corona misdadigers voor rechtbankNog steeds bevinden wij ons in een situatie waarbij er geen deugdelijke wetenschappelijke onderzoeken zijn uitgevoerd om het bestaan van SARS-CoV-2 te bewijzen.

Wat er dan ook moet gebeuren is dat degenen die verantwoordelijk zijn voor de verwoesting van zowel de economie als het leven van mensen op basis van een nep pandemie voor een gerecht of tribunaal worden gesleept.



Enkele dagen geleden schreven wij een artikel over dat nog nooit iemand op een wetenschappelijk verantwoorde manier heeft kunnen aantonen dat het virus bestaat en uiteraard ook niet dat dit virus dan verantwoordelijk is voor alle doden (of beter gezegd: alle besmettingen) die door de medische professie worden geclaimd.

De bron van dat artikel was medisch onderzoeksjournalist Jon Rappoport die nu met een vervolgartikel komt.

Hij zegt van mensen afbeeldingen te hebben ontvangen van wat ze dan noemen een “geïsoleerd SARS-CoV-2 virus, maar dat een plaatje hier of daar absoluut geen wetenschappelijk bewijs is.

Ook schijnt er een document te zijn, geproduceerd door de CDC (Center for Disease Control), waarin ze claimen dat ze erin geslaagd zijn om het virus te isoleren. Echter, de datum van dit document is twee maanden eerder dan het document waarin ze toegeven niet over het virus te beschikken.

Omdat men er nooit in is geslaagd om het bestaan van het virus aan te tonen, is ook automatisch de hele pandemie uiteraard een hoax. Net zoals de tests, het aantal besmettingen... allemaal fraude. Net zoals de lockdowns ronduit crimineel waren en zullen zijn.

Rappoport gaat dan verder met uitleggen hoe het vaststellen en isoleren van een nieuw virus wel in zijn werk hoort te gaan.

Het volgende is wat een goede wetenschapper of team wetenschappers hoort te doen:

Ze nemen een groep van 500 mensen die de diagnose van covid-19 hebben gekregen. Van ieder van die mensen neem je dan een weefselmonster.

Ieder van die monsters wordt uitgebreid geanalyseerd via een procedure met als eindresultaat 500 foto’s die zijn genomen met een elektronenmicroscoop. Vervolgens worden al deze foto’s naast elkaar gelegd.

Vervolgens ga je antwoord geven op drie prangende vragen:

Zie je in iedere foto veel deeltjes van hetzelfde virus? Zie je in al die 500 foto’s hetzelfde virus? Zie je in al die 500 foto’s een virus dat je nog niet eerder hebt gezien?

Als het antwoord op één of meerdere van die vragen “nee” is, dan ga je terug naar de tekentafel. Je hebt dan niet genoeg bewijs gevonden dat het hier om een nieuw virus gaat dat mensen ziek maakt.

Als je iedere vraag met “ja” beantwoord, dan zal een groep andere wetenschappers opnieuw een groep van 500 mensen nemen die volgens de diagnose ziek zijn geworden van dit nieuwe virus. Deze wetenschappers zullen exact hetzelfde experiment uitvoeren als hierboven omschreven met de eerste groep van 500 zieke mensen.

Als ook dit team wetenschappers alle drie vragen met “ja” beantwoordt, dan wordt er nogmaals een groep van 500 zieke mensen geselecteerd en dezelfde procedure nogmaals herhaald door weer een andere groep wetenschappers.

Als deze tenslotte ook alle vragen met “ja” beantwoorden, dan heb je iets. Dan heb je volgens conventionele en traditionele methoden een aanwijzing dat er hier sprake zou kunnen zijn van een nieuwe ziekte.

Rappoport gaat verder met schrijven en stelt:

Als jij een eerlijke medische onderzoeker was, zou jij dan claimen dat je nieuwe medicijn werkt en dit honderden miljoenen mensen laten nemen als je het slechts getest hebt op 3 proefpersonen? Natuurlijk niet en hetzelfde principe is ook hier van toepassing.

Wat de wetenschap verlangt is een onderzoek met iedere keer 500 mensen, dat een aantal keren wordt herhaald met nieuwe teams die het uitvoeren. Dat is wetenschap: grote onderzoeken, duidelijke resultaten en een bevestiging of een afwijzing van de originele ontdekking. Dit alles uitgevoerd door meerdere wetenschappers die zelfde methodiek en materialen hanteren.

Rappoport kreeg kritiek van één van zijn lezers die zei dat dit niet zou werken omdat dergelijke onderzoeken veel te arbeidsintensief zouden zijn.

Waarop deze antwoordde:

Wat denk je? Het resultaat van een pandemie, veroorzaakt door een virus wat er niet is en de daaruit volgende lockdowns met als gevolg economische en menselijke verwoestingen, is vele malen meer arbeidsintensief dan een correct wetenschappelijk onderzoek dat het bestaan van dit virus als ziekteverwekker aantoont.

Het stoppen van de productiemotor van de wereld op basis van een nieuw gevonden virus, waarbij geen correct wetenschappelijk onderzoek heeft plaatsgevonden om dit virus aan te tonen, is een misdaad vele malen groter dan het zweet dat nodig is om een degelijk wetenschappelijk onderzoek uit te voeren.

Hij besluit dan ook met te zeggen dat je bij hem niet moet aankomen met wetenschap in een wereld waar wetenschappers in laboratoria klooien met genen.

Je kunt bij hem alleen aankomen als je bereid bent om te praten over aansprakelijkheid en gevangenis.