In ons land verdwijnen talloze mensen onder mysterieuze omstandigheden of komen om en als goedgelovig volk, slikken we de verklaring "ongeluk" of "zelfmoord" meestal als zoete koek.

Gelukkig worden we langzaam wijzer en stellen nu heel veel mensen vragen bij de dood van Anne Faber, maar dat zou ook moeten met de dood van Niels Offereins en het verband met de christenpedo's uit Assen.


Het kankergezwel van pedo's in alle soorten en maten dat woekert in onze samenleving blijkt maar heel moeilijk uit te roeien.

Echt letterlijk overal waar je kijkt, kom je kindermisbruikzaken tegen en gerelateerd daaraan, bij de satanische variant, kinderoffers en andere moorden om lastige getuigen uit de weg te ruimen. Het is natuurlijk niet voor niets dat de dodenlijst van Demmink nog ieder jaar langer wordt.

De pedo-elite komt iedere keer letterlijk met moord weg, omdat zij alle belangrijke sleutelposities in dit land bezetten, vandaar ook dat het ministerie van Justitie wederom naar de VVD gaat, en zij degenen zijn die bepalen of er wel of geen onderzoek komt en/of strafvervolging wordt ingezet. Een recent voorbeeld van hoe de politie geen enkel onderzoek doet op bevel van hogerhand is de zaak van Dascha Graafsma. Het gaat zelfs zover dat nu lijken voor doofpot autopsie naar België worden gestuurd. Volgens de officiële verhalen vanwege onderbezetting bij het NFI....

De opper-pedo's in dit land worden niet alleen beschermd omdat hun lakeien alle sleutelposities bezitten, een belangrijke reden dat ze dit lukt, is door de witwasoperaties die door "journalisten" worden uitgevoerd. Bekende namen in dat verband zijn natuurlijk de Demmink beschermers zoals Peter R. de Doofpot en John van den Heuvel. Zij doen braaf de "damage control" die nodig is om de pedo-elite stevig in het zadel te houden.

In dat landschap worden veel moorden gepleegd die niet of nauwelijks de voorpagina's halen en als ze dat wel doen, dan verdwijnen ze na korte tijd geruisloos naar de achtergrond en worden de slachtoffers al snel vergeten.

Gelukkig begint er nu onder de burgers van het land een sterk gevoel van onbehagen te ontstaan over de volkomen incompetente wijze waarop politie en Openbaar Ministerie sommige zaken oppakken of beter gezegd vaak niet oppakken.

Even terug naar het jaar 2004.

In dat jaar valt er een jongeman van de Martinitoren in Groningen. Hierna een versie van het verhaal zoals dat ongeveer in de media terechtkwam.

Op 6 april 2004 rond het middaguur beklimt de 20-jarige Niels Offereins samen met zijn vriendin Andrea K. de 370 treden van d’ Olle Grieze, zoals de Groningers liefkozend ‘hun’ Martinitoren noemen. Anderhalf uur later is Niels dood. Hij is vanaf de tweede trans op 57 meter hoogte naar beneden gevallen.


xxx

De politie gaat in eerste instantie uit van een ongeval of zelfmoord. Ooggetuigen die exact hebben gezien wat er is gebeurd zijn er niet. Ook hebben de bewakingscamera’s de toedracht niet geregistreerd.

Volgens zijn vriendin Andrea is Niels op de 130 cm hoge rand gaan zitten en heeft hij zijn benen naar buiten gedraaid. Hoe Niels precies is gevallen weet ook zij niet; het laatste dat ze zich kan herinneren is dat hij in de diepte is verdwenen.

Maar de ouders van Niels Offereins kunnen zich niet bij die conclusie van het politie-onderzoek neerleggen; zij willen dat de onderste steen boven komt. Niels komt uit een christelijk gezin, dat volgens de regels van de gereformeerd vrijgemaakte kerk leeft. Zijn ouders kunnen zich niet voorstellen dat Niels zelfmoord zou hebben gepleegd; daarvoor was hij te opgewekt van karakter. Zij vermoeden dat Niels’ vriendin Andrea een grotere hand heeft gehad in het overlijden van hun zoon, dan dat zij doet voorkomen.

Niels en Andrea hebben amper drie maanden verkering op het moment van Niels overlijden. Andrea heeft een stoornis die veel wegheeft van ‘borderline’. Zijn ouders dringen er gedurende die maanden bij Niels op aan dat Andrea zich onder behandeling moet laten stellen, omdat anders hun relatie geen toekomst zou hebben. Een mening die Niels uiteindelijk deelt. Op de bewuste 6de april bezoeken Niels en Andrea ‘s ochtends een psycholoog in Groningen om het over de opname van Andrea in een borderline-kliniek te hebben.

Kort daarna beklimmen ze de Martinitoren. De ouders van Niels Offereins vermoeden dat Andrea de opgedrongen opname koste wat het kost heeft willen voorkomen. Zij denken dat zij Niels heeft opgejut om op de rand te gaan zitten, waarna hij is uitgegleden dan wel door haar is geduwd. Het is een theorie die lijkt te worden ondersteunt door een getuige-verklaring van een bezoekster van de Martinitoren.

Op het moment dat Niels naar beneden viel hoorde zij hem nog “rotwijf” roepen. Een verwensing die voor niemand anders dan Andrea bedoeld kan zijn.Desalniettemin is er geen bewijs voor deze theorie. Totdat zich anderhalf jaar na de dood van Niels Offereins een man meldt bij politie. Het is de nieuwe vriend van Andrea K. Hij beweert dat zij aan hem heeft opgebiecht Niels te hebben geduwd. Op 19 september 2005 wordt Andrea aangehouden op verdenking van moord of doodslag op Niels Offereins

Andrea K. bekent in veertien verhoren de moord op haar vriend. Volgens haar was Niels erg eenzaam en somber. Ze wilde hem naar eigen zeggen uit zijn miserabele leven verlossen, zonder dat hij veel pijn zou ervaren.Toen Niels uit eigen beweging op de rand ging zitten is ze naar hem toegelopen en heeft hem bij zijn middel gepakt en hem een duw gegeven, aldus Andrea.

Maar in haar vijftiende verhoor draait Andrea plotseling als een blad aan de boom om. Andrea zegt dat ze in de eerdere verhoren heeft gelogen. Ze beweert dat ze de afgelopen maanden fantasie en werkelijkheid door elkaar is gaan halen. Zo kwam ze tot het waanbeeld dat ze Niels heeft vermoord en is daarin uiteindelijk gaan geloven, aldus Andrea.Daarnaast meende de gereformeerd opgevoede Andrea dat ze moest boeten voor de zonde van Niels (zelfmoord),zodat hij alsnog in de hemel zou komen.

Ongeveer anderhalf jaar later, in april 2007, komt de zaak voor bij de rechtbank in Groningen en wordt Andrea vrijgesproken:

Maandenlang heeft Andrea K. tegenover vrienden, bij de politie en een onderzoeksrechter tot in detail bekend en volgehouden dat zij vriend Niels Offereins (20) met een duw van de Groninger Martinitoren de dood had ingejaagd.

Officier van justitie mr. M.A.M. Wolters kon gisteren voor de rechtbank in Groningen niettemin slechts vrijspraak eisen van de haar verweten moord: vijf psychiaters en psychologen hebben geoordeeld dat haar bekentenis moet worden toegeschreven aan haar stoornissen. Daarbij komt dat technisch onderzoek van onder andere TNO uitgewezen heeft dat het veel waarschijnlijker is dat Niels zelf is gesprongen vanaf de balustrade van de tweede trans in de toren, dan dat Andrea (25) hem een zet zou hebben gegeven.

Zelfmoord is lang betwijfeld en betwist. Niels uit Assen had op de ongeluksdag, vandaag exact drie jaar gelden, vanuit de toren, op de verjaardag van zijn vader, net zijn moeder aan de telefoon gehad die hij vrolijk beloofde dat hij ’s middags nog een karweitje in de tuin zou doen. En daarna had hij nota bene Zwijndrechtse Andrea gevraagd zich met hem te verloven en haar jawoord gekregen. Ze hadden elkaar omhelsd en gezoend. Toen was hij op de balustrade gaan zitten.

En toen had Andrea hem eraf geduwd, zoals ze een jaar later opeens aan vrienden opbiechtte, „om hem uit zijn lijden en van zijn ellendige leven te verlossen”. In haar dagboek zou ze noteren: „De Here God, jij en ik zijn de enigen die weten wat er precies is gebeurd (…) Niels, sorry, wil je me vergeven?” Haar vrienden vertelde zij dat Niels in zijn val nog ’kutwijf!’ had geroepen. Maar inmiddels is haar stelling dat ze zo een getuige napraatte die dit op de eerste torentrans had gehoord toen ’er iets langs kwam suizen’.

Andrea leek gisteren in de Groninger rechtszaal aanvankelijk totaal dicht te slaan toen president mr. R.P. van Eerde met haar het lijvige dossier wilde gaan bespreken. De zitting moest ervoor worden onderbroken. Langzamerhand kwam ze daarna, zachtjes en schuchter, toch wat beter uit haar woorden.

De belangrijkste vraag was uiteraard waarom ze had bekend, als er niets van waar was. Ze kan niet geloven dat Niels van plan was zich van het leven te beroven. „Ik hoop ’t niet. Ik denk dat hij ’t op het laatste moment heeft bedacht”, zei ze.

En die bekentenis? Andrea: „Dan was er in ieder geval een schuldige, en dan kon er gestraft worden.” President mr. Van Eerde: „En waarom moet dat?”Andrea:„Weet ik niet. Ik moet altijd de schuld krijgen…”

Ze had zich ook door Niels’ familie onder druk gezet gevoeld. Die geloofde absoluut niet in zelfdoding. „Dan moest ik het hebben gedaan, toch?”

Maar ze had er zelf ook werkelijk in geloofd. ’t Zat als een film in haar hoofd. Tot ze eind september 2005 weer mocht telefoneren vanuit het huis van bewaring. Ze sprak de vrouw tegenover wie ze eerst had bekend en zei opeens: „Maar ’t is niet waar!” Dat was ’t moment waarop het besef doorbrak, meende ze.

Dit was zo ongeveer de situatie totdat wij naar aanleiding van de artikelen over Anne Faber een mail ontvingen van iemand die Rick Faber heet, maar geen familie is van Anne Faber.

Op 6 april 2004 is Niels Offereins uit Assen overleden bij een "val" van de Martinitoren. Mijn huidige vriendin Andrea werd na ongeveer een jaar verdacht van moord op Niels. Ze heeft 9 maanden vast gezeten op verdenking van moord met voorbedachte rade. In 2007 werd Andrea in Groningen vrijgesproken en ondanks dat Andrea als een beest werd behandeld tijdens detentie, kreeg ze maar erg weinig geld van justitie als genoegdoening. Ze kampt nog dagelijks met de gevolgen van dit alles en heeft PTSS hierdoor. Het gekke is, dat ze al bij zo'n 5 GGZ-instellingen (gefinancierd door de overheid) afgewezen is om EMDR-therapie te volgen. Dit is een therapie, waarin men leert om de gebeurtenis feitelijk weer te geven zonder al te veel emoties. Hierbij zouden ook herinneringen naar boven kunnen komen, die Andrea al vergeten was of had weg gestopt. De zogenaamde hulpverlening wil haar wél volstoppen met medicijnen. En willen dat ze alleen komt te staan, zodat Andrea nog zwakker wordt en moet worden opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis.

Tijdens de politie verhoren heeft ze (onder druk) een bekentenis afgelegd. Toen Andrea ging ontkennen, deden de rechercheurs erg boos en vervelend tegen haar. Bij de verhoren was geen advocaat aanwezig en de advocaat die haar was toegewezen door de overheid was voor civiele zaken en geen strafrechtadvocaat! Later heeft Andrea zelf een goede strafrechtadvocaat gevraagd, om haar zaak over te nemen. Het gros van de rechercheurs destijds bevond zich overigens in de gereformeerde hoek. Ook de officier van justitie te Groningen bevindt zich in die kerk. Hij is daar zelfs voorganger! Zie bijlage. 

Het toeval wil dat deze officier van justitie, Pieter van Rest, ook nog eens persofficier is van het OM Noord Nederland en dominee in zijn vrije tijd. Als zodanig kwam hij ook gisteren weer in het nieuws in verband met de arrestatie van de moeder van Sharleyne uit Hoogeveen waar wij eerder over schreven, omdat ook hier sprake zou zijn van moord.

Dezelfde man die ook weer voor komt in de zaak van Marianne Vaatstra:

Van Rest is ook persofficier. In de media licht hij geregeld het standpunt van het OM toe in strafzaken. Bijvoorbeeld de zaak tegen Jasper S., veroordeeld voor de moord op de 16-jarige Marianne Vaatstra in 1999.

Op een andere website waar een zo te zien professioneel onderzoekscollectief zich bezighoudt met verdachte doodsoorzaken, moord, is men heel stellig dat én Niels is vermoord en dat dit weer alles te maken heeft met pedofilie

Wie denkt dat de dood van Assenaar Niels Offereins een duw, een ongeluk of een door hemzelf gewenste dood is, die zal zich na het lezen van dit artikel wel even achter de oren krabben.

Wie denkt dat Assen een onschuldig provinciehoofdstadje is heeft het mis. Hier zijn echt overal de gereformeerden de baas. Want Assen ligt op de Drentse biblebelt. Dit zijn vlekken op de kaart tussen Hoogeveen en Emmen. Op alle belangrijke posities bij maatschappelijke organisaties, de gemeente, de woningstichting, bij de politie en justitie zijn hun broeders gepositioneerd. Niels was ook gereformeerd vrijgemaakt.

Politieke tegenstanders en getuigen van door het gereformeerde netwerk gepleegde misdrijven worden met op moderne inquisitie lijkende methoden kapot gemaakt. Hun ‘correctheid’ houdt een moreel verbod in op het signaleren van verbanden en patronen die hun in het juiste daglicht plaatst: zware criminelen.

Terug naar een volgend bericht van Rick Faber:

Ik heb net even wat herinneringen opgehaald met Andrea (Ikzelf heb Niels nooit gekend). Andrea kan zich de meeste dingen goed herinneren, maar sommige dingen vaag.

Of Niels ooit dingen gezegd heeft tegen Andrea? Ook dat kan ze zich vaag herinneren. Hij heeft gezegd dat hij meerdere malen seks heeft gehad met zijn zus Janita.

Op basisschool de Tamboerijn waar Niels op zat, is rond 1996 sprake geweest van seksueel misbruik.


xxx

Klassefoto van de Tamboerijn uit 1996. Met het cirkeltje is Niels.

Niels heeft tegen Andrea ook verteld, dat hij vroeger seksueel contact heeft gehad met mannen.

Verder heeft hij hier nooit iets over gezegd. Eigenlijk heeft Niels er nooit de kans voor gekregen om meer informatie te delen met Andrea, omdat ze elkaar nog  maar 'n half jaar kenden toen Niels overleed.

Niels had biseksuele gevoelens. Hij was een introverte en stille jongen. Niels had PDD-NOS, een autistische stoornis. Vroeger werd hij erg veel gepest door medeleerlingen op zowel de basisschool als het voortgezet onderwijs. Niels' moeder, Tineke Offereins-Schepel is een erg dominante en kattige vrouw, die het hele gezin regeert.

Niels' vader, Roelof  Offereins is een man die werkt bij de Geo-meetdienst.

Pa Offereins heeft vroeger (één van) zijn dochters mishandeld volgens Niels.

Het gezin bestaat uit 4 dochters (Nelleke, Margreet, Lea en Janita) en 2 zonen waaronder Niels. De jongste zoon heet Andries. Niels was altijd het lievelingetje en oogappel van zijn vader.

Niels werd (daardoor) ook altijd door zijn zussen gepest vroeger. Niels' moeder droeg hem van alles op om te doen en als hij dat niet deed, werd ze boos. Niels was bang, dat zijn moeder niet van hem hield.

Door dit alles had Niels een heel laag zelfbeeld en was hij vaak depressief, maar volgens zijn ouders had Niels "geen enkele reden om zelfmoord te plegen".

Niels droeg vaak zwarte kleding. Hij had een sterke drang om zichzelf te bewijzen en deed vaak gekke en gevaarlijke dingen (over de nok van het dak klimmen, brandstichting, op de reling zitten van een viaduct boven de snelweg en op de reling van de Zeelandbrug zitten). Het kwam tot een toppunt op de Martinitoren, toen Niels op de balustrade van 2e trans (56 meter!) ging zitten alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Dit was ook meteen zijn laatste stunt helaas.

Dit is wat Andrea zich kan herinneren:

Niels ging op de balustrade/rand zitten van de 2e trans, eerst met zijn benen naar de binnenkant en vervolgens draaide hij zich naar de buitenkant. Andrea weet niet precies, hoe Niels is gevallen. Het laatste wat ze zich kan herinneren is dat hij in de diepte verdween en dat ze een enorme klap hoorde toen hij op de grond kwam (wat ze NIET heeft gezien). Omdat ze delen van "de film" kwijt is, wil ze nou juist die EMDR therapie gaan volgen.

Nog even ter info:

Niels had eind 2003 een kortstondige romance met een jongen genaamd Geert Salomons uit Assen. Ze hebben ook seks met elkaar gehad.

Tot zover het tweede uitgebreide bericht van Rick en er zullen nog meer volgen. Het volgende bericht gaat over de toenmalige vriend van Andrea die de politie inschakelde waardoor ze uiteindelijk werd gearresteerd:

De zogenaamde vriend van Andrea, die de aangifte heeft gedaan, ben ik niet. Dat is Feike van der Hoek, een zeer autistische man die er nog erger aan toe is dan Niels. Vader van Feike heeft zich laten ombouwen tot vrouw. In plaats van Willem is het Wilma geworden. Hij/zij werd nota bene gehoord als één van de getuigen in de zaak! De andere zogenaamde getuige was Feike, die evenals zijn vader (Wilma) helemaal niet aanwezig was bij de Martinitoren. Ze hebben Niels niet eens gekend.

Doordat Andrea vaak over het gebeuren in de war is, heeft ze er met Feike over gesproken. Feike woont in Dordrecht en heeft verschillende bedreigingen geuit richting Andrea.

Over het mogelijke motief is nooit iets gezegd tijdens de rechtzaak. Wel was de eis van de officier van justitie "vrijspraak"(!) wat bijna nooit voorkomt.

In 2006 is er een uitzending geweest over deze zaak bij Peter R. de Vries. Andrea heeft contact gehad met Peter R. de Vries en ook alle informatie uit haar dossier aan hem geleverd. Jammergenoeg koos hij uiteindelijk toch de kant van de familie Offereins.

Tot slot een vreemd detail, waardoor wij de link naar Anne Faber hebben gelegd.

Toen Andrea in de Forensisch psychiatrische kliniek te Eindhoven zat voor observatie werd ze o.a. onderzocht door dhr. v. Panhuis! (de FPK in Eindhoven is een TBS kliniek met enkele plaatsen voor personen die psychiatrisch onderzocht moeten worden volgens justitie). Andrea zat daar dus (als meisje van 24) tussen de verkrachters en moordenaars.

Waarschijnlijk heeft dit alles niets met elkaar te maken, maar wilde het toch even noemen.

Andrea werd in Eindhoven onderzocht door iemand die Panhuis heette. Dit zou natuurlijk toeval kunnen zijn, alhoewel wij steeds meer tot de ontdekking komen dat vaak iets dat toeval lijkt, helemaal geen toeval is.

Op de volgende foto zie je Rick Faber en Andrea Kant, toendertijd de vriendin van Niels, op de bank met hun roodstaart papegaai Sparky.


xxx

Nog even terug naar de website van de onderzoekers waar verder nog staat:

Een tipgever, een homoseksuele man, vertelt dat Niels toen hij nog minderjarig was seksueel contact heeft met mannen die werken voor de overheid. Bij de gemeente en de plaatselijke rechtbank. En hij noemt namen. Kijk, dit riekt dus naar dat pedofielennetwerk. Georganiseerd misbruik.

Hoe het precies gegaan is, zullen we misschien nooit weten, maar ook hier is weer sprake van pedofiele netwerken en hooggeplaatsten die elkaar de hand boven het hoofd houden. Het meest waarschijnlijke scenario waar we hier mee te maken hebben, is moord op Niels Offereins, de jongeman die teveel wist en wellicht een gevaar vormde omdat hij zou kunnen gaan praten. En dat het woord "offer" in zijn naam voorkomt berust op louter toeval.

Het moment waarop Niels van de richel is gevallen is een zwart gat in het geheugen van Andrea. Zoiets komt vaak voor door de shock. Het is belangrijk dat Andrea die EMDR therapie gaat doen zodat mogelijk dat bewuste moment toch weer terugkomt in haar herinnering. Was er misschien nóg iemand daar op die toren?

Als laatste geven we het woord aan Andrea, zij schrijft het volgende:

Die avond van 6 april zou er een neef van Niels op bezoek komen en met Niels en mij (Andrea) praten. Het was tevens de verjaardag van de  vader van Niels.

Wat wij denken dat er gebeurd is: 30 maart was het Niels zijn verjaardag, we (Niels en Andrea) zaten op zijn kamer zonder visite.

En er was veel spanning omtrent een eventuele opname van mij (Andrea) en mensen die vonden dat wij uit elkaar moesten. Ze hadden mij het etiketje Borderline opgeplakt en wilden dat ik me daarvoor liet behandelen in een kliniek. We zaten daarover samen te praten en hadden het plan om misschien samen zelfmoord te plegen.

Met elkaar hadden we het overigens goed en we waren heel erg gelukkig samen.


xxx

Zoals te zien is op de foto's waren we een happy stel.

Op 6 april hadden we een gesprek met een sociaal psychiatrisch verpleegkundige. Dit was bij Eleos in Groningen. Daarna wilde Niels persé naar de Martinitoren, terwijl ik eigenlijk liever naar huis wilde. Toch naar de toren gegaan en eenmaal boven vroeg Niels mij om met hem te verloven. Ik zei "ja" en we genoten van het uitzicht. Toen belde zijn moeder en dit telefoongesprek verliep allesbehalve soepel. Niels nam op en er was een kort gesprekje waarna hij ophing en zei "we moeten onmiddelijk naar huis komen van m'n moeder want we moeten klusjes doen voor haar". Die klusjes waren: zijn kamer opruimen en de tuin doen.

Niels had hier helemaal geen zin in en vond dat zijn moeder aan het drammen was. De sfeer was meteen bedorven. Niels ging zich weer "stoer" gedragen, deed een beetje lacherig en klom op de rand. Dat vond ik niet zo prettig en werd zelf paniekerig. Om eerlijk te zijn vond ik het verschrikkelijk wat hij deed. Zeker toen hij zijn benen naar buiten draaide, bekroop mij een heel angstig gevoel. Het volgende moment zat hij niet meer op de rand, maar was hij weg! En toen hoorde ik een harde doffe klap.

Rick denkt dat het zelfmoord geweest is en ik (Andrea) denk meer aan een ongeluk.