
Het Europese Hof van Justitie oordeelt dat artsen niet verplicht werden om 'vaccinaties' te zetten en daarom wel degelijk verantwoordelijk zijn voor de gevolgen.
Update:
Via een lezer ontvingen wij het bericht dat onderstaand verhaal niet waar zou zijn, maar dat het een broodje aap verhaal is. Als voorbeeld voegt hij een link bij naar een artikel waar onder andere het volgende staat:
Zondag sneed hij het onderwerp ook aan in De Andere Tafel: “Er gaat weer eens een nothingburger rond. Het Europese Hof zou nu gezegd hebben dat artsen aansprakelijk zijn voor de toegediende prikken. Los van de vraag of die aansprakelijkheid wel of niet bestaat – ik denk dat er goede argumenten zijn om te zeggen dat artsen aansprakelijk zijn – heeft het Hof dat helemaal niet gezegd. Het Hof heeft heel iets anders gezegd. Een technisch betoog is dat.”
Daar staat tegenover dat tal van betrouwbare publicaties toch stellen dat artsen mogelijk aansprakelijk gesteld kunnen worden .
Zo stelt France Soir het volgende:
De uitspraak van het HvJEU heeft directe gevolgen voor Europese artsen, met name op drie gebieden: de noodzaak van een recept, hun keuzevrijheid en hun mogelijke aansprakelijkheid.
Was een recept nodig voor de COVID-19 vaccins?
Ja, de uitspraak bevestigt dat voor de Spikevax- en Comirnaty-vaccins een medisch recept nodig is, zoals bepaald in de bijlagen bij de beschikkingen van de Commissie. Deze vereiste, die voortvloeit uit het Europese regelgevingskader, onderscheidt deze vaccins van gezondheidsproducten zonder recept. Het weerspiegelt hun status als geneesmiddelen die onder streng toezicht staan, vooral in de post-pandemische context waarin ze massaal zijn gebruikt. Voor artsen betekent dit dat zij de poortwachters zijn voor de toegang tot deze vaccins, een rol die hun professionele autoriteit versterkt, maar ook hun verantwoordelijkheid om de individuele behoeften van patiënten te beoordelen.
Kunnen artsen weigeren om deze vaccins voor te schrijven of toe te dienen?
Absoluut. De uitspraak benadrukt dat vergunningen voor het in de handel brengen artsen niet verplichten om vaccins voor te schrijven of toe te dienen. Deze vrijheid is cruciaal: een arts kan naar eer en geweten en op basis van zijn of haar expertise ervoor kiezen om Spikevax of Comirnaty niet aan te bevelen aan een patiënt, bijvoorbeeld als er twijfels zijn over de relevantie ervan of specifieke contra-indicaties. Het Hof herinnert eraan dat hun juridische verantwoordelijkheid niet uitsluitend voortvloeit uit de vergunningen voor het in de handel brengen, aangezien deze hen niets rechtstreeks opleggen. Artsen behouden dus een aanzienlijke speelruimte in hun praktijk, in overeenstemming met hun ethische plicht om de gezondheid van hun patiënten te beschermen.
Gevolgen voor de aansprakelijkheid van artsen
De uitspraak verduidelijkt dat de mogelijke aansprakelijkheid van een arts niet voortvloeit uit besluiten over vergunningen voor het in de handel brengen, maar uit de specifieke omstandigheden van de behandeling van elke patiënt. Als er bijvoorbeeld een bijwerking optreedt na toediening van een vaccin, hangt de aansprakelijkheid van Frajese of een andere arts af van zijn of haar eigen handeling om het vaccin voor te schrijven of toe te dienen, en niet van het loutere bestaan van vaccins op de markt. Het Hof benadrukt dat het EMA, en niet individuele artsen, verantwoordelijk zijn voor het controleren van de veiligheid en werkzaamheid van vaccins voordat ze worden toegelaten. Dit ontslaat artsen van de verplichting om een onafhankelijke beoordeling te maken van de algemene wetenschappelijke gegevens, aangezien hun rol beperkt is tot de klinische toepassing in de context van hun relatie met de patiënt.
Uit bovenstaande blijkt dat de arts weliswaar niet verantwoordelijk is voor de veiligheid en werkzaamheid van het vaccin, maar er zijn wel degelijk een aantal andere elementen in de uitspraak waardoor de arts toch aansprakelijk gesteld kan worden bij schade zoals blijkt in het originele artikel.
En dat heeft dan te maken met het feit dat er een medisch recept nodig is en onzorgvuldigheid van artsen.
Bovendien bevestigt het Hof de specifieke aansprakelijkheid van vaccinerende artsen die het geneesmiddel op een inverse manier hebben toegediend, zonder de geschiktheid, risico's en veiligheid in het specifieke geval van de behandelde patiënt adequaat te beoordelen.
Meer in het algemeen stelt het Hof dat “de verlening van een vergunning voor het in de handel brengen van een vaccin weliswaar een voorwaarde is voor het recht van de houder om dit vaccin in elke lidstaat in de handel te brengen, maar dat deze vergunning in beginsel geen enkele verplichting inhoudt voor de patiënten of de vaccinerende artsen”, maar het bevestigt vooral dat “uit de bijlagen bij de bestreden beschikkingen duidelijk blijkt dat voor de toediening van de betrokken vaccins een medisch recept nodig is”.
Originele artikel:
Bovendien bevestigt het Hof de specifieke aansprakelijkheid van vaccinerende artsen die het geneesmiddel op een inverse manier hebben toegediend, zonder de geschiktheid, risico's en veiligheid in het specifieke geval van de behandelde patiënt adequaat te beoordelen.
Meer in het algemeen stelt het Hof dat “de verlening van een vergunning voor het in de handel brengen van een vaccin weliswaar een voorwaarde is voor het recht van de houder om dit vaccin in elke lidstaat in de handel te brengen, maar dat deze vergunning in beginsel geen enkele verplichting inhoudt voor de patiënten of de vaccinerende artsen”, maar het bevestigt vooral dat “uit de bijlagen bij de bestreden beschikkingen duidelijk blijkt dat voor de toediening van de betrokken vaccins een medisch recept nodig is”.
Het Europese Hof van Justitie vindt dat alleen artsen verantwoordelijk zijn voor de gevolgen van covid-injecties, omdat ze vrij waren om te weigeren deze te injecteren
Volgens een uitspraak van het Europese Hof van Justitie zijn alle zorgverleners die u hebben aangespoord of gevaccineerd tegen Covid civiel- en strafrechtelijk aansprakelijk.
De zaak van professor Frajese voor het Europese Hof van Justitie had een verrassende uitkomst! Volgens het Hof was er een medisch voorschrift nodig om de anti-Covid vaccins toe te dienen. Maar er is meer: artsen hadden kunnen kiezen om ze wel of niet toe te dienen en ze zelfs kunnen afraden.
De motivering van het Hof zou dus de disciplinaire en strafrechtelijke vervolging van artsen die zich verzetten tegen vaccinaties op losse schroeven kunnen zetten, en in plaats daarvan ernstige problemen veroorzaken voor artsen die vaccineerden “zonder mitsen en maren”, waardoor ook het risico op het veroorzaken van ongewenste voorvallen wordt bevorderd.
“Het Hof moest bevestigen, zelfs in een korte parenthese, dat de besluiten van de Commissie om het in de handel brengen toe te staan “geen enkele verplichting voor artsen met zich meebrengt om de genoemde vaccins aan hun patiënten voor te schrijven en toe te dienen”.
Hij bevestigde opnieuw het fundamentele principe van het recht op vrijheid van behandeling en de keuze van de meest geschikte, veiligste en meest effectieve behandeling door de arts, te goeder trouw en naar eer en geweten, in het specifieke geval en in het exclusieve belang van de gezondheid van de patiënt.
Deze passage is van buitengewoon belang, omdat het definitief de beschuldigingen ontkracht die zijn geuit, zowel voor de rechtbank als in tuchtprocedures, tegen alle artsen die hun patiënten hebben afgeraden Covid te vaccineren of hebben geweigerd dit te bevorderen, waardoor de volledige vrijheid van zorg van de arts wordt hersteld.
Bovendien bevestigt het Hof de specifieke aansprakelijkheid van vaccinerende artsen die het geneesmiddel op een inverse manier hebben toegediend, zonder de geschiktheid, risico's en veiligheid in het specifieke geval van de behandelde patiënt adequaat te beoordelen.
Meer in het algemeen stelt het Hof dat “de verlening van een vergunning voor het in de handel brengen van een vaccin weliswaar een voorwaarde is voor het recht van de houder om dit vaccin in elke lidstaat in de handel te brengen, maar dat deze vergunning in beginsel geen enkele verplichting inhoudt voor de patiënten of de vaccinerende artsen”, maar het bevestigt vooral dat “uit de bijlagen bij de bestreden beschikkingen duidelijk blijkt dat voor de toediening van de betrokken vaccins een medisch recept nodig is”.
Laten we het eens hebben over het “strafrechtelijke schild” voor professionals in de gezondheidszorg. Welke verantwoordelijkheden kunnen worden toegeschreven aan vaccinerende artsen?
“De uitspraken van het Hof kunnen van invloed zijn op civiele en strafrechtelijke procedures die gericht zijn op het verkrijgen van schadevergoeding voor schade (biologisch, moreel en eigendomsrechtelijk) die is toegebracht aan personen die zijn onderworpen aan de genoemde farmacologische behandelingen, die zijn toegediend ' op grond van de aansprakelijkheid voor medische fouten van de vaccinerende artsen.
In dit geval werd de medische behandeling toegediend “in strijd met de wet” door het ontbreken van een voorafgaand medisch voorschrift (herhaalbaar beperkend voorschrift, bekend als RRL). In een poging om het uit te leggen in termen die begrijpelijk zijn voor mensen buiten de sector, werkt het strafschild alleen als de medische behandeling wordt toegediend in overeenstemming met de indicaties die zijn vastgelegd in de autorisatiebesluiten, die in dit geval werden genegeerd, en niet alleen bij gebrek aan een zorgvuldige en adequate medische beoordeling van elke patiënt die aarzelt bij de formele handeling van het voorschrijven. “De timing en het aantal toegediende doses waren zeer vaak niet in overeenstemming met de indicaties die van kracht waren op het moment van de verschillende toedieningen, en dit verhindert dat het strafschild operationeel is”.
Met andere woorden, het begint erop te lijken dat zo goed als iedere arts in ons land en België verantwoordelijk kan worden gehouden voor schade die mensen hebben geleden als gevolg van het 'veilige en effectieve covid-19 vaccin'.
Alle artsen die geen enkel onderzoek deden, geen enkele vraag stelden, hun patiënten niet informeerden over wat ze precies kregen ingespoten kunnen op basis van bovengenoemd oordeel worden aangepakt.