omvolking in de praktijk   Wij, als Nederland, moeten ons voorbereiden op een nog veel grotere stroom asielzoekers in de nabije toekomst.

Dit jaar komt een stad ter grootte van Lelystad erbij en nu weet je waarom de Wet Verplaatsing Bevolking van 1952 straks heel goed van pas komt.




Het nieuws van vandaag:

De komende jaren reizen er vele duizenden asielzoekers meer naar Nederland dan eerst gedacht. Het aantal asielzoekers dat wordt verwacht in 2023 ligt volgens het hoogste scenario iets boven de 76.000 personen.

Nu zegt een dergelijk getal misschien niet zoveel, maar dat is een complete stad ter grootte van Lelystad.

Laat dat even goed inzinken.

Al deze mensen moeten worden gehuisvest, krijgen een uitkering, hebben straks een woning nodig, laten familieleden overkomen waardoor je in totaal zal uitkomen op misschien wel vier of vijf keer Lelystad. En dat alleen voor dit jaar.

Voor zover wij begrijpen is dit allemaal nog zonder de benodigde opvang voor vluchtelingen uit Oekraïne.

Als je zoveel asielzoekers te verwerken krijgt als ons land in de nabije toekomst dan hoef je geen raketgeleerde te zijn om te beseffen dat dit voor enorme problemen zal zorgen.

En dan blijkt dat de overheid deze cijfers verborgen heeft gehouden.

De Nederlandse overheid zit, zoals altijd, met de handen in het haar:

Er zijn nog steeds veel te weinig opvangplekken, terwijl veel noodopvang, een lapmiddel, binnenkort eindigt. „Ik maak me zorgen”, erkende staatssecretaris Van der Burg (Asiel) eind vorige maand al in De Telegraaf.

Zoals gewoonlijk wordt dit hele verhaal verkocht aan het publiek als een incompetente overheid die er ondanks beloften van Rutte maar niet in slaagt om de stroom asielzoekers in te dammen.

Natuurlijk kunnen overheden hier wat aan doen, maar hebben opdracht gekregen van hun meerderen om de sluizen wijd open te houden zodat de bijna 100 jaar geleden geplande tsunami aan vreemdelingen ongehinderd kan doorgaan.

We gaan even terug naar 1925:

In zijn boek “Praktisch Idealisme” legt Kalergi uit dat de bewoners van het toekomstige Europese Rijk niet langer de mensen zijn die er historisch altijd hebben gewoond, maar dat in plaats daarvan er een soort sub-menselijke soort zal ontstaan door het vermengen van rassen. Hij stelt dat de oorspronkelijke bewoners vermengd moeten worden met andere rassen en culturen zoals donkere of Aziatische mensen, waarbij uiteindelijk een “kudde” zal ontstaan zonder enige identiteit en vooral één die gemakkelijk door de elite onder controle te houden is.

En als je Kalergi zegt, dan duiken er een aantal bekende namen op:

Via niemand minder dan Baron Louis de Rothschild kwam de Oostenrijker (Kalergi) in contact met Max Warburg, een van oorsprong Duitse bankier.

(Max Warburg was one of seven children born to Moritz Warburg, the director of the family's Hamburg bank, and his wife Charlotte Oppenheim of the Oppenheim family, another prominent German-Jewish banking family).

Warburg financierde de plannen van Coudenhove-Kalergi en bracht hem tevens in contact met invloedrijke personen uit de internationale financiële en politieke wereld.


De omvolking wordt een complottheorie genoemd. Net zoals bijna alle ‘complotten’ komt ook deze uit.

Door de mainstreammedia wordt de bevolking ervan overtuigd dat hetgeen er gebeurt allemaal heel natuurlijk is.

Er is ook geen sprake van een vooropgezet plan. Migratie is een natuurlijk proces dat al sinds mensenheugenis plaatsvindt. We reizen alleen wat vaker, verhuizen naar het buitenland, worden verliefd en stichten multiculturele gezinnen.

De overheid is kampioen in blunderen en incompetentie zo wordt gesteld. Je kunt ook zeggen dat ze handelen in opdracht van anderen om diezelfde overheid een ongekende macht te geven.

Helaas slaagt de overheid er dan ook op geen enkele manier in om ook maar één asielzoeker tegen te houden. Wel slagen ze erin om een oude wet nieuw leven in te blazen.

Met een stagnerende woningbouw komt de opnieuw geactiveerde Wet Verplaatsing Bevolking van 1952 straks natuurlijk heel goed van pas.

Wat ze met die wet in feite hebben is carte blanche om te doen wat ze willen met burgers. Zo kunnen ze zonder verdere poespas mensen verdrijven van huis en haard als ze dat nodig zouden achten.

Stap voor stap worden we een echte dictatuur waar noodwetten een overheid ongekende bevoegdheden geven en waarbij de noodsituaties nooit meer zullen verdwijnen.

Ze kunnen niet alleen lege kantoorpanden vorderen onder die nieuwe wet, maar ook woningen als ze dat zouden willen.

woningen in beslag nemen