Een doorsnee gezin met een vader, moeder en een zoon; alledrie zoeken ze op internet naar verschillende dingen.
Dan ineens gaat de voordeurbel en staan er zes politiemensen op de stoep die alles, maar dan ook álles van je willen weten.
Dit is geen science-fiction-verhaal, maar iets wat onlangs een gezin in New York overkwam. Het enige wat ze gedaan hadden was de computer gebruiken zoals miljoenen mensen wereldwijd dat doen.
De vrouw des huizes had gezocht naar snelkookpannen, de vader was geïnteresseerd in rugzakken en de zoon had alles wat met de Boston bomaanslag te maken had met grote belangstelling gevolgd.
Deze combinatie van zoekopdrachten was teveel voor de NSA spionageprogramma’s, want die zagen hierin een dodelijke combinatie van mogelijk terroristische activiteiten. En zo kwam het dat afgelopen woensdag er een compleet team van de “joint terrrorism task force” bij het gezin Catalano op de stoep stond.
Mevrouw Catalano was niet thuis en haar man zat rustig op de bank toen er ineens een drietal ongemarkeerde grote SUV’s voor en rond het huis stonden. Hij kreeg een heel vreemd gevoel toen hij dit zag en dit werd bevestigd toen hij de deur opendeed en hem een politielegitimatiebewijs onder de neus werd geduwd.
Het huis werd doorzocht en er werd van de aanwezige gezinsleden het hemd van het lijf gevraagd. Al vrij snel bleek uiteraard dat er sprake was misschien een ongewone combinatie van zoekopdrachten, maar dat deze mensen verder niets met terrorisme te maken hadden. Er werd het gezin verteld dat de reden van dit bezoek was omdat er naar “verdachte” dingen was gezocht op internet.
De twee broers die de schuld van de aanslagen in Boston in de schoenen geschoven kregen, hadden dit volgens de autoriteiten uitgevoerd met een bom in een snelkookpan en getransporteerd in een rugzak.
De politie kwam al vrij snel daarna met een verklaring dat ze hadden gehandeld niet op het feit dat dit gezin naar specifieke dingen had gezocht op internet, maar omdat ze een tip hadden gekregen. De zou dan afkomstig zijn van de vroegere baas van Catalano die hem had zien zoeken naar “verdachte” dingen op internet. En dat zouden dan de snelkookpan en rugzak zijn geweest.
De verklaring van de politie later staat haaks op wat men het gezin vertelde toen de hele colonne op de stoep stond. Het is hoe dan ook het gevolg van opdrachten die ingetikt waren in de zoekmachine.
Mevrouw Catalano is dan ook behoorlijk overstuur. Ze had nooit kunnen vermoeden dat haar belangstelling voor koken dit tot gevolg zou hebben. Maar ze loopt nu verder te piekeren over andere dingen die ze misschien ook als zoekopdracht in Google heeft ingevoerd en wat voor gevolgen dat dan eventueel zou kunnen hebben.
Haar gevoel van enige privacy is ze volledig kwijt. Het idee dat ze alles van je weten, de meest bizarre conclusies daaruit trekken en vervolgens met een complete aanvalsmacht voor je deur staan is een beetje teveel van het goede. Ze wil nog steeds een snelkookpan, maar ze gaat deze beslist niet online kopen. Zij gaat vanaf nu weer gewoon ouderwets naar de winkel.
Het bovenstaande verhaal is typerend over hoe onze toekomst, en die is begonnen, eruit zal zien. Er blijft niets meer verborgen voor de spiedende ogen van overheden. De hoeveelheid data die overheden verzamelen zijn zo gigantisch groot dat alleen zware computerprogramma’s die nog kunnen verwerken. En aangezien voor een dergelijk programma de combinatie snelkookpan en rugzak gelijk staat aan terrorisme, kunnen we nog veel meer van dit soort bizarre taferelen verwachten.
Maar, zoals mevrouw Catalano aangeeft. Je zit niet meer rustig, je gaat je de hele dag afvragen of je zonder het te beseffen iets hebt ingevoerd of aangeklikt waardoor je in het verdachtenbakje terechtkomt. En zo komen we langzaam maar zeker in een maatschappij waarin niemand meer ontspannen is. Omdat je weet dat alles wat je doet, alles wat je zegt, overal waar je naartoe gaat en alles wat je koopt, wordt geregistreerd.
Bron:
Guardian