Je denkt dat je door het eten van groente en fruit al je dagelijkse vitaminen en mineralen binnenkrijgt die je nodig hebt.
Dat was vroeger misschien zo, maar de laatste jaren is de voedingswaarde in ons dagelijks eten dramatisch gedaald.
Bij onze collega’s van Boinnk kwamen wij een artikel tegen waar ook wij weer behoorlijk van zijn geschrokken.
We wisten al dat in het voedsel dat wij dagelijks tot ons nemen bij lange na niet genoeg bouwstoffen meer aanwezig zijn voor een gezond en sterk immuunsysteem, maar dat het zó erg is?
In dat artikel staat ondermeer de volgende tabel (1985/1996/2002: farmaceutisch bedrijf Geigy, Levenmiddelen laboratorium Karlsruhe / Santorium Obertal), waarvan de cijfers voor zich spreken.
Hierin zie je bijvoorbeeld als eerste broccoli en dat de hoeveelheid Calcium daarin tussen 1985 en 2002 met maar liefst 73 procent is afgenomen.
Dat in spinazie, de favoriete groente van Popeye The Sailorman, de hoeveelheid vitamine C in die periode met 65 procent is afgenomen.
En dat in bananen de hoeveelheid vitamine B6 met maar liefst 95 procent is afgenomen.
Bedenk dan verder dat de meest recente cijfers in de tabel zijn van 11 jaar geleden en je kunt je ongeveer indenken wat er nu nog aan voedingswaarde in ons voedsel zit. We hebben gezocht naar een nieuwere versie van die tabel, maar ook wij hebben deze niet kunnen vinden.
Als je appels lekker vindt en je at er twee iedere dag in 1985, dan moest je met een 80 procent reductie van vitamine C in 1996 dus tien appels eten om dezelfde hoeveelheid vitamine C binnen te krijgen.
Kortom, we zijn opgegroeid en opgevoed met het idee dat je als je iedere dag een paar stuks fruit at, je wel voldoende vitaminen en mineralen binnen zou krijgen. Niets blijkt dus minder waar te zijn.
En hiermee zijn we op een punt terecht gekomen dat de meeste mensen in de “rijke” landen waarschijnlijk lijden aan ondervoeding (ondanks dat velen veel te dik zijn). In die zin dus dat ze misschien geen directe honger hebben, maar dat hun lichaam systematisch te weinig fundamentele bouwstoffen ontvangt en daarnaar hongert.
Het is dan waarschijnlijk ook niet zo vreemd dat veel degeneratieve ziektes op steeds jongere leeftijd voorkomen.
Dit is een probleem dat zich met rasse schreden zal uitbreiden, simpelweg omdat men in het algemeen zich er niet van bewust is dat ondanks dat je denkt dat je “gezond” eet, je toch aan ondervoeding kunt lijden.
Gelukkig dat als je je eenmaal bewust bent dat er een potentiëel probleem aanwezig is, er ook oplossingen nabij zijn.