De oorspronkelijke bewoners van wat wij nu Amerika noemen wisten van een mentaal fenomeen dat van grote invloed was op het denken en handelen.

Het verwijst naar een kwaadaardige, kannibalistische geest of monster dat staat voor onverzadigbare hebzucht, egoïsme en overdaad.


Het volgende artikel is een bijdrage van Erick van Dijk.

De oorspronkelijke bewoners van wat wij nu Amerika noemen wisten van een mentaal fenomeen dat van grote invloed was op het denken en handelen. Ze noemden het Wetiko. 

Net als iedereen kan ik alleen maar putten uit mijn eigen ervaringen. Iemand kan iets vertellen over een ervaring maar je zult het nooit zo compleet herbeleven als degene die het onderging. 

Mijn minder prettige ervaringen, hoewel achteraf zeer leerzaam, waren perioden van depressie die maanden tot langer dan een jaar duurden. Mijn gevoel was dat het leek alsof ik de controle over mezelf kwijt was. Alsof er een andere kracht in mij was gekomen die bezit had genomen van de controle over mijn lichaam en denken. Ik was er nog wel, enigszins bewust, maar had niet de kracht om er weerstand tegen te bieden. Het dreef me tot het doen van dingen die ik in normale, geestelijk gezonde staat niet zou doen. Het vertelde me voortdurend hoe waardeloos ik was. Ik kon niks. Ik had niks bereikt. Er zou niets van me worden. Ik was toen 19. 

Als jong kind had ik al interesse in religie. Bijna geen ontkomen aan in een klein katholiek dorp. Ik leerde over God en de schaduwkant, de Duivel en zijn helpers, de demonen. Rond mijn tiende las ik al over bezetenheid door iets van buitenaf dat letterlijk bezit van je nam. Weer wat jaren later, als tiener, zag ik natuurlijk The Exorcist. Ik verbond de puntjes. Was ik bezeten? 

Weer wat jaren later, ik begon te leren over psychologie en psychische aandoeningen. Meervoudige persoonlijkheidsstoornis, het horen van stemmen in je hoofd. Ow … Maar ik hoorde ook stemmen in mijn hoofd. Stemmen die meestal erg zinnige dingen zeiden, me wezen op zaken die ik over het hoofd zag, me een spiegel voorhielden waar het mijn gedrag aanging. Allemaal dingen waar ik iets aan had en iets mee kon. Niks demonisch aan. En ook niks gestoords. Gebeurde dit allemaal exclusief in mijn hoofd? Of was ik op één of andere manier verbonden met iets buiten me? 

Uiteindelijk belandde ik bij de Vedische geschriften uit het oude India. Het leek alsof alles wat ik eerder had geleerd, elk onderwerp dat ik had bekeken, hier bij elkaar kwam. Eén van de vele dingen die ik hieruit leerde was hoe de innerlijke mens in elkaar zit. Dit heb ik grotendeels uiteen gezet in de verhandeling Vijf vragen. 

Hiermee leek het plaatje compleet. Alle dialogen, monologen en hectiek in ons hoofd zijn een combinatie van de innerlijke componenten, geest, vals ego, intelligentie en Superziel, mogelijk aangevuld met verbindingen van buitenaf, goed dan wel kwaad van aard. Engelen of demonen, dat mag ook. 

Met deze kennis om me heen kijkend naar alles wat er in de wereld gebeurt, op grote en kleine schaal, vroeg ik me af of niet de meeste mensen in meer of mindere mate waren bezeten door negatieve entiteiten. Al helemaal als je kijkt naar het gedrag van hooggeplaatsten en machtigen. 

Zo was ik verrast door deze video die min of meer tot eenzelfde conclusie komt.

Wetiko. Het beestje kan maar een naam hebben … 

[Nog een openbaring uit de video en iets dat ik zelf al lang denk en ook beschreef in Vijf vragen is dat wat we vaak “het Kwaad” noemen opzettelijk deel uitmaakt van de Schepping om ons uiteindelijk in te laten zien dat wij, als spirituele ziel gevangen in een materieel lichaam, hier niet thuishoren. Dat dit iets is dat door ieder van ons overwonnen moet worden.]