
Maar, niet voor kaper Hani Hanjour, de man die genoeg had aan enkele vlieglessen op een eenmotorig toestel om dit voor elkaar te krijgen.
Het volgende artikel is een bijdrage van Erick van Dijk:
11 SEPTEMBER - HET NIEUWE PEARL HARBOR: DEEL 4 - DE KAPERS (NEDERLANDS)
Wanneer je beschikt over voldoende informatie, het werk hebt gedaan, dan kun je slechts tot de conclusie komen dat het hele vertelsel betreffende 11 September van onwaarschijnlijkheden en toevalligheden aan elkaar hangt. Het rammelt als een drie jaar oude fiets van de Lidl.
Toch zullen volgende generaties, als er al over wordt “onderwezen” tijdens de “geschiedenisles” (programmering met propaganda en psychologische methoden...), steeds het officiële verhaal te horen krijgen. Wat ons door de gevestigde media is en wordt voorgehouden over de gebeurtenissen die plaatsvonden op 11 september 2001.
Massimo Mazzucco’s documentaire stelt slechts vijftig vragen. Het hadden er net zo goed 500 kunnen zijn. Of nog meer. De Italiaanse filmmaker was tevens lid van het prestigieuze panel Consensus 9/11. De serie is gebaseerd op het werk van dat panel. Zij hielden zich niet bezig met speculaties over wie en wat er allemaal achter kon zitten. Dat zou een later doel zijn. Wat zij deden is kijken naar bepaalde facetten uit de officiële lezing, onderzoek doen naar de werkelijke feiten en omstandigheden betreffende dat detail, en het benoemen van de discrepanties tussen de twee.
Het resulteerde in de website Consensus911.org. Hier vind je, ook geheel in het Nederlands vertaald, hun bevindingen na het onderzoeken van ruim vijftig van dergelijke punten. Er werd gebruikt van de wetenschappelijke Delphi-methode. Hoe dat precies werkt kun je lezen in hun verantwoording, hier.
Eerder zagen we al hoe, door allerlei omstandigheden en “toevalligheden,” de meest prestigieuze, geavanceerde en kosten verslindende luchtverdediging ter wereld compleet faalde in het onderscheppen van de vier naar verluidt gekaapte burgervliegtuigen. Maar ja, als je bijvoorbeeld kijkt naar de manoeuvre die één van de vermeende kapers, Hani Hanjour, uitvoerde om uiteindelijk het vliegtuig net boven de grond in te laten slaan bij een muur van het Pentagon, een vliegbeweging waarvan ervaren piloten hebben gezegd dat deze nagenoeg onmogelijk is, dan moet die Hani toch een geweldige piloot zijn geweest. Zou je denken…
Niet bepaald. Uit het onderzoek dat volgde op die rampzalige dag… Hoewel… Het was niet bepaald direct de volgende dag dat een commissie werd benoemd en het onderzoek begon naar waarschijnlijk de grootste ramp op Amerikaanse bodem ooit. Sterker nog, meneer Bush de Jongere, toen de President van de Verenigde Staten, vond zo’n onderzoek niet nodig. Het was pas na lang aandringen van vier weduwen van reddingswerkers die om waren gekomen dat de Onderzoekscommissie 11 September in het leven werd geroepen. Na 442 dagen. Lage prioriteit? Ander verhaal.
Uit het onderzoek bleek dat een aantal van de vermeende kapers van grote straalvliegtuigen, toen zij zich meldden bij vliegscholen, “voor geen meter konden vliegen.” In een klein, eenmotorig vliegtuigje, wel te verstaan. Voor de hand liggende vraag is dan hoe deze “piss poor pilots” met zulk een precisie konden vliegen om hun doelen te raken?