De Europese Commissie heeft een bommetje gedropt: een officieel rapport stelt voor om een ‘achterpoortje’ te voorzien in zowat alle slimme toestellen. Van je smartphone en auto tot je slimme televisie.
De Europese Commissie zit niet stil en waakt over de veiligheid van haar burgers. Dat is tenminste het officiële verhaal.
Ook geeft de Europese Commissie heel veel om kindertjes, dus wil het verregaande bevoegdheden om de veiligheid van die kinderen te beschermen.
Inzage in al uw tekstberichten ( sms, whatsapp, messenger ... ), emails, controle via je smartphone, je auto, je smart tv en andere smart toestellen met wifi verbinding ...
— Carine Knapen (@CarineKnapen) July 2, 2025
Geen privacy meer. U zal niets meer hardop kunnen zeggen of schrijven zonder dat de overheid het weet en… https://t.co/ES0rwKOkDW pic.twitter.com/Smwo3PVaqD
De Europese Commissie heeft een bommetje gedropt: een officieel rapport stelt voor om een ‘achterpoortje’ te voorzien in zowat alle slimme toestellen. Van je smartphone en auto tot je slimme televisie. Het doel? Het gerecht makkelijker toegang geven tot data daarop om misdaden op te lossen.
“Dit gaat verder dan wat China doet”, zegt onafhankelijk Vlaams Parlementslid Maurits Vande Reyde. De EU en het digitale achterdeurtje: een privacyparadox.
De Europese Unie flirt met een controversieel idee: een ‘achterpoortje’ in smartphones, televisies en zelfs auto’s om communicatie te monitoren.
Wat begon als een plan om kinderbescherming te versterken, dreigt uit te monden in een privacy-nachtmerrie.
Volgens critici op platforms zoals X gaat het om software die overheden toegang geeft tot al je digitale activiteiten – van WhatsApp-berichten tot je slimme koelkast. “Gevaarlijker dan wat China verplicht,” klinkt het scherp.
De redenering? Criminaliteit bestrijden, met name kinderuitbuiting.
Maar de prijs is hoog.
Een achterdeurtje is een open invitatie voor misbruik, niet alleen door overheden, maar ook door hackers. Criminelen, ironisch genoeg, vinden vaak manieren om zulke systemen te omzeilen, terwijl gewone burgers hun privacy verliezen.
Encryptie, de ruggengraat van digitale veiligheid, wordt ondermijnd.
En waar China’s surveillance openlijk autoritair is, verpakt de EU het in een democratisch jasje – wat het misschien nog verraderlijker maakt. Voorstanders wijzen op de noodzaak van veiligheid in een digitale wereld. Tegenstanders, waaronder tech-experts, waarschuwen voor een surveillancestaat.
De vraag is niet alleen technisch, maar filosofisch: hoeveel vrijheid offer je op voor veiligheid?
De EU lijkt de deur op een kier te zetten, maar wie garandeert dat die niet wagenwijd open wordt getrapt?