Alle producten die niet in handen zijn van de reguliere industrie met hun gekochte wetenschappers, worden in de mainstream media (msm) met de grond gelijk gemaakt.

Nu is het de beurt aan colloïdaal zilver, iets dat al eeuwenlang naar volle tevredenheid wordt gebruikt als een goed werkend middel tegen bacteriële infecties.

Wanneer je naar een programma kijkt zoals Radar afgelopen week, kun je je alleen maar schamen om Nederlander te zijn. Een programma dat welbewust in elf minuten tijd de grond gelijk maakt met een eeuwenoud middel dat door miljoenen mensen wereldwijd wordt gebruikt.

Het programma begint volgens een soort standaard script met een eenvoudige oudere man die zegt veel baat te hebben bij het gebruik van colloïdaal zilver. De man wordt bewust een beetje neergezet als het type "eenvoudig man met beperkt denkvermogen", want in sterk contrast daarmee komt vervolgens een ernstig uitziende man met bril, een hete aardappel in de keel en een witte jas in beeld.

Met andere woorden: hier hebben we een autoriteit waar we naar moeten luisteren. De man in kwestie begint al direct met het onderuit halen van onze eeuwenlange geschiedenis.

Er word hem het volgende stukje tekst voorgelegd dat je regelmatig tegenkomt bij aanbieders van colloïdaal zilver.

De witte jas krijgt bijna een hartverzakking. Hij vindt het schokkend en misleidend dat de geschiedenis wordt gelegd naast de mening van de Europese voedsel- en warenautoriteit. Het kijken naar de eeuwenoude geschiedenis en de ervaring van mensen veegt hij rigoureus van tafel als misleiding, want de autoriteiten hebben gesproken. Als je zover bent in het programma, hoef je de rest niet te kijken, want het is meer van hetzelfde in deze door de witte jas gedomineerde uitzending. De dame die het programma presenteert heeft niet eens het fatsoen om het product bij de naam te noemen, want die heeft het in de eerste seconden van het programma al over “het goedje”.

En zo is de demonisering  van colloïdaal zilver begonnen.

Natuurlijk zijn er geen grote uitgebreide wetenschappelijke onderzoeken zoals die er zijn van de farmaceutische industrie met hun gekochte wetenschappers, omdat niemand het geld op tafel gaat leggen voor dat soort onderzoeken, simpelweg omdat er niets te patenteren valt want iedereen kan het zelf maken als het moet.

Ondertussen weten wij van artsen en verpleegkundigen dat colloïdaal zilver ook in ziekenhuizen wordt gebruikt, succesvol bijvoorbeeld in de strijd tegen de aggressieve ziekenhuisbactierie MRSA, als middel tegen de groeiende resistentie van bacteriën, zonder dat dit uiteraard ooit publiekelijk zal worden toegegeven. Tegelijkertijd steekt Hansaplast niet onder stoelen of banken dat colloidaal zilver wel degelijk heilzaam is.

De witte jas in de uitzending gaat maar door met demoniseren van colloïdaal zilver en gooit er kreten uit die hij op geen enkele manier kan hard maken, zoals colloïdaal zilver zou het DNA van mensen veranderen en ei- en zaadcellen aantasten.

“Ook zou het kunnen dat het zilver wordt opgenomen en zich via het lichaam verspreidt en cellulaire schade kan aanrichten in interne organen.'

“Het zou kunnen” en op die basis maakt hij een claim voor een miljoenenpubliek alsof het zo is. Het zou kunnen dat je morgen een dakpan op je hoofd krijgt als je buiten loopt. Derhalve is het te gevaarlijk om buiten te lopen en wordt dit met onmiddellijke ingang verboden. Dat de geschiedenis uitwijst dat mensen eeuwenlang buiten hebben gelopen zonder ooit een dakpan op het hoofd te krijgen is misleidende informatie, want de Europese voedsel en warenautoriteit heeft geconcludeerd dat het te gevaarlijk is om buiten te lopen.

De demonisering van de colloïdaal zilver vandaag de dag lijkt veel op wat er gebeurde in Amerika net voor de Tweede Wereldoorlog.

Maar de ontwikkeling van de penicilline verdrong het gebruik van colloïdaal zilver en daarmee werden antibiotica, het eerste grote succes van de farmaceutische industrie. De zilverprijs was een onstabiele factor, penicilline kon goedkoop geproduceerd worden en het was vooral het feit, dat colloïdaal zilver niet gepatenteerd kon worden als geneesmiddel, dat nano-zilver verdrongen werd als officieel geneesmiddel in 1938 door het ‘wonder’ penicilline..

Het volgende is afkomstig uit een eerder artikel:

Iedere cowboy die een paar honderd jaar geleden naar het wilde westen van Amerika trok wist dat hij altijd een zilveren dollar bij zich moest hebben om te overleven in de woestenij. Niet omdat hij hiervoor onderweg de broodnodige zaken kon kopen om te overleven maar omdat hij deze zilveren dollar gebruikte om zijn water en melk te zuiveren. Zilver staat namelijk al sinds mensenheugenis bekend als het beste antibioticum tegen virussen, bacteriën, schimmels, parasieten en prionen dat er op aarde fysiek bestaat. Zover nu bekend zijn er meer dan 1000 infectieziekten die niet tegen zilver bestand zijn.

Tegenwoordig hebben we dan geen zilveren dollars, maar wel colloïdaal zilver. Als je het vraagt aan de vereniging tegen kwakzalverij dan zal die uiteraard zeggen dat colloïdaal zilver helemaal niets doet, echter de werkelijkheid is anders.

Iemand die in de praktijk merkte dat dit wel degelijk werkt, was de oprichter van Searle Pharmaceuticals, Alfred Searle, begin vorige eeuw. Hij schreef er zelfs een boek over, getiteld: The Use of Colloids in Health and Disease, waar onder andere het volgende in stond:

“Er zijn op een groot aantal mensen verbazingwekkende resultaten behaald met het toedienen van colloïdaal zilver. Het middel heeft het grote voordeel dat het snel fataal is voor microben zonder toxische acties richting haar gast (het menselijk lichaam). Het is aardig stabiel. Het beschermt konijnen tegen tien keer de dodelijke dosis tetanus of difterie”.

In een onderzoek dat in de jaren zeventig werd uitgevoerd aan de Medische Universiteit van Syracuse door Dr. Robert O. Becker werden ook bijzondere resultaten geboekt. Hij ontdekte dat colloïdaal zilver niet alleen bacteriën doodt, maar dat het zelfs die aanpakte die resistent waren voor de bestaande antibiotica, zonder noemenswaardige bijwerkingen.

Een ander groot voordeel van colloïdaal zilver is dat ook na verloop van tijd bacteriën niet resistent worden zoals bij antibiotica en dat de darmflora niet kapot wordt gemaakt. Dit schijnt te komen omdat de werking anders is dan bij antibiotica. Colloïdaal zilver vergiftigd de bacteriën niet zoals antibiotica doet, maar wurgt deze als het ware door aan de celwanden te kleven en daardoor de productie van enzymen te verhinderen.

Met de alarmerende berichten van de WHO in het achterhoofd hoort ieder huishouden eigenlijk wel wat colloïdaal zilver in huis te hebben. Het is relatief goedkoop, zelfs voor een topproduct zoals dat sinds deze week te verkrijgen is via de Orjana webshop.

Enige kanttekeningen:

Dat het colloïdaal zilver werkt, is wel zeker, waar nog wel discussie over bestaat is of het toch ook niet wat goede bacteriën doodt. Het is daarom raadzaam om na gebruik van colloïdaal zilver de darmflora weer wat aan te vullen met pro-biotica voor de zekerheid.

Formeel valt zilver in de categorie zware metalen, echter het schijnt in tegenstelling tot haar gevaarlijke soortgenoten wel veilig te zijn en geleidelijk weer door het lichaam te worden uitgescheiden.

Bekende toxische zware metalen zijn onder andere lood, cadmium, kwik, barium en thallium. Ook koper, mangaan en zink, hoewel essentiële sporenelementen die alleen in overdosering toxisch zijn en niet erg zwaar, worden wel tot de zware metalen gerekend. De radioactieve actiniden (uranium, thorium, plutonium etc.) worden er meestal niet toe gerekend omdat de stralingstoxiciteit daarvan over het algemeen belangrijker is dan de chemische toxiciteit (verarmd uranium is hierop misschien een uitzondering).

En ter afsluiting, de mening van een afgestudeerde arts aan Harvard, Dr. Jonathan Wright:

"Silver belongs to the family of metals that also includes copper and gold (both of which can also have numerous health benefits when they're used properly).

One of the primary concerns people tend to have about using these metals is the risk that they'll accumulate in the body and lead to 'heavy metal toxicity'.

But if you have plenty of antioxidants in your diet, such as selenium, vitamin E, and amino acids like N-acetyl cysteine, you're safe from any harmful effects from this family of metals. Germs, however, are not."

Kortom, bij een normaal goed functionerend immuunsysteem is colloïdaal zilver volledig veilig.