AIDS en Ebola zijn gemaakt om wereldbevolking uit te roeien

Bovengenoemde virussen zijn niet “spontaan” tevoorschijn gekomen via apen of andere dieren.

Wetenschapper Johan van Dongen gaat uitleggen waar dit soort virussen werkelijk vandaan komen en wat de bedoeling hiervan is.




Voor hen die de eerste bijdrage van wetenschapper Johan van Dongen hebben gemist op deze site, hierbij de link naar dat artikel. Het is natuurlijk één ding als leken zoals wij dingen roepen over virussen en dergelijke, maar het is wat als anders als een wetenschapper dat doet. Dan plots is het geen aluhoedje verhaal meer, maar een stelling, onderbouwd met wetenschappelijke argumenten. We gaan vandaag verder met het tweede artikel van Johan van Dongen.

Waar ligt nu precies de oorsprong van HIV-Aids?.

Allereerst dank ik uiteraard de redactie van NIBURU, omdat zij mij in staat stellen middels dit platform uitleg te geven over het ontstaan van ziektes als AIDS en Ebola.

Mijns inziens zijn deze ziektes geen natuurfenomenen of overgesprongen uit een apenreservoir, zoals viroloog Ab Osterhaus beweert, maar veroorzaakt door nietsontziende wetenschappers met slechts één doel namelijk; depopulatie van de wereldbevolking en verrijking van de Farmaceutische industrie.

Even een uitspraak van Ab Osterhaus aan mijn adres;

“Ik ken de schrijver niet, maar het lijkt me een interessant boek “Pleidooi voor de Aap”, geschreven door, voor zover ik weet, een integer mens. Veel van zijn algemene kritiek op de wetenschap, zucht naar publicatie en titels wantoestanden bij experimenten, is al veel eerder en beter verwoord. En wat zijn ideeën over het ontstaan van de aids-epidemieën betreft, kan ik alleen maar zeggen dat hij een leek is.”

Beste Amice Osterhaus in de komende, mogelijk honderden, artikelen neem ik graag de handschoen op om uw selectieve geheugen wat op te frissen.

HIV wat betekent dat nu eigenlijk?

Human Immunodeficiency Virus HIV betekent eigenlijk niets. Of toch, het is een verzamelnaam voor een heleboel virussen. Men heeft dit gedaan omdat door de vele benamingen van het Aids veroorzakend virus de wetenschap door de bomen het bos niet meer kon zien. Iedereen gaf zo zijn eigennaam aan het virus om dit op enigerlei wijze te claimen. Dus, besloot men tot de algemene naam HIV.

Maar, we willen toch de oorsprong weten?

Door de enorme impact die onze uitleg zal geven ontkomen we er niet aan ook de wetenschappelijke bewijslast onder jullie aandacht te brengen. Bewijslast die al meer dan een eeuw bestaat en kennelijk aan de aandacht van Professor Osterhaus is ontglipt.

Aids is veroorzaakt door misdadig medisch biologisch handelen zoveel zal duidelijk worden. Laten we beginnen.

Elisabeth van der Loo


De eerste persoon in de wereld die officieel onderzoek deed naar het Aids veroorzakend virus is de Nederlandse onderzoekster Elisabeth van der Loo. Ze publiceerde in 1979 haar gegevens in het Science Journal Archives Virchow. Elisabeth noemde haar virus mycosis fungoïdes dus heette toen nog geen aids.

xxx

Mycosis fungoïdes

Loo, Elisabeth van der, et al. C type virus-like particles specifical by localized in Langerhans cells and related cells of skin and lymph nodes of patients with mycosis fungoides and Sézary's syndrome. Virchows Arch. B. (cell. Patho.) 31: page. 428-482.

Atoombom tijdperk

Toen tijdens de Tweede Wereldoorlog de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki waren gevallen, trad er in de daaropvolgende jaren een ziekte op die ze Adult T-cell Leucaemia ATL noemden. Het waren de Japanse onderzoekers Hinuma, Miyoshi en Takatsuki die op het eiland Kyushu in Japan dit Aids-veroorzakend virus vonden. 

Dit ATL-virus echter bleek identiek met wat de Amerikaanse Aidsvirus ontdekker Robert Gallo en zijn grote tegenstander, de Fransman Luc Montagnier, vonden, maar ook zij geven andere namen aan het virus namelijk; Human T-cell Leucemia virus HTLV en Lymphadenopathy associated virus LAV.

xxx

HTLV Gallo; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5615204/

Montagnier; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6100650

Vreemd genoeg blijkt uit vergelijkingen tussen de foto's van de Nederlandse onderzoekster Elisabeth van der Loo met die van de door bovengenoemde wetenschappers virussen geen enkel verschil. Het is een en hetzelfde virus en zijn “look alikes” van het herpes Cytomegalovirus CMV-virus, dat ontdekt is door de Duitsers von Ribbert en Jesionek en gepubliceerd in het Duitse tijdschrift "Münchener Medizinische Wochenschrift" in 1904.

En om het nog ingewikkelder te maken ontdekt Luc Montagnier ook nog dat het CMV-virus volledig identiek is aan het Equine Immunodeficiency-virus EIAV van paarden! En van dat virus weten we dat het 'paarden-Aids' veroorzaakt.

Uit het onderzoek van Montagnier blijkt verder dat het virus dezelfde eigenschappen heeft als geiten-, koeien-, apen- en varkens Aids. Dus om de oorsprong van HIV aan te geven is nogal gecompliceerd maar niet onmogelijk. W gaan verder met de fotogalerij.

xxx


Wetenschappelijke verbijstering alom over HIV

De collega's van Montagnier waren verbijsterd te horen dat het Aids-virus identiek is aan het Aids-veroorzakende paardenvirus en dat beide virussen in de celcultuur alleen maar toenemen als het wordt toegevoegd aan CMV. Eigenlijk kun je stellen dat we spreken over slechts één virus dat onder invloed van het CMV virus en door de diersoort, het orgaan of lichaamscel de naam wordt bepaald. In het medisch woordenboek van Coëlho lees bijvoorbeeld je dat het CMV herpesvirus, geen retrovirus, mini-Aids wordt veroorzaakt.

Deutches Reichswehrministerium

Ergens in het midden van Februari 1925, heeft het Ministerie van Defensie van Berlijn een Memorandum over het gebruik van ziekteverwekkers als een wapen in tijden van oorlog uitgegeven. Aanvankelijk werd de mogelijkheid van het experimenteel produceren van biowarfare agentia om epidemische uitbraken te veroorzaken die een langdurig schadelijk effect op de weerstand van de vijand zouden hebben, met scepsis ontvangen. Maar dat veranderde snel.

Otto R. (1925) Die verwending von Krankheitskeimen als Kampfmittel im Kriege. Berlin Jan. 31. Geheime Kommandosache. Reichswehrministerium, Heeres-Sanitats-Inspektion. Militararchiv Freiburg RH 12-9/v.27:15-32. Here:8.

Het zou volgens toenmalige politici veelbelovender zijn om dieren dodelijk te infecteren. Overdracht kan dan plaatsvinden door het besmetten van voer of door directe injectie. En een van de geschikte epidemieën zou dan het gevaarlijke EIAV zijn voor zover het paarden betreft, en anthrax voor vee.

Deze militair-politieke onderneming van 1925, wordt beschreven in dit geheime 'Memorandum en geeft een verklaring van wat al aan het einde van de oorlog '14-'18 werd beoefend en vervolgens in het geheim voortgezet. De infectie van paarden, die in werkelijkheid werden gefokt als virusproducenten om vervolgens te worden geslacht, konden met gemak duizenden liters besmet serum opleveren.

Even later werd, volgens J. Fortner, die vele jaren hoofd was van de veterinaire afdeling van het Reichsministerium voor gezondheid, werd het slachten zonder problemen in de serumproducerende centra uitgevoerd.

De grootste en belangrijkste producent van EIAV in het Duitse Rijk was de Berhring Werke in Marburg. Precies! Marburg, de stad waar in 1967 de eerste Ebola doden vielen in het laboratorium voor biologische oorlogvoering. American Centers for Disease Control CDC; https://www.cdc.gov/vhf/marburg/index.html

Chronologische volgorde van de productie van paardenaids EIAV

Begin 1917, toen de eerste EIAV-infecties werden geregistreerd bij de Russische stad Tilsit in het voormalig door Duitsland bezette Oost Pruisen, moest het virus zich al hebben verspreid onder serumpaarden van Behring Werke. Zelfs paarden die niet werden gebruikt voor militaire doeleinden, en daarom niet onderworpen waren aan de controles van de overwinningsstaten, werden duidelijk gebruikt voor experimentele doeleinden in de jaren twintig.

In de jaren 1924-1925 verwijzen veterinaire statistieken naar respectievelijk 3.321 en 6.661 paarden in Duitsland, niet gebruikt voor militaire doeleinden, die leden aan een Besmettelijk Anaema (paarden-aids), ook wel “Ansteckende Blutarmut of wechselfieber” genaamd. In 1926 werden slechts 625 paarden getroffen.

In Modling, nabij Wenen, Oostenrijk, werden gezonde paarden begin 1918 toegelaten tot de lokale Ansalt zur Tierimpfstoffgewinnung (instituut voor het verkrijgen van een vaccin voor dieren). Alle nieuw binnengekomen paarden werden om onbekende reden snel ziek door EIAV en de meesten stierven.

Van de 26 EIAV-geïnfecteerde paarden van het instituut werd 13 liter immuunserum, eenmaal per maand, van elk paard verkregen voor een totale periode van meer dan één jaar. In die tijd werden verschillende serumpaarden zelfs in het Wiener Impfstoffwerk (fabriek in Wenen-vaccins) door de besmettelijkheid van het virus ziek.

Hoe dichter het begin van de Tweede Wereldoorlog kwam, des te groter was de behoefte aan paarden-Aids serum. Zo werden in 1937 meer dan 3000 paarden geïnfecteerd in Schleitheim (Beieren) en geslacht.

In Landsberg/Warthe werden in hetzelfde jaar 200 EIAV-geïnfecteerde paarden gedood in het 'Bakterriologisches und Serum-Instut' van Dr. Schreiber. Even voor 1943 besloot men alle paarden (300) in het instituut op te offeren.

In 1942 onderzocht de veterinaire afdeling van het 'Reichs Ministerium' de gezondheid van paarden die opzettelijk waren geïnfecteerd met paardevlieg beten en met EIAV besmet voer.

Interesse voor paarden-Aids van de Amerikanen

In 1945 ontdekten de geallieerden, Amerikanen, Engelsen en Canadezen, meer dan 300 EIAV-geïnfecteerde paarden het Serum-Institut van Dessau. Allen werden gedood. Ook in het Serum-Institut van Jena werden 41 EIAV-paarden in de maanden na het einde van de oorlog afgeslacht. Na de oorlog (1947) werden 250 paarden die serum leverden met EIAV opgeofferd van de Marburg Behring-Werke. Uiteraard werd ook alle informatie over het paardenaidsvirus geconfisqueerd door de Amerikanen en samen met vele nazi-wetenschappers overgebracht naar de Verenigde Staten en daar gingen ze, alsof er niets gebeurd was, verder met het onderzoek naar Aids als een biologisch oorlogvoeringmiddel en voor depopulatie programma's.

Paarden-Aids virus zichtbaar gemaakt door electronenmicroscoop

Toen het instituut van O. Waldmann op het eiland Riems/Greifswald, het centrum van Duits onderzoek naar Aids bij paarden, in de nadagen van de Tweede Wereld oorlog elektronenmicroscopen ter beschikking kreeg kon men het paardenaidsvirus in beeld brengen. Pas in 1984, toen het Human Immunodificiency Virus-HIV officiëel bekend werd als overkoepelende naam, werd meerdere virussen onderzocht en beschreven door Luc Montanier. Deze ontdekte onder de elektronenmicroscoop dat verschillende Aidsveroorzakende virussen identiek waren aan het virus dat paarden-Aids veroorzaakt. Montagnier geeft tevens duidelijk aan dat menselijke lymfocyten kunnen worden geïnfecteerd door het paardenvirus.

Luc Montagnier In; Annals of Virology: “A new type of retrovirus from patients presenting with lymphadenopathy and acquired immune deficiency syndrome”: Structural and antigenic relatedness with Equine Infectious Anemia Virus EIAV (horse Aids), 1984; 135E: 119-31.

Geschrokken van de wetenschappelijke reacties beweerde hij even later dat een dergelijke infectie praktisch niet bestond en dat dit een link bleek te zijn tussen HIV en het Virus of Infectious Anemia of Horses. Maar door de flapuit was het kwaad reeds geschied. Bij verdere onderzoeken naar de relatie tussen retrovirussen, dieren en mensen, bleek dat er een bijzonder nauw verband was tussen de verwarrende naam HIV, dat dus meerdere virussen betekent, en het virus van infectieuze anaemie van paarden. En alleen met deze twee virussen onder invloed van het CMV virus kan een 'serologische kruisreactie' worden bereikt.

De respectievelijke verdedigingsmechanismen van paard en mens ontwikkelen antilichamen die op maat gemaakt zijn om eveneens effectief te zijn tegen EIAV en HIV: Anti-EIAV antilichamen zullen ook weerstand bieden aan HIV en anti-HIV zal zich ook tegen EIAV verzetten. Echter deze verdedigingslinie kan door genetische manipulatie teniet gedaan worden zoals we verderop zullen uitleggen.

Duitse wetenschappers Luhrs en Lipschutz

Volgens Luhrs, die in de eerste jaren van de vorige eeuw als veterinair dierenarts die de leiding had over het Duitse Animal Epidemics Research Institute, was de uitkomst van zijn experimenten met paarden-Aids dat vlees van bloedarmoede paarden-Aids( EIAV), dat werd gevoerd aan varkens, honden en vele andere diersoorten zonder dat deze dieren leden aan infectieuze bloedarmoede van paarden, zeer bevredigend.

Luhrs vermeldde in zijn rapport;

“Zelfs mensen kunnen dergelijk gekookt paardenvlees zonder probleem eten, zoals is bewezen door verschillende experimenten die door mij zijn uitgevoerd op een groot aantal soldaten, krijgsgevangenen en dieren.”

Kort na het einde van de oorlog kon Luhrs in zijn hoedanigheid van onderzoeker aan de militaire veterinaire academie in Berlijn zijn verslag uitbrengen over nieuwe tests met het paarden-Aids virus. Het was nu nodig om duidelijk te maken hoe de mens reageerde op het paardenvirus wanneer het werd toegediend in de vorm van een helend serum.

Ook de Duitse wetenchapper Lipschutz, een collega van Luhrs, doet een duit in het zakje. Hij publiceert in 1921 uitgebreid over het Cytomegalie virus dat als biowarfare agent gebruikt kan worden om ziektes over te brengen op de mens.

Luhrs (1919) Die Ansteckende Blutarmut der Pferde (Horse Aids). Z. Vetkd., 31: pag. 369-440.

Luhrs (1920) Ist das wechselfieber der Pferde (Horse Aids) auf den Menschen ubertragbar. Z. Vetkd. 32: 89-95.

Lipschutz B. (1921) Untersuchungen uber die Atiologie der Krankheiten der herpusgruppe. Arch. Dermatol. U Syph.: 428-482.

Jacob en Lily Segal


Plotsklaps verschijnt uit het niets een artikel van het Oost-Duitse echtpaar Jacob en Lily Segal in 1986. Daarin geven beide echtelieden aan dat experimenten aantoonden dat aids het resultaat was van genetische manipulatie met aids-virussen. Volgens hen werd dit door Duitse nazi-wetenschappers, samen met hun Amerikaanse collega's, onderzocht in een geheim militair laboratorium in Fort Detrick in de Verenigde Staten.

De Segals, door hun Duitse achtergrond volledig op de hoogte van de ontwikkeling van biologische wapens, meldden dat een experiment werd uitgevoerd om een nieuw Aids-veroorzakend virus te ontwikkelen, maar nu gekoppeld met een schapen-Aids-virus aan het menselijke Aids-virus. Dit nieuw genetisch geconstrueerde oorlogspotentieel blijkt namelijk dodelijker dan enig ander virus.

En inderdaad, deze genetisch gemanipuleerde virussen werden getest op Amerikaanse homoseksuele en zwarte gevangenen. Zo kon het gebeuren dat kort na hun vrijlating deze homosexuelen in San Francisco en Los Angeles een HIV-explosie veroorzaakte als gevolg van deze medische experimenten in de gevangenis. Overigens werd hun vrijlating verkregen als ze aan het medische experiment meewerkten.

En niet alleen volgens de Segals is Aids een tijdbom, een door de mens vervaardigd wangedrocht special voor zwarte mensen om daaarmee te voldoen aan gerichte wereld depopulatie programma's. Ook duizenden andere wetenschappers en dissidenten delen die mening. Alle literatuur hierover is terug te vinden in;

Wolff Geisler, Aids, Origin, Spread and Healing. Amazon

De pseudo-ontdekkers van het aids-virus Robert Gallo en Luc Montagnier gaven schoorvoetend toe dat Aids niet uit het regenwoud komt, maar uit een laboratoriumbuisje. Terwijl Luc Montagnier een publicatie schreef over het feit dat hij het Aidsvirus ontdekt heeft, stond Robert Gallo tijdens de presentatie van de Paul-Ehrlich prijs in 1999 over het door hem gevonden Aids-virus onder druk. Onder deze druk gaf hij toe dat het paarden-Aids virus dat hij bij een van zijn patiënten vond het effect was van een speciaal “US-virus Programma met de codenaam Project Officer”, waaraan zijn patiënt had deelgenomen.

CCR5 gen en een genetisch defect tegen Aids

Zo ontdekte onderzoeker Nathan Landau, van het “Aaron Diamond AIDS Research Center” aan de Universiteit van New York, dat een defect in genen sommige mensen beschermt tegen HIV-infectie. Curieus genoeg komt dit beschermende gen, bekend als het CCR5-gen, alleen voor in blanken. Deze genetische eigenschap verleent resistentie tegen een HIV-infectie door de aanhechting van HIV aan de cel te blokkeren. Ongeveer 10% van onze Europese voorouders hebben deze overgeërfde mutatie dat zeldzamer is bij andere populaties, bijvoorbeeld bij zwarten.

Thabo Mbeki oud president van Zuid Afrika

De moeilijke wetenschappelijke vraag is of in dit geval de genetische loci van DR3 en DR5 bij het voorgaande fenomeen CCR5 zijn betrokken. Hoe dan ook, hetzelfde defect is nu gereproduceerd in immuuncellen van HIV-patiënten. Wat daarvan ook zij. Ons immuun apparaat is een buitengewoon gecompliceerd systeem dus laat alle moeilijke codes even voor wat ze zijn.

Thabo Mbeki had zo zijn scepsis bij de officiële standpunten van de medische wetenschap. Mbeki was ervan overtuigd dat het Aids virus was ontwikkeld in een laboratorium met de bedoeling de zwarte medemens te decimeren. En zijn achterdocht bewijzen we met het feit dat vooral de HLA-DR3 en HLA-DR5 loci bij dit depopulatie experiment zijn betrokken.

Vooral bij mensen met bloedgroep HLA-DR3 komt Aids veel minder voor dan bij mensen met het HLA-DR5-type. Onder het misdadige nazi-onderzoek dat in Amerika werd voortgezet is het belangrijk op te merken dat juist het HLA-DR5-type voornamelijk voorkomt in Joden terwijl in contrast daarmee het HLA-DR3-type heel gebruikelijk is bij donker gekleurde Afrikanen.

Over het algemeen kun je zeggen dat het voor zwarten moeilijker is om Aids te krijgen dan voor blanken. Echter, de realiteit van vandaag toont ons een heel ander beeld: de overgrote meerderheid van alle Aids-patiënten zijn donker gekleurd. Bij deze zwarten is kennelijk de switch in hun overgeërfde eigendom die hen moet beschermen tegen Aids met genetische manipulatie van retrovirussen omgekeerd. Deze opmerkelijke discrepantie wordt verder geaccentueerd wanneer alle wetenschappelijke onderzoek van de Duitsers voor, tijdens en na de nazi-periode op een rij wordt gezet zoals hierboven beschreven.

Referenties:

Johan van Dongen and Joel Savage. Aids en Ebola The Greatest Crime In Medical History Against Mankind. https://www.amazon.com/Greatest-Medical-History-Against-Mankind-ebook/dp/B016W89W1G

Johan van Dongen. Aids De Grootste Misdaad In De Medische Geschiedenis. https://www.amazon.nl/Aids-grootste-misdaad-medische-geschiedenis-ebook/dp/B00T4XETGA https://www.bol.com/nl/p/aids/1001004001811573/

Novembre, J; Galvani, AP; Slatkin, M (2005). Geographic spread of CCR5 Δ32 HIV-resistance. PLoS Biology. 3 (11):

IMMUNOLOGY. A scope publication. By The Pharmaceuticl Upjohn Company (1978). “Clinical Aspects of Immunological Deficiency Diseases.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl