rsz rothschild creatie israel De eerder dit jaar overleden Jacob Rothschild vertelde dat hij er met zijn verstand niet bij kon dat ze toch de beroemde Balfour Declaration hadden gekregen.

Volgens Rothschild is de verklaring tot stand gekomen na lobbyen van Chaim Weizmann, maar de werkelijkheid is toch wel iets anders.



De familie Rotschild ziet zichzelf als de oprichters van de staat Israël en daar zijn ze maar wat trots op.

In de onderstaande video laat de in februari dit jaar overleden Jacob Rothschild dan ook vol trots de originele Balfour Declaration zien.

De Balfour-verklaring of Balfour-declaratie. Een officiële verklaring waarmee de Engelse regering steun toezegde voor de stichting van een ‘nationaal tehuis’ voor het Joodse volk in Palestina. De Britse minister Arthur Balfour stuurde op 2 november 1917 een brief naar Lord Rotschild, een prominent Brits zionist. De brief werd bekend als de Balfour-declaratie. Veel Joden zagen de brief als een internationale goedkeuring voor de stichting van de staat Israël.

In de video kan je Rothschild horen te vertellen dat het eigenlijk ongelooflijk is dat Chaim Weizman door middel van lobbyen dit toch voor elkaar heeft gekregen. Hij, Rothschild is er eigenlijk heel verbaasd over dat het toch nog is gelukt.


Wat er natuurlijk nooit bij staat bij dit soort verhalen is waarom Balfour dat deed. Waarom zou de Engelse overheid het land Palestina aan de Zionisten geven? Welk belang hadden ze daarbij?

Het heeft dan ook niets te maken met lobbywerk, maar alles met omkoping.

De Balfour Declarion werd geschreven en afgegeven in november 1917. Echter, er is wel degelijk iets aan vooraf gegaan en dat begon in 1916. Groot-Brittannië was volop in een slopende oorlog met Duitsland verwikkeld en wilde niets liever dan dat Amerika aan haar zijde mee zou doen, zodat ze samen met deze machtige bondgenoot erin zouden slagen om de Duitsers te verslaan.

De Zionisten wisten de Britse overheid ervan te overtuigen dat zij met hun invloed erin zouden slagen om Amerika bij die oorlog te betrekken, aldus onderzoeker en auteur James Perloff in zijn boek: Thirteen Pieces of the Jigsaw.

Zij hadden tenslotte volledige controle over de toenmalige president Woodrow Wilson, net zoals ze dat ook hebben over huidige Amerikaanse presidenten.

Volgens Perloff hadden ze het voor elkaar dat Wilson voor zijn verkiezing in maart 1913 een afspraak had gemaakt met de machtige Joodse bankier Bernard Baruch.

Er werd overeengekomen dat Wilson vier dingen zou doen als hij zou worden gekozen tot president.

Die vier dingen waren:

1. Goed luisteren naar het advies dat hem in zijn oor zou worden gefluisterd over de samenstelling van zijn kabinet.

2. Het ondersteunen van de plannen voor de oprichting van een centrale bank, de Federal Reserve (is in december 1913 opgericht).

3. Het ondersteunen van plannen voor het invoeren van inkomstenbelasting (is in 1913 ingevoerd).

4. Goed luisteren naar het advies dat hem in zijn oor zou worden gefluisterd als er een oorlog in Europa zou uitbreken (oorlog begon in 1914).

Zoals bekend is het hen gelukt om Amerika bij de oorlog te betrekken. Los van dat Groot-Brittannië hier voordeel bij had, wilden zij ook dat de Amerikaanse overheid zo snel mogelijk zoveel mogelijk geld ging lenen bij de nieuwe door hen gecontroleerde Federal Reserve Bank (FED) en daarvoor was een oorlog de uitgelezen gelegenheid.

Volgens Perloff hebben ze eerst een poging ondernomen om Amerika bij de oorlog te betrekken via een false flag operatie met het torpederen en laten zinken van de Lusitania. Een groot Brits passagiersschip met aan boord ook veel Amerikanen. Dit plan mislukte deels omdat, ondanks dat het schip werd gezonken, de Amerikanen toch nog niet zover waren dat ze in een oorlog betrokken wilden worden.

Maar, zoals Perloff beschrijft, wat het zinken van dit schip wel veroorzaakte was dat er als het ware een bodem was gelegd en een behoorlijke hoeveelheid propaganda later lukte het Wilson wel om het Congres ervan te overtuigen dat een oorlog met Duitsland bittere noodzaak was.

De Britten hadden echter ook een probleem, want alleen het afgeven van de Balfour Declaration aan de Rothschild was niet genoeg, want het land Palestina was op dat moment nog onderdeel van het Ottomaanse Rijk.

Maar, een beetje geluk komt altijd van pas en omdat het Ottomaanse Rijk een bondgenoot was van Duitsland hadden de Britten een reden om een invasie in Palestina uit te voeren. Dit deden ze met behulp van de Arabieren aan wie ze Palestina beloofden als deze zouden helpen met het verslaan van de Turken.

Wat de Britten ter plekke in het Midden Oosten niet wisten was dat achter hun rug om het land was weggegeven aan de Rothschild.

Vijf dagen nadat de Britten de Balfour Declaration hadden afgegeven begonnen de Joodse Bolsjewieken de revolutie in Rusland, waarmee Rusland geen verdere partij meer was in de oorlog. Men vermoedt volgens Perloff dat Lenin heeft gewacht op het seintje van zijn Wall Street bankier controllers om te wachten met het grijpen van de macht totdat de Britten de Balfour Declaration hadden ondertekend.

Volgens Perloff is de reden dat de Zionisten het land Palestina willen omdat het onderdeel is van hun geheime agenda en die is dat ze de troon van de Antichrist in Jeruzalem willen voorbereiden.