Waarom zit er een structurele fout in de ‘coronavaccins’?

  spike eiwitten, organen aangevallen  Uit een Australisch wetenschappelijk onderzoek blijkt dat bij oude mensen 1 op de 100 coronaspuiten dodelijk is.

Dat is op zich niet zo vreemd als je beseft wat er eigenlijk gebeurt na zo’n prik.




Het gaat misschien niet al te snel, maar toch komen er steeds meer onderzoeken beschikbaar, waaruit blijkt dat de ‘coronavaccins’ het tegenovergestelde doen van wat ze zouden moeten doen.

Zo is er een nieuw onderzoek naar sterfte en oversterfte in 17 landen op het zuidelijk halfrond. De conclusie van dat onderzoek is dat er een direct verband is tussen 'coronavaccinatie' en oversterfte.

De onderzoekers hebben berekend hoeveel kans je hebt om te sterven na een ‘coronavaccin’. Dan komen ze op een percentage van 0,05 procent en dat staat gelijk aan 1 sterfgeval per 2.000 prikken. Echter, naarmate mensen ouder zijn loopt dit percentage op. Bij iedere 5 jaar in hogere leeftijd verdubbelt het risico en voor mensen van 80 ligt het risico om te sterven na een coronaprik op 1 procent. Op die leeftijd betekent iedere 100 prikken 1 sterfgeval.

We hebben met mRNA ‘vaccin’ dan ook te maken met een structurele fout:

Het complete document kan hier worden gedownload in het Nederlands.

Hier een stukje uit dat document dat duidelijk maakt waarom er een oversterfte plaats vindt na iedere ‘vaccinatieronde’.

De RNA-moleculen worden dan verpakt in kleine vetbolletjes, die lipide nanodeeltjes [LNP-Lipid Nanoparticles, red.] worden genoemd. De essentiële bestanddelen van LNP zijn door de mens gemaakt en zijn in potentie zeer giftig.

Vóór 2020 was het gebruik ervan bij mensen verboden. Deze regel werd geschonden met de goedkeuring voor noodgebruik van de COVID-RNA-vaccins.

Het verpakkingsmateriaal is essentieel om het RNA te beschermen tegen vernietiging, zodat het zich via de bloedbaan naar alle organen van het lichaam kan verplaatsen. Daar fungeren de vetbolletjes als Trojaanse paarden. Ze worden opgenomen door cellen en hun inhoud komt dan vrij. Dit wordt gevolgd door de productie van het spike-eiwit, wat leidt tot het opwekken van een immuunrespons die resulteert in de vorming van specifieke antilichamen die bescherming moeten bieden tegen toekomstige infecties.

Het immuunsysteem herkent en vernietigt lichaamscellen die vreemde eiwitten produceren, zoals gebeurt wanneer ze geïnfecteerd raken met virussen. Dit vermogen om iets wat lichaamsvreemd is te herkennen, is aangeboren. Het beschermt ons gedurende ons hele leven, omdat met virussen geïnfecteerde cellen op die manier effectief worden geëlimineerd. Het kan niet onderdrukt worden.

Als mRNA dat codeert voor een lichaamsvreemd eiwit dus in een cel wordt gebracht, zal die cel worden aangevallen door het immuunsysteem. Dit is de fatale fout die aan het hele concept ten grondslag ligt. Het aantal verpakte RNA-kopieën dat bij elke injectie wordt toegediend, is gigantisch.

In heel het lichaam zullen talloze immuunaanvallen plaatsvinden, die alleen kunnen eindigen als de productie van het vreemde eiwit stopt. Hoelang zal dit duren? Een paar dagen, zoals de vaccinproducenten en regelgevende instanties herhaaldelijk beweerden?

Het afgelopen jaar dook er een alarmerende bevinding op die onverenigbaar was met die bewering. Weken en zelfs maanden na de injecties werden bij de gevaccineerden spike-eiwitten en ontstekingen in meerdere organen vastgesteld (1-3). Dit ging gepaard met een ernstige en vaak fatale ziekte.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl