Mensen die verhalen vertellen over de elite, de Centrale Banken en over rijke families als de Rockefellers, worden vaak niet geloofd.
Het zouden dan samenzweringstheorieën zijn van mensen met teveel fantasie. Voor hen is hier het verhaal van iemand die er middenin zat.
Filmproducent en rockmuziek promoter Aaron Russo stierf op 24 augustus 2007 op 64-jarige leeftijd aan blaaskanker. Of dit een natuurlijke oorzaak had of niet daar zijn de meningen over verdeeld. Aaron was vooral bekend geworden door het succesvol promoten van musici als Janis Joplin, The Who, The Grateful Dead en Jefferson Airplane.
In een interview met Alex Jones in januari 2007 vertelde Aaron dat hij niet alleen vreesde voor zijn leven, maar ook dat jaren geleden één van de befaamde Rockefellers hem wilde ontmoeten naar aanleiding van de door Russo gemaakte video Mad as Hell.
Het bleek te gaan om Nick Rockefeller. Russo ging ermee akkoord om hem te ontmoeten en zei later dat hij Nick eigenlijk wel mocht en langzamerhand werden ze vrienden.
Ze gingen regelmatig over en weer bij elkaar eten en er werden Aaron een aantal aantrekkelijk zakelijke voorstellen aangeboden.
Ze spraken over allerlei soorten onderwerpen en één van die favoriete onderwerpen voor Nick was het terugdringen van de wereldbevolking. Hij was klaarblijkelijk betrokken bij de CFR (Council on Foreign Relations) en het beleid van die groep was volgens Nick een minimale reductie van 50% van de totale bevolking.
Negen maanden voor 9/11 vertelde Nick aan Aaron dat er een gebeurtenis zou plaatsvinden. Hij vertelde niet welke gebeurtenis, maar dat vanuit die gebeurtenis uiteindelijk de invasie van Afghanistan zou ontspruiten. Ook zou men Iran aanvallen om de olievelden in handen te krijgen en een vaste basis te krijgen in het Midden Oosten. Klaarblijkelijk staan er ook Zuid Amerikaanse landen op het lijstje zoals Venezuela.
Hij vertelde Aaron verder dat ze in de grotten van Afganistan en Pakistan zouden zoeken naar terroristen en dat er een oorlog tegen het terrorisme zou ontstaan, een waarin er eigenlijk geen echte vijand is. En daarom zou het een eindeloze oorlog worden die hoofdzakelijk bedoeld is om mensen bang te houden zodat ze gewillige schapen zouden worden en blijven in deze strategische zet richting New World Order.
Hun wegen begonnen uit elkaar te lopen toen duidelijk werd dat Nick probeerde om Aaron ook te laten toetreden tot de CFR. Hierop vertelde Aaron hem dat ze wat hem betrof aan verschillende kanten stonden en hij er niet van hield om van mensen slaven te maken, waarop Nick zei: “Wat kunnen jou die mensen schelen. Welk verschil maakt dat voor jou? Het zijn maar lijfeigenen”. Aaron omschrijft de persoonlijkheid van Nick uit die tijd als “koud”.
Aaron vroeg hem wat in hemelsnaam zijn reden was: “Je hebt meer geld dan je ooit kunt opmaken, je hebt alle macht die je wenst. Wat is je doel?”. Waarop Nick antwoordde: “Het doel is om iedereen te chippen en controle te krijgen over de hele wereld. Om te zorgen dat de bankiers en de elite de wereld in handen krijgen”. “Denken alle mensen in de CFR net als jij?”. Hij zei: “Nee, nee, de meesten denken dat ze goed werk doen”. Dit was het punt waarop Aaron voor het eerst psychopathische trekken in zijn vriend begon waar te nemen.
“Hij wilde dat ik onderdeel werd van wat zij deden, dat ik lid werd van het CFR en bood mij verschillende lucratieve zakendeals aan”. Russo zei verder dat Nick wilde dat hij met zijn politiek activistische activiteiten zou stoppen en hun kant zou kiezen. Russo weigerde.
In plaats daarvan ging Russo de andere kant op en begon met een onderzoek naar de Federale Reserve Bank (Amerikaanse centrale bank) en vervolgens met het produceren van waarschijnlijk één van de meest belangrijke documentaires in de geschiedenis: "Freedom to Facism".
In deze documentaire legt Aaron de sinistere plannen van de CFR bloot, van de Rockefellers en de anderen binnen de (financiële) elite.
Bron:
The Hidden Evil