Mineraalwater in plastic flessen is populair bij veel mensen, veelal omdat ze het water uit de kraan (terecht) niet vertrouwen.
Echter, met dit soort producten belandden ze van de regen in de drup, want bijna ieder merk mineraalwater in plastic flessen, bevat talloze microdeeltjes plastic.
Het valt tegenwoordig niet mee om gezond te blijven in een maatschappij waarin, wat je ook doet, er altijd wel een gezondheidsrisico om de hoek komt kijken.
Zo was er afgelopen week het volgende te lezen:
De plastic flessen van verschillende internationale watermerken zijn vervuild door zogenaamde microplastics, miniscule plastic deeltjes. Dat blijkt uit een woensdag gepubliceerde studie. De gevaren voor de gezondheid van die deeltjes zijn nog onduidelijk.
In het grootste onderzoek van zijn soort werd water uit meer dan 250 flessen uit negen verschillende landen, van meer dan 11 grote merken getest. Onder meer Evian, Gerolsteiner en San Pellegrino werden onderzocht. Meer dan 90 procent van de onderzochte stalen bevatte microplastics. In de waterstalen werd vooral polypropyleen, nylen en polyethyleentereftalaat (PET) aangetroffen. Gemiddeld werden in elke liter water 325 partikels teruggevonden.
In plaats van een liter schoon en gezond water krijg je dus zo'n 325 plastic deeltjes binnen. Je hoeft geen geleerde te zijn om te kunnen bedenken dat zoiets niet echt bevorderlijk is voor je gezondheid.
Alle grote topmerken behoren bij de geteste producten:
De geteste merken zijn de grootste wereldwijd genomen: Aqua (Danone), Aquafina (PepsiCo), Bisleri (Bisleri International), Dasani (Coca-Cola), Epura (PepsiCo), Evian (Danone), Gerolsteiner (Gerolsteiner Brunnen), Minalba (Grupo Edson Queiroz), Nestlé Pure Life (Nestlé), San Pellegrino (Nestlé) and Wahaha (Hangzhou Wahaha Group).
Een tweede, niet-gerelateerde analyse die net is vrijgegeven, werd uitgevoerd in opdracht van de campagnegroep Story of Stuff en onderzocht 19 flessen watermerken voor consumenten in de Verenigde Staten. Ook daar vonden ze plastic microvezels.
Het merk Boxed Water bevatte gemiddeld 58,6 plastic vezels per liter. Ozarka en Ice Mountain, beide eigendom van Nestlé, hadden concentraties van respectievelijk 15 en 11 stuks per liter. Het luxemerk Fiji Water - dat in de markt wordt gezet als "untouched by man" - had 12 plastic vezels per liter.
En wanneer je denkt dat kraanwater dan misschien toch beter is, blijkt dat diezelfde microplastics ook daar voorkomen, zij het in mindere mate:
In september raakte bekend dat 83% van het “drinkbaar” kraantjeswater in de wereld is besmet met microplastics. In Europa zitten per halve liter kraantjeswater dat je drinkt gemiddeld 2 stukjes van plastic bleek uit dat onderzoek.
Microplastics zijn kleine deeltjes plastic die in het milieu terechtkomen. De afmeting van de deeltjes is niet gedefinieerd maar ze kunnen op microscopisch niveau voorkomen.
Die plasticdeeltjes kom je letterlijk overal tegen:
Tijdens de productie van plastics wordt gebruik gemaakt van additieven, zoals weekmakers, brandvertragers en pigmenten. Die kunnen makkelijk loslaten van de plastics en in water, lucht en voedsel belanden. De kleinste plasticdeeltjes kunnen de darmwand passeren en via de bloedbaan doordringen in organen en weefsels.
Eigenlijk blijft er dan nog maar één oplossing over en dat is het filteren van je kraanwater. In plaats van een hoop geld uitgeven aan duur water in flessen die vol zitten met microplastics, ben je natuurlijk veel beter af om eenmalig een kleine investering te doen in een goed waterfilter.
Want, afgezien van microplastics vangt een dergelijk filter nog veel meer ongerechtigheden. Ter illustratie hierna een klein deel uit een eerder artikel:
Uit een bericht van de Volkskrant eerder dit jaar:
Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) trof vorig jaar bij een kwart van de drinkwaterputten in Nederland restanten aan van bestrijdingsmiddelen.
Op de website van Zembla staat onder andere het volgende:
In 2013 wordt urine van inwoners uit 18 Europese steden onderzocht, waaronder van een aantal Nederlanders. In 5 van de 8 Nederlandse urinemonsters wordt glyfosaat aangetroffen.
Hoeveel glyfosaat wij binnen krijgen in de vorm van residu op/in producten en hoeveel via ons drinkwater is niet duidelijk, maar dat dit soort chemische stoffen niet goed zijn voor onze gezondheid staat vast.
Waterleidingbedrijven gebruiken geen filters die in staat zijn deze afwijkende stoffen eruit te halen. Sterker nog, de kwaliteit van ons drinkwater wordt helemaal niet bepaald aan de hand van de aanwezigheid van deze chemicaliën.
Wanneer we werkelijk een overheid hadden die wat gaf om de gezondheid van de bevolking, dan zouden ze natuurlijk glyfosaat verbieden. Dat doen ze niet, maar ze geven ook geen gratis waterfilter aan ieder huishouden; iets dat steeds noodzakelijker wordt als je een beetje gezond wilt blijven.