Als er iets moet veranderen in het komende jaar, dan is het wel de totaal misleidende naam “volksvertegenwoordiger”.

De meeste van hen vertegenwoordigen alleen zichzelf en als ze weer eens betrapt worden op fraude, dan gebeurt er helemaal niets.

In theorie is democratie misschien wel een aardig bedacht systeem, maar in de praktijk blijkt het toch keer op keer slecht te werken.

En dat komt, omdat bevolkingen keer op keer op regelrechte oplichters blijven stemmen om hen te vertegenwoordigen. Probleem is natuurlijk dat ze tijdens campagnes zich totaal anders voor doen dan ze werkelijk zijn en wanneer ze eenmaal zijn gekozen, dan is het "aju paraplu" richting kiezer.

Soms zit er een echte volksvertegenwoordiger tussen, maar die keren zijn zeldzaam. De bulk van de mensen op de kieslijsten zit er om carrière te maken en om na de politiek te zorgen dat ze hun schaapjes op het droge hebben.

Vaak doen ze het geraffineerd en heeft het grote publiek nauwelijks in de gaten wat er allemaal speelt. Soms doen ze het wat dommer, loopt het in de gaten en worden ze gesnapt zoals Neelie Kroes.

Het volgende was gisteren te lezen:

Oud-EU-commissaris Neelie Kroes heeft volgens de Europese Commissie in strijd met de gedragscode gehandeld. Ze had haar inkomen over 2015 niet opgegeven, terwijl ze wel een toelage kreeg waar oud-commissarissen recht op hebben. Dat geld is direct teruggevorderd door de commissie.

Er volgt geen boete en ze wordt ook niet voor het Europees Hof van Justitie gesleept. Daarvoor zijn ,,onvoldoende wettelijke gronden’’. Het blijft bij een reprimande. Kroes had in 2004 ook niet opgegeven dat ze directeur was van een bedrijf op de Bahama’s. Dat was ook een overtreding van de gedragscode.

Volgens de commissie kon ze echter ,,in redelijkheid’’ niet weten dat ze van 2000 tot 2009 als directeur stond ingeschreven. Kroes had eerder al erkend dat er iets verkeerd was gegaan en heeft in september in twee brieven excuses aangeboden. Ze heeft de functie overigens niet daadwerkelijk uitgeoefend en kreeg er ook niet voor betaald.

Deze dame pleegt niet eenmaal fraude, maar meerdere keren. En dat zijn alleen nog maar de keren dat ze formeel is gesnapt, die andere keren waar ze wel net binnen de mazen van de wet bleef en toch de boel tilde, zijn hier niet eens meegenomen.



Nu jij ben jij directeur van een vennootschap op de Bahama’s voor een periode van 9 jaar en jij voert aan dat je “in alle redelijkheid” niet kon weten dat je directeur was. Je wordt bij de belastingdienst en de rechtbank keihard uitgelachen om zo’n idioot verweer.

Jij moet eens proberen “per ongeluk” geld te incasseren waar je geen recht op hebt. Je wordt afgemaakt door de instanties, want er zal gestraft worden als de burger de regels overtreed.

Maar, dat geldt allemaal niet voor mevrouw Kroes die vrolijk verder gaat met liegen, bedriegen en misleiden. Zij wordt nergens voor gestraft, want zij heurt bij de elite en staat boven de wet.

Hetzelfde geldt voor die tante uit Frankrijk, Christine Lagarde, die zo'n 404 miljoen doorsluist naar een zakenrelatie en schuldig wordt bevonden, maar geen straf krijgt.

Christine Lagarde, de topvrouw van het Internationaal Monetair Fonds, is schuldig bevonden aan nalatigheid in de zaak-Tapie. De zaak gaat terug tot 2008, toen een speciaal arbitragepanel oordeelde dat Tapie 404 miljoen compensatie moest krijgen van Crédit Lyonnais. Lagarde krijgt geen straf.

Christine krijgt ook geen straf, want ook zij heurt bij de elite en staat boven de wet.

Zo werkt het voor mensen die niet boven de wet staan:

'Sara' en Cheryll zijn zich van geen kwaad bewust, maar weten inmiddels wel hoe de gesel van de nieuwe fraudewet voelt. Die zet de verhouding tussen overheid en burgers op scherp en komt kortweg hier op neer: uitkeringsgerechtigden die niet aan de informatieplicht voldoen zijn fraudeurs. En fraudeurs worden keihard aangepakt met een boete die net zo hoog is als het 'gefraudeerde' bedrag.

Nog even en dan loopt de bevolking weer braaf naar de stembus om nieuwe "volksvertegenwoordigers" te kiezen.