De vierde Nederlands ondertitelde video uit een serie van 10 die ons veel informatie biedt over de wereld achter de schermen, in dit geval de medische wereld.

Waar vindt deze zijn wortels? Wie zitten erachter? Wat zijn hun doelen?


Het volgende is een bijdrage van Erick van Dijk, met aan het eind een door hem in het Nederlands ondertitelde video.

Vorige afleveringen in deze reeks:

Deel 1
Deel 2
Deel 3

“Elk voordeel heb zijn nadeel,” was een gevleugelde uitspraak van de legendarische voetballer Johan Cruijff. Een waarheid als een koe. Ik mag beschikken over een levendig voorstellingsvermogen. Vaak levert dat prachtige beelden en concepten op voor mijn geestesoog. Soms ook niet. Bijvoorbeeld bij het vertalen van beschrijvingen van de meest gruwelijke vormen van menselijk gedrag, het martelen, doden en offeren van een ander mens.

Het is een vies klusje, maar iemand moet het doen … Heb ik weer …

Bloed, de levenskracht. Het wordt gegeven uit medemenselijkheid, om een ander te helpen. Tenminste, dat zou je denken. Ik heb niet uitgezocht hoe het in Nederland zit, maar in dit hoofdstuk is er het voorbeeld van Zwitserland.

Om bloed te kunnen doneren moet een vragenformulier worden ingevuld. Onderaan staat, in de welbekende “kleine lettertjes”: “Ik ben ermee bekend dat delen van mijn donatie mogelijk worden gebruikt voor het maken van medicijnen.”

Nou, delen … Het blijkt dat in ieder geval in Zwitserland, maar ik gok zo dat dit een wereldwijd verschijnsel is, 80% van het gedoneerde bloed, het plasma, wordt verkocht aan de farmaceutische industrie, waar er “medicijnen” van worden gemaakt. Wist je dat? Ik niet.

“Medicijnen” die zeer duur zijn. Als toeval het wil zou je als bloeddonor zomaar, via verkoop door het Rode Kruis aan zo’n farmaceut, je eigen bloed terugkopen in de vorm van een medicijn dat werd gemaakt van het bloed dat jij zo gul doneerde, verkerend in de waan dat je hier een ander mee hielp. Wat natuurlijk zo was. Je hielp er de aandeelhouders van farmaceutische bedrijven mee …

Als het allemaal waar is, en daar heeft het alle schijn van, wat een prachtig verdienmodel heeft de farmaceutische industrie ontwikkeld! Je verzint een geheel nieuwe medische theorie, koopt alle medische opleidingen zodat alleen die nieuwe theorie wordt onderwezen aan de onwetende jonge artsen in spe. Zij leren slechts; die symptomen is die ziekte en daar is dit medicijn voor. Als veel van die medicijnen inderdaad weer andere ziekten veroorzaken, zoals kanker, of slechts symptomen onderdrukken zodat de patiënt klant voor het leven is …? Je creëert zo je eigen markt. Hoe cynisch…

Eerder zagen we al dat na de Tweede Wereldoorlog de Code van Neurenberg wereldwijd werd aangenomen. Onderdeel daarvan is dat je niet op mensen mag experimenteren zonder hun uitdrukkelijke toestemming na volledig te zijn geïnformeerd over de aard van het experiment en de mogelijke risico’s. Instemming dient altijd volledig vrijwillig te zijn.

Denk nog eens terug aan het “COVID-tijdperk.” Feit: Nooit eerder werd de mRNA-techniek gebruikt bij vaccins. Feit: Het kost om veiligheidsredenen ergens tussen 5 en 15 jaar om een “vaccin” te ontwikkelen. Hoe lang duurde het ook al weer voor er een “coronavaccin” was? Jaartje? Veilig en effectief, weet je nog? Dat gesjoemel met cijfers en studies, weet je nog? Die geheimhouding?

De Code van Neurenberg ten spijt, nood breekt wet …?