Hoe weten we wat we weten? Door de beschikbaarheid van informatie. En wie had de macht over die beschikbaarheid? Als je in staat bent om belangrijke informatie te onthouden bij de massa, dan lijk je al snel heel belangrijk en machtig.
Het volgende artikel is een bijdrage van Erick van Dijk, met onderaan een door hem in het Nederlands ondertitelde video.
Dit is het tweede deel van het interview dat Steve Falconer van Spacebusters had met de auteurs van Waar word je nu echt ziek van?, Dawn Lester en David Palmer. In dit tweede deel wordt dieper ingegaan op precies die vraag. Als het geen virussen of bacteriën zijn die ons ziek maken, wat dan wel?
Hoe je het ook wendt of keert, vanuit welke invalshoek je het ook benadert, terugkijkend in de geschiedenis zie je dat er weinig is veranderd. Maar dan moet je wel door bepaalde dingen heen kijken. Als ik dat doe zie ik dat het alleen maar lijkt alsof de mensheid een heel eind is gekomen in de laatste paar eeuwen, ten opzichte van de duizenden jaren daarvoor. Kijk eens wat we allemaal hebben. Kijk eens wat we allemaal kunnen.
De misvatting hier is dat het niet wij zelf zijn geweest die al die dingen hebben uitgevonden. Dat waren er slechts weinigen onder ons. Ik heb persoonlijk niets te maken gehad met de rappe technologische ontwikkelingen van de laatste decennia. Jullie vast ook niet. We gebruiken het en achten onszelf daardoor slimmer dan de talloze generaties die ons voorgingen.
Tegenwoordig is het meest in het oog springende voorbeeld hiervan natuurlijk die dwingende kwelgeest, de alomtegenwoordige mobiele telefoon. Ons leven in een doosje. Maar het leven is daarbuiten … En van alles dat voor ons wordt gedaan leer je zelf niks. Wat ook blijkt. Wat was tegenwoordig de gemiddelde aandachtsspanne? 7 seconden? Het was in ieder geval inmiddels minder lang dan die van een goudvis … Bravo!
Even onmiskenbaar is het dat de massa al millennia wordt bestuurd door een kleine maar machtige groep. En in het land der blinden is Eenoog koning.
Ik heb het al vaker opgemerkt. Hoe weten we wat we weten? Door de beschikbaarheid van informatie. En wie had de macht over die beschikbaarheid? De eerder genoemde kleine groep. Met twee resultaten. Zij konden informatie onthouden aan de massa. En door het toepassen van wat zij wisten, en de massa niet, konden zij het doen voorkomen alsof zij werkelijk machtige mensen waren die je maar beter kon gehoorzamen, of anders …
Missen in kerken waren visueel indrukwekkend. De grote hoge ruimte, de rijke decoratie, de gewaden van de priesters. De mis was in het Latijn. En wie onder het gewone volk kende Latijn? Het moet behoorlijk indruk hebben gemaakt. Het had er de schijn van dat die kerkelijke lieden iets wisten dat de massa niet wist. Dus maar beter gehoorzamen aan de Kerk.
Ze zullen het aan hebben zien komen. Of misschien was het gewoon gepland. Maar in de loop van de laatste eeuwen nam het gezag van de Kerk af. Het langzaam ontstane vacuüm werd opgevuld door “wetenschap.” Maar het principe is hetzelfde. Wat niet wordt begrepen door gebrek aan informatie om het te doorzien komt over als magisch, als machtig. Zo werd de “medische wetenschap” tot een nieuwe religie. En hoe machtig die religie is hebben we tijdens “ corona” allemaal kunnen zien. Veilig en effectief. En het gros van de massa trapte erin. Uit onwetendheid.
Als ik naar mezelf kijk moet ik toegeven dat naïviteit vele jaren nodig heeft om te slijten. Ik heb de afgelopen 25 jaar bij grote gebeurtenissen vaker gedacht “nu gaat het uitkomen, nu zal iedereen het zien.” Maar helaas.
Het is daarom van cruciaal belang om je te informeren, je onwetendheid te doorbreken.