Er zijn naar schatting over de hele wereld meer dan 200 miljoen mensen die last hebben van een aan de schildklier gerelateerde ziekte.
Dat neemt nu zodanige vormen aan dat wetenschappers al spreken van een epidemie.
Het aantal schildklierafwijkingen ligt gemiddeld bij vrouwen zeven keer hoger dan bij mannen en men denkt dat er in minimaal vijftig procent van alle gevallen een verkeerde of geen diagnose is gesteld.
Sinds de beruchte ramp met de kerncentrales in Fukushima in 2011, worden over de hele wereld tot in de verste uithoeken (jonge) kinderen getroffen door schildklierproblemen. Het gaat dan met name om congenitale hypothyreoïdie. Op een aantal Amerikaanse locaties zoals Alaska, Californië, Hawaï, Oregon en Washington ontdekte men dat baby’s die geboren waren tussen één en zestien weken na de ramp in Japan 28 procent meer kans hadden op het ontwikkelen van een schildklierafwijking dan die die een jaar eerder waren geboren.
Er is ook een dramatische toename van het aantal schildklierkankergevallen. In Noord Amerika is dit tegenwoordig de snelst groeiende kankersoort. In het jaar 2010 werden in Noord Amerika 45.000 nieuwe schildklierkankergevallen gerapporteerd. Voor dit jaar is de verwachting dat dit aantal zal stijgen naar boven de 60.000. Daar blijft het niet bij want voor de eerstvolgende decennia verwacht men dit aantal zal blijven groeien.
Op het volgende plaatje zie je in hoeverre het zeewater van de oceaan radioactief is besmet. Deze is van maart 2012. We zijn inmiddels bijna anderhalf jaar verder, dus deze vlek zal zich sinds deze kaart werd gemaakt aanzienlijk hebben uitgebreid.
Het radioactief besmet water van de Fukushima kerncentrale bevindt zich nu actief in het totale ecosysteem langs de Noord Amerikaanse westkust, zelfs het zeewier is nu besmet. Vorig jaar uitgevoerde testen voor de kust van Brits Columbia toonden aan dat het zeewier vier keer meer was besmet dan de toegestane veiligheidslimiet toelaat.
Daarna wordt het eigenlijk heel stil voor wat onderzoeken betreft. De regering heeft erin toegestemd om zeevoedsel uit Japan te blijven kopen, ondanks dat dit niet wordt getest voor radioactieve besmetting. In november 2011 toonden tests in Japan aan dat 65 procent van de visvangst aldaar Cesium bevatten.
In plaats van een invoerverbod voor besmette Japanse vis werden door Amerika en Canada eenvoudigweg de veiligheidslimieten verhoogd.
Aangezien de Amerikaanse overheid weigerde om verdere onderzoeken uit te voeren werd dit gedaan door de wetenschapper Ken Buesseler van het Woods Oceanographic Institute. Hij voerde dit uit samen met professor Nicholas Fisher van de New York State University.
De resultaten waren dat zij ontdekten dat in eerste instantie de hoeveelheid Cesium in het zeewater 45 miljoen keer hoger was dan voor de ramp in Fukushima. Daarna werd het minder en zakte het niveau naar 10.000 keer zoveel Cesium als voor de ramp. Dit getal blijft ongeveer constant en vermindert dus niet verder, wat betekent dat de besmetting niet door het zeewater wordt verdund zoals de verwachting was. Als dit wel het geval geweest zou zijn, dan had de hoeveelheid Cesium moeten verminderen. Het onderzoek toonde verder aan dat de besmetting van het zeewater vanuit Fukushima nog lange tijd na de ramp in maart 2011 aanhield.
Als je dan verder bedenkt dat de isotopen die in Fukushima gebruikt werden een halfwaardetijd hebben van 30.000 jaar (dit betekent dat pas over 30.000 jaar de straling tot de helft is verminderd) en dat zeewater de neiging heeft overal naar toe te stromen, dan schetst dit een niet al te vrolijk beeld om het maar zacht uit te drukken.
Echter, zolang de mensheid geen flauw benul heeft van de werkelijke situatie zal dit alleen maar in het voordeel werken van Agenda 21 (het uitroeien van de mensheid tot 500 miljoen mensen onder het mom van milieubescherming). Daarom zie je berichten zoals precies een jaar geleden in de Telegraaf:
“Aan het strand van het Japanse Iwaki, 65 kilometer ten zuiden van de plek waar 11 maart 2011 een grote kerncentrale in de provincie Fukushima werd verwoest, mag sinds maandag weer worden gezwommen. Het is het eerste strand in de regio van de kernramp dat weer openstaat voor badgasten die de zee in willen”.
Als je dan toch besluit om toch ook maar te gaan zwemmen daar omdat in de krant staat dat het mag, neem dan een snorkel mee. Dan zie je misschien wat leuke lichtgevende vissen.
Bronnen: