Eindelijk begint het nu her en der een heel klein beetje te dagen in mainstreamland.

Zoals blijkt uit een artikel in een bekend tijdschrift waarin wordt gesproken over vreemde constructies en zwaar beschadigd bloed bij ‘gevaccineerden’.


Er gebeurt iets merkwaardigs, want in een bijna 200 jaar oud tijdschrift, The Spectator, wordt zomaar een artikel gepubliceerd waarin men zich afvraagt wat er eigenlijk in die ‘coronavaccins’ zit.

We praten in dit geval van de Australische versie van The Spectator en daar vertellen ze vervolgens dat Dr. David Nixon, een arts uit het Australische Brisbane zelf een stuk onderzoek heeft gedaan. Dit, door middel van en het 'vaccin' zelf en het bloed van patiënten te bekijken onder een microscoop.

Echter volgens het artikel zijn er contracten afgesloten tussen Pfizer en de Amerikaanse overheid, waarin wordt bepaald dat onafhankelijke onderzoekers niet het ‘vaccin’ mogen bestuderen. Of dat ook telt voor Australië weet men niet, want het enige dat de overheid daar wil vertellen is dat de inhoud vertrouwelijk is.

De overheid daar voert wel een aantal testen uit, maar dat zijn meer een soort routine testen om te kijken of de batchnummers kloppen en dat soort zaken.

Volgens de Amerikaanse autoriteiten zijn de vaccins gegarandeerd vrij van metalen zoals ijzer, nikkel, cobalt, lithium en ook van nano buizen en nano halfgeleiders.

Wat ze niet noemen is grafeenoxide. Volgens The Spectator wordt dit door sommige onderzoekers de hemel in geprezen omdat hiermee ‘heel efficient’ kan worden gewerkt, maar het feit dat dit materiaal uiterst giftig is als het in aanraking komt met menselijke cellen en/of organen noemen ze dan een factor die het gebruik van dit materiaal ernstig beperkt in de medische wereld.

Dan gaan ze verder met de resultaten van de eerder genoemde Dr. Nixon en komen tot de conclusie dat zijn onderzoeksresultaten bizar zijn.

Want, wat Dr. Nixon ontdekte is dat er zich in een druppel ‘vaccin’ mechanische constructies bevinden. Ze lijken niet te bewegen, maar als Nixon zogenaamde time lapse opnames maakt, waarbij 48 uur opnames worden gecomprimeerd tot 2 minuten dan zie je dat er een soort mechanische armen actief zijn die bepaalde constructies bouwen of afbreken. De formatie van dit soort structuren schijnt echter toe te nemen wanneer er een bepaalde stimulatie plaats vindt door middel van elektromagnetische straling en dat dit proces stopt als de straling wordt afgeschermd.

De resultaten van Dr. Nixon zijn vergelijkbaar met die van eerdere onderzoekers in Nieuw Zeeland, Duitsland, Spanje en Zuid Korea.

Verder staat er in dat artikel het resultaat van een bloedonderzoek, uitgevoerd door een Italiaanse groep onder leiding van Riccardo Benzi Cipelli. Deze groep analiseerde het bloed van meer dan 1.000 mensen, een maand nadat ze waren ‘gevaccineerd’.

De reden dat hun bloed werd getest is omdat al deze mensen last hadden van bijwerkingen. De leeftijd varieerde van 15 tot 85 en het aantal ontvangen ‘vaccins’ varieerde tussen één en drie.

Van deze meer dan 1.000 mensen had 94 een abnormaal bloedbeeld. De rode bloedcellen waren misvormd, het aantal was minder dan normaal, en ze waren geklonterd rondom onverklaarbare lichtgevende objecten die fibrine aantrokken.

Fibrine is een bloedstollingseiwit in het bloedplasma dat een belangrijke rol speelt bij de normale wondgenezing en bloedstolling, maar het speelt ook een rol bij de ontstekingsreactie.

Een aantal van die vreemde objecten vertoonden zich als stippen in het bloed, vergelijkbaar met sterren aan de hemel. Anderen assembleerden zichzelf in kristallijne structuren en weer anderen in dunne takken of buizen.

De Italianen denken dat de objecten die ze zagen metalen deeltjes zijn en dat ze op grafeenoxide lijken en/of mogelijk andere metaalachtige verbindingen.

Zij denken verder dat deze verstoringen in het bloed ertoe leiden dat veel mensen na hun ‘vaccinatie’ last hebben van bloedklonters.

Verder draagt volgens de Italianen het beschadigde bloed bij aan niet alleen aan klontering, maar ook aan toenemende kwetsbaarheid voor allerlei ziektes, onstekingen en tevens schade aan het immuunsysteem, vooral dat gedeelte dat tumoren in bedwang moet houden.

Dan gaat het artikel verder met een opsomming van al de oversterfte percentages in al die landen waar men druk heeft ‘gevaccineerd’.

Het artikel eindigt met de vraag hoeveel mensen eigenlijk al zijn gestorven door de vaccins en dat wij nooit het antwoord zullen weten zolang wij niet weten wat er in die ‘vaccins’ zit.

Bovenstaand artikel is ontzettend belangrijk, want het zet een groep mensen aan het denken die voorheen nooit gedacht zouden hebben dat er iets aan de hand zou kunnen zijn met die ‘vaccins’.

Als deze mensen erover gaan praten en er volgen meer mainstream artikelen zoals dat hierboven, dan vliegt het deksel met een enorme knal van de vaccinatiedoofpot en zal er luidkeels worden geschreeuwd om corona tribunalen.