De theorie waarop de zeer succesvolle en winstgevende middelen uit de psychofarmacologie zijn gebaseerd, je raad het al, is nooit onderbouwd met hard bewijs.

Of misschien toch, zo zou blijken uit “wetenschappelijke” studies … die werden betaald door de farmaceutische industrie.


Het volgende artikel is een bijdrage van Erick van Dijk met aan het eind deel 2 uit de videoserie: Big Farma en de grote leugen. Deel  1 is hier te lezen/zien.

Minder of niet goed geïnformeerden zullen mij waarschijnlijk een cynicus noemen. En spijtig genoeg maken zij de massa uit. “De medische wetenschap, de geneeskundigen en de farmaceutische industrie die medicijnen uitvindt en produceert zijn er toch om ons mensen te helpen? Wat is dat nou voor wappie-achtig complotdenken dat het anders zou zijn?” 

Mijn hele leven is eigenlijk een zoektocht geweest naar ontkrachtend bewijs van de dingen die ik als jong volwassene begon te zien. De wereld kon toch niet zo slecht zijn, en de mensheid als geheel niet zo dom? De naïviteit van de jonge idealist zij me vergeven. 

Begin 20 nam ik een oude gewoonte weer op die ik had als kind van een jaar of elf, luisteren naar Radio 1, de “informatiezender.” Zeker, de dagen waren gevuld met informatie. Niet zozeer werd gezocht naar de daadwerkelijke grondoorzaken van alles wat er mis was in ons land en de rest van de wereld. Maar wel was het een aaneenschakeling van nagenoeg alleen maar negatief nieuws. Oorlogen, fraude, misstanden, misbruik, misdaden. Met misschien heel af en toe positief nieuws over één of ander nieuw initiatief.

 Maar duidelijk werd dat de wereld daarbuiten, die ons in onze kindertijd zo mooi wordt voorgesteld door onze ouders, die zelf ook vanaf hun geboorte waren geconditioneerd om als kind in het sprookje te geloven, helemaal niet zo mooi was. En dat er ook zoiets bestond als de menselijke aard, waar ik op school nooit iets over had geleerd. Over verlangen naar macht over anderen, egocentrisme, afgunst, narcisme, zelfoverschatting, zo veel zaken die een werkelijk harmonieuze samenleving, met de nadruk op samen, in de weg staan. Sinds het begin van de mensheid … 

Het gebrek aan kennis over de menselijke aard en hoe deze zich in ieder van ons persoonlijk uit maakt ons onzeker, gespannen, angstig. Ongewenste gedachten dringen zich op, wat als dit gebeurt, of dat …? Ondertussen houden we naar de buitenwereld een masker op dat alles OK is. De buitenwereld heeft geen toegang tot onze innerlijke gedachtewereld. Dus maar net doen alsof. 

Bij velen leidt dit uiteindelijk tot een innerlijk conflict tussen het ware zelf en het gemaakte, gespeelde zelf, wat zich uit als één of andere psychische stoornis. Depressie is daarvan de meest voorkomende. Bijna iedereen krijgt er in zijn leven wel een keer mee te maken, direct dan wel in de omgeving. 

In de vorige aflevering zagen we hoe de psychiatrie kwam met de ongefundeerde bewering dat depressie het gevolg was van een chemische onbalans in de hersenen. Om dit te “corrigeren” werd geëxperimenteerd met allerlei middelen. Maar is het niet spelen met vuur als je eigenlijk helemaal niet weet hoe de hersenchemie werkt? 

Dat bleek. Zoals we in deze aflevering kunnen zien doen de middelen ofwel niets, of ze maken het alleen maar erger, met ernstige lange termijn gevolgen. 

Maar, zoals altijd, ondanks het onweerlegbare bewijs van de schadelijkheid blijft alles bij het oude en blijft de kassa voor de farmaceuten rinkelen.

De volledige tekst van de ondertiteling is hier te downloaden.