Omdat je “veiligheid” belangrijk is (video)

In het algemeen vindt de Nederlander zijn privacy niet zo heel erg belangrijk. In elk geval heeft het een stuk minder aandacht hier dan bij mensen in andere landen.

“Ze mogen van mij gerust alles weten hoor, want ik heb helemaal niets te verbergen”.




Dat komt waarschijnlijk voort uit een blind vertrouwen in de overheid en de manier waarop zij met bijvoorbeeld onze gegevens omgaat. Wat de overheid doet is goed, je kunt ze vertrouwen en ach, als het helpt om boeven te vangen, prima toch?!

Daarom heb je een Minister van Justitie en Veiligheid die met een glashard gezicht op televisie kan zeggen: “justitie moet gegevens bewaren om als het straks nodig mocht zijn om een misdrijf op te lossen, die gegevens te kunnen raadplegen. Maar de privacy blijft uiteraard gewaarborgd”.

Deze uitspraak en nog veel meer is te zien in onderstaande documentaire Panopticon van Peter Vlemmix. Vrij vertaald betekent Panopticon een alziend controlesysteem waarbij men vanaf een centraal punt permanent in de gaten kan worden gehouden. Voorbeelden hiervan zijn koepelgevangenissen waar vanaf een geblindeerde centrale wachttoren in het midden alle omringende cellen kunnen worden geobserveerd. Daarbij heeft de gevangene het gevoel dat hij alsmaar onder controle staat terwijl dat niet direct het geval hoeft te zijn.

Bijna alles wat wij doen wordt tegenwoordig vastgelegd. Zoals in de tram in Rotterdam waar geavanceerde gezichtsherkenningssoftware controleert in een database of je niet een boef bent. Tegelijkertijd wordt ook jouw gezicht toegevoegd aan datzelfde bestand en wordt je gesprek in de tram met een medepassagier ook vastgelegd voor alle zekerheid.

Het is tegenwoordig al zó ver dat ze uit een analyse van je belgedrag met je mobiele telefoon kunnen bepalen wat jij volgende week gaat doen. Overal waar je met je auto naartoe gaat wordt je gevolgd door camera’s die je kenteken scannen. Ga je naar een psychiater, dan is deze verplicht de basisdiagnose van hem over jou door te geven aan een centrale database, waar vervolgens de zorgverzekeraars weer toegang toe hebben.

De maatschappij waarin wij leven wordt met de dag enger. Iedere dag die voorbijgaat verzamelt het alziend oog nog wat meer informatie over jou. We leven in een land wat nu zo benauwend wordt dat een bewust mens het gevoel heeft niet meer vrij te kunnen ademhalen.

Je primaire basisrecht, je privacy, wordt aan alle kanten nu al voeten getreden. De propagandamachines draaien op volle toeren: het is een kleine prijs om te betalen voor “veiligheid”.

Dit is wat de documentairemaker Peter Vlemmix heeft te zeggen:

School stond me altijd tegen. De groepen, de passieve lesmethodes, maar vooral, de controle. Niet je in vrijheid kunnen ontwikkelen, maar altijd onder toezicht staan van een autoriteit. Ik dacht in mijn volwassenheid van die controle af te zijn.

Tot vorig jaar. Ik las steeds vaker: ‘gemeente plaatst camera, Facebook schendt privacy.’ Ik ging met nieuwe ogen kijken naar onze straten en vroeg me af waarom die eigenlijk behangen worden met camera’s en of dat werkt en waartegen dan eigenlijk? Ik begon me er ongemakkelijk bij te voelen. Ik bedacht me, wat nou als je een overzicht maakt. Een ‘privacybeeld 2012′ van Nederland. Wat krijg je dan te zien?

Ik besloot daarom deze film te maken, zonder fondsen, maar met hulp en goodwill van velen. Panopticon is daarom een participatory (interactie tussen filmmaker en deelnemer) docu, gemaakt voor publicatie op het internet.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl