Nog steeds houdt de Marianne Vaatstra doofpotmoord de gemoederen bezig en dat zal voortduren totdat onze overheid toegeeft de werkelijke moordenaar te hebben beschermd.
Deze zaak gaat verder dan persoonlijke belangen; het gaat erom dat onze overheid en de door hen aangestelde functionarissen de boel bij elkaar liegen en bedriegen.
Wim Dankbaar, de man die al jarenlang onvermoeibaar strijdt om aan te tonen dat wij in een land leven waar het justitiële apparaat volkomen verrot en corrupt is, betaalt zo langzamerhand een hoge prijs voor zijn noeste arbeid.
In plaats van dat de schuldigen worden aangepakt, is hij degene die door sluwe manipulaties ondertussen al honderdduizenden Euro’s is kwijtgeraakt aan wat men noemt dwangsommen.
De krachten die hiervoor verantwoordelijk zijn gebruiken de vader van de vermoorde Marianne Vaatstra (Bauke) en zijn kinderen om hun moeder zodanig onder druk te zetten dat zij de als "zeer flexibel" bekend staande Yehudi Moszkowicz heeft ingeschakeld om Wim Dankbaar aan te pakken in verband met schending van het auteursrecht.
Deze advocaat staat, wanneer je hem opzoekt op internet, ook bekend onder een aantal andere namen zoals Zombi Advocaat en het meest corrupte advocaatje van Nederland. Het was dan ook lachwekkend dat hij in de zitting prat ging op zijn ambtseed en hoe serieus hij deze wel niet nam. Maar dit is een zijpaadje zoals men dat noemt in de rechtspraak.
Het gaat allemaal uiteindelijk over het door moeder Maaike Terpstra geschreven dagboek geschreven net na en over de periode dat de moord plaatsvond.
Dankbaar is door de rechtbank veroordeelt voor het betalen van een aantal dwangsommen vanwege het publiceren van zijn boek “Het Verboden Dagboek” van Maaike Vaatstra.
De reden dat hij die dwangsommen moet betalen is omdat er in het boek delen tekst staan die weliswaar niet letterlijk het dagboek van Maaike zijn, maar zijn eigen bewoording daarvan, waardoor de rechtbank van mening was dat dit toch wel heel dicht in de buurt kwam van de tekst uit het dagboek en dat Maaike daardoor auteursrecht had en publicatie hiervan kon verbieden.
Later is er in beroep door een andere rechtbank weer een andere uitspraak gedaan, zijn er door Dankbaar dwangsommen betaalt die hij nu weer terugvordert en het geheel kwam gisteren voor de rechter in Haarlem, tijdens een zogenaamde bodemprocedure.
Het eerste dat opviel tijdens de zitting was het, net zoals in alle vorige zittingen, ontbreken van de vrouw waar het eigenlijk allemaal om draait, Maaike Terpstra.
Hier werden door Dankbaar en zijn advocaat de nodige opmerkingen over gemaakt, simpelweg omdat zij er vanuit gaan dat het niet Maaike is die de publicatie van het boek wilde tegenhouden, maar in werkelijkheid de voormalig echtgenoot Bauke Vaatstra en hun kinderen. Dat zij Maaike zodanig onder druk hebben gezet dat zij, in feite onvrijwillig, toestemming heeft gegeven om Dankbaar te vervolgen omdat ze anders haar kinderen en kleinkinderen nooit meer zou zien. Er zijn zelfs met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid emails uit naam van Maaike verstuurd door haar kinderen.
Dankbaar heeft voor zijn vermoedens een scala aan bewijsmateriaal wat erop wijst dat Maaike onder druk wordt gezet en eigenlijk best dit boek gepubliceerd wilde hebben zoals ze in het verleden ook heel duidelijk aan intimi heeft geventileerd. Dankbaar heeft dan ook met klem de rechter verzocht om een getuigenverhoor van Maaike onder ede om zo vast te stellen of Moszkowicz inderdaad de wens van Maaike uitvoert.
Er is nóg iets heel merkwaardigs aan de hand in deze zaak.
Al enkele jaren lang is het dagboek van Maaike online te lezen via onder andere de website van Micha Kat. Dankbaar en zijn advocaat vroegen zich af hoe het in 's hemelsnaam mogelijk is dat Kat dit ongestoord kan publiceren en Dankbaar, die het niet eens letterlijk heeft opgenomen in zijn boek, ondertussen enkele honderdduizenden Euro’s in dwangsommen heeft moeten betalen.
Het verweer van Moszkowicz op dit toch wel hele sterke argument, was erg zwak. De reden dat hij Kat niet zou hebben aangepakt, was eerst omdat dit heel erg moeilijk zou worden, zo zei hij, omdat Kat in het verleden al had laten zien gewoon maling te hebben aan een rechtbankvonnis en bovendien dat Kat's website in IJsland is geparkeerd en die bijna niet aan te pakken zouden zijn.
Bovendien zit Kat in het buitenland en dat zou dan de reden zijn dat Moszkowicz niet eens de moeite nam om hem te sommeren. Toen hij erop werd gewezen dat in de tijd dat dit speelde hij regelmatig samen met Kat om tafel zat, zelfs gepubliceerd in filmpjes op Youtube, omdat ze samen een convenant hadden getekend waarin Kat afzag van verdere aangiften in verband met poging tot doodslag en Moszkowicz eisen voor dwangsommen zou laten vallen en hij dus toen alle gelegenheid had om het met Kat aan te kaarten, kwam er opeens een heel ander antwoord.
Een antwoord waaruit bleek dat Maaike het helemaal niet erg vond dat haar dagboek op internet stond, maar kennelijk dan wel een groot bezwaar had dat Dankbaar dit in z'n eigen bewoordingen in zijn boek gebruikte. Verder wees Moszkowicz erop dat volgens de wet men selectief kan omgaan met auteursrecht. Met andere woorden, Maaike vindt het prima als haar dagboek op internet staat.
Dit alles heeft weinig (meer) te maken heeft met de privacybelangen van Maaike.
Wanneer het dagboek in kwestie jarenlang ongemoeid bij Micha Kat online staat, wat voor zin heeft het dan in 's hemelsnaam om een man die niet eens letterlijk het dagboek in zijn werk had opgenomen financieel met de grond gelijk te maken?
Wij krijgen sterk de indruk dat de waarheid die in zijn boek beschreven staat het gene is wat men uit het publieke domein wil weghouden en niet zozeer de pennevruchten van Maaike. Maar omdat het moeilijk is een boek te censureren, is dit dan maar bedacht. Haar ex man Bauke wordt gepaaid met een Machiavelli- en een geldprijs zodat hij zonder morren meewerkt aan dit sinistere plan. Zijn dochter komt toch niet meer terug, zal mogelijk de beweegreden zijn geweest om dit te doen.
Wij durven daarom met vrij grote zekerheid te stellen dat het horen van Maaike Terpstra onder ede dus NOOIT zal gebeuren.
Al met al vinden wij het nu ook wel terecht dat ook onze lezers kennis kunnen nemen van haar dagboek.
Mocht Moszkowicz toch van mening zijn dat tevens wij aangepakt dienen te worden; ook wij zijn gevestigd in het buitenland. Niet in IJsland zoals met Kat het geval is, maar zoals onze domein extensie aangeeft in Colombia, Zuid Amerika. We zijn heel gemakkelijk te vinden. Bij het Cali kartel (voorzichtig, ze maken korte metten met leugenaars) linksaf en dan drie straten verderop even vragen naar die aluhoedjes uit Olanda.
Dus bij deze het dagboek van Maaike.
Vol verwachting wachten wij net zoals Dankbaar op de geplande uitspraak in deze zaak op 1 juni.