaakt.

En voilà, hier was het nieuwe, nooit op mensen geteste vaccin en de formule van het brouwsel werd overhandigd aan de farmaceutische industrie en de media deed de rest.

Er werden persberichten uitgegeven waarin werd gelogen en gezegd dat Dr. Jonas Salk een nieuw wondervaccin tegen polio had uitgevonden en getest. De Amerikaanse stichting voor kinderverlamming, de Foundation for Infantile Paralysis, riep onmiddellijk op tot het produceren van negen miljoen doses van dit wondervaccin om te gaan gebruiken op kinderen en zwangere vrouwen.

De pers jubelde en noemde de ontdekking van Salk de grootste medische ontdekking van de eeuw.

Toen, plots, was er alarmerend nieuws. Gevaccineerde kinderen kregen ineens polio. Er werden meer en meer gevallen gemeld, zelfs wat men noemt satellietgevallen waarbij ouders en broers en zusjes de ziekte kregen, zelfs als het gevaccineerde kind geen symptomen had. Dit kind was echter de drager en wanneer kinderen met een dergelijk vaccin worden ingespoten dan geeft dat een zogenaamd “shedding effect”, waarbij het lichaam van het kind dit virus op allerlei mogelijke manieren probeert uit te scheiden. Later kwam men erachter dat ditzelfde effect ook voorkomt bij andere vaccins zoals mazelen en dergelijke. De gevaccineerde kinderen werden de dragers en natuurlijk kreeg alles en iedereen de schuld, behalve het vaccin.

In juni 1955 werd bekendgemaakt dat er inmiddels 149 van de gevaccineerde kinderen zelf slachtoffer waren geworden van polio, waarvan er 6 waren overleden. In de meeste gevallen begon de verlamming in dat lichaamsdeel waar het vaccin was toegediend. Het aantal gevallen van polio dat zich voordeed, was vele malen groter dan wanneer er geen vaccins gebruikt zouden zijn.

Net zoals in de huidige tijd werd als eindresultaat de conclusie getrokken dat het allemaal kwam door niet gevaccineerde kinderen die een gevaar zouden vormen voor hun omgeving.

Dr. Jonas Salk wordt geroemd als de vader van de vaccinaties, terwijl wat hij in feite deed, was nieuwe variaties maken van het poliovirus die na vaccinatie via “het shedding proces” werd overgedragen op talloze mensen die het anders nooit zouden hebben gekregen.

Polio was op het moment dat het vele malen erger werd gemaakt door vaccinaties al gereduceerd tot een vrij ongevaarlijke ziekte, met heel zelden een gevaarlijke complicatie. Die ziekte zou in eigenlijk alle gevallen volkomen adequaat door een goed werkend immuunsysteem kunnen worden afgehandeld, mocht het zich toch nog voor doen.

Meer informatie over vaccinaties:

Vaccinvrij

Gerelateerd
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl