De ene hand wast de andere

Regelmatig duiken er in Nederland verhalen op over de verwevenheid van politiek, rechterlijke macht, advocatuur en andere clubjes die in een netwerk opereren.

Zeker daar waar het kinderen betreft kom je dit verschijnsel regelmatig tegen.



Via André Vergeer, ondermeer bekend vanwege zijn diepgaande onderzoek naar de moord op de Friese Marianne Vaatstra, werden wij opmerkzaam gemaakt op weer een voorbeeld over hoe het systeem werkt in ons, zoals Dr. Ing. Steven Brown het noemt, Corrupte Banana-Fraude Nederland. Het gaat dit keer om de (forensische) pathalogie rond de dood van kinderen.

Enige jaren geleden speelde de Schiedammer Parkmoord.

"Hiermee wordt het misdrijf aangeduid waarbij de tienjarige Schiedamse Nienke Kleiss op 22 juni 2000 in het Beatrixpark in Schiedam om het leven werd gebracht. Haar elfjarige vriendje Maikel, met wie zij in het park aan het spelen was, werd neergestoken. Voor de Schiedammer parkmoord is aanvankelijk een onschuldige veroordeeld.

De zaak kreeg uiteindelijk veel aandacht door de opeenstapeling van blunders bij politie, justitie, deskundigen en politiek".

In deze onverkwikkelijke zaak speelt de psycholoog/psychotherapeut Ruud Bullens een negatieve hoofdrol.

"In september 2005 verscheen het rapport van de commissie Posthumus over de Schiedammer parkmoord. Uit het rapport bleek dat het mede-slachtoffer Maikel W. zeer hard was verhoord, omdat hij ervan werd verdacht de dader te zijn. Bullens was bij de studioverhoren van de destijds 11-jarige Maikel aanwezig geweest, maar had niet ingegrepen.

Hij was zelfs indirect verantwoordelijk voor de hardheid van het verhoor, omdat hij had gesuggereerd dat Maikel een groot geheim zou bezitten. De verhoren stonden vanaf dat moment in het teken van het openbaren van dit geheim. De publieke verontwaardiging was groot. Bullens verklaarde dat hij bewust niet had ingegrepen, omdat Maikel de verhoren wel aankon; een redenering die werd bestreden door de ouders van Maikel en forensisch-psycholoog Corine de Ruiter.

Ook werd uit het rapport duidelijk dat Bullens een dubbelrol had gespeeld, en ten minste eenmaal een vertrouwelijk gesprek dat hij met Maikel in zijn spreekkamer voerde, had opgenomen en aan de politie had laten horen – een schending van zijn beroepsgeheim. Volgens het rapport-Posthumus was de rol van Bullens groot en had hij het onderzoek in een bepaalde richting gestuurd".

Het eind van het liedje was dan ook:

"Minister Donner heeft naar aanleiding van alle commotie rondom deze affaire het OM en Justitie opgeroepen dhr. Bullens en FORA niet meer te benaderen voor het doen van onderzoek".

Mooi, gerechtigheid zou je zeggen. Echter, de praktijk ligt zoals gewoonlijk wat anders.

Want wat blijkt uit een artikel in Vrij Nederland?

"Het Nederlands Register Gerechtelijk Deskundigen (NRGD) is opgericht in 2010 (redactie: feitelijk gebeurde dit al in maart 2009) en bedoeld als keurmerk voor forensisch psychologen en psychiaters. Het register is in het leven geroepen na de gerechtelijke dwaling in de zaak van de Schiedammer Parkmoord en de kwalijke rol van een getuigedeskundige in dat proces. Het wekt dan ook bevreemding dat het Nederlands Register Gerechtelijk Deskundigen (NRGD) nu wel Dr. Ruud Bullens, de omstreden getuigedeskundige uit het Schiedammer Parkmoord-proces, tot het Register heeft toegelaten, maar hoogleraar forensische psychologie Corine de Ruiter, tevens ervaren gerechtelijk deskundige, heeft afgewezen".

Hier hebben we dan wederom een voorbeeld over hoe het in Nederland werkt, zeker op het moment dat er kinderen bij betrokken zijn. Dat het niet uitmaakt wat je doet, maar wel in welke clubjes je zit. Dat zelfs de belofte van een minister dan niet eens in de weg staat.

Er bevindt zich in dit land voor de acquisitie van kinderen ten behoeve van de perverse pedofiele misbruikers aan de top, een netwerk. Daarin vind je ondermeer Jeugdzorg, de rechterlijke macht, advocatuur en andere instituten zoals het NFI, die een volkomen afgesloten cordon vormen. Hier maakt een gewone burger waarvan kinderen zijn weggeroofd en die ze terug wil, geen schijn van kans.

We hebben onlangs kunnen lezen hoe met behulp van VIR kinderen vroegtijdig worden geregistreerd in databases. Vervolgens geven die systemen bepaalde signalen af waarop kinderen geselecteerd kunnen worden. Als de jongeren eenmaal op het verlanglijstje staan, dan is er bijna niets wat iemand nog kan doen tegen het bastion dat opereert als een soort geheim genootschap.

Een machtig genootschap waarvan Bullens ongetwijfeld lid zal zijn en Corinne de Ruiter niet.

In dat kader is het ook heel belangrijk kritisch te kijken naar de wijzigingen in de zogenaamde Wet op Lijkbezorging.

“Bij overlijden van een minderjarige neemt de huisarts, de ambulancedienst of de politie contact op met de gemeentelijke lijkschouwer. Als er inderdaad geen duidelijke oorzaak voor het overlijden kan worden aangewezen en het overlijden niet verwacht werd, neemt de gemeentelijke lijkschouwer contact op met de NODO-forensisch arts. Vervolgens wordt het lichaam overgeplaatst naar een speciaal daarvoor aangewezen ziekenhuis en wordt er onderzoek door deskundigen verricht”.

Wie deze forensisch artsen zijn is niet bekend. Wel dat ze zijn aangesloten bij het FMG, Forensisch Medisch Genootschap, maar die weigeren vooralsnog hierover openheid te geven, verzoeken van Vergeer ten spijt. Dit is ons bekend uit eerste hand en de correspondentie die dat ondersteunt hebben we gelezen. Ook dit genootschap, net als instellingen zoals de VIR (Verwijsindex Risicojongeren), is geen overheidsinstelling, maar wordt wel van daaruit aangestuurd. Dat is een oververkwikkelijke zaak en leidt tot gevolgen van dezelfde aard, zo bewijst de praktijk ruimschoots. Niemand is formeel verantwoording schuldig en al zeker niet aan de gewone burgers, die op hun beurt (soms via een omweg) wel voor de kosten opdraaien via belastingen, voor dit corrupte theater. Nog los van de persoonlijke offers die gebracht worden omwille van en vanwege dit systeem.

Opvallend detail in dit fijnmazige net is dat in eerste instantie in 2007 de stichting LRGD (Landelijk Register Gerechtelijk Deskundigen) werd opgericht en in de loop van 2009 de publiekrechtelijke overheidsinstelling NRGD (Nationaal Register Gerechtelijk Deskundigen). Een vreemde situatie want wat is dan het verschil? Landelijk en nationaal lijkt ons identiek?

Het blijkt dat het LRGD is opgericht naar aanleiding van de wet die werd aangenomen in 2007 vanwege de fouten in de Schiedammer Parkmoord. Het instituut is er voor alle disciplines in straf-, bestuurs- en civiel recht. In de loop van 2010 is de NRGD opgericht dat een soort samenwerkingsverband is aangegaan met dit eerdere LRGD. Op basis uiteraard van de Wet uit januari 2007. Sindsdien (zelfs vorige week nog) zijn vooral deskundigen van het NFI (o.a. DNA-, vuurwapen- en toxicologisch onderzoek) afgescheiden van het originele LRGD en opgenomen in het NRGD. Waarom twee aparte instituten? En waarom worden specifiek die deskundigen overgeheveld?

Tot op heden lijkt het publiekrechtelijke NRGD (de in 2e instantie opgerichte club dus) een verzameling van vooral medewerkers van justitie NFI (Forensich Instituut) en NIFP (psychologen van o.a. het PBC (Pieter Baan Centrum) en Altrecht). Voorbeeld: van de 21 DNA-deskundigen werken er 20(!) bij het NFI.

In een memorie van toelichting vinden we dat de mensen die hier werkzaam zijn niet beëdigd zijn maar dat hun bevindingen wel als wettig bewijsmateriaal worden aangemerkt. Als een rechter het nodig vindt worden ze later in een zitting soms alsnog beëdigd(!) Kortom; liegen wordt wel heel makkelijk gemaakt.

En alsof er nog niet genoeg is heen en weer geschoven met allerlei deskundigen, zien we daarna nog weer een nieuwe verhuizing plaatsvinden.

Van beide registers lijken de [kinder]pathologen en de forensisch artsen te zijn overgeheveld naar een ander anoniem register, die van het hierboven al genoemde (private!) FMG. Ook hier lijkt de nadruk te liggen op artsen in dienst van/betaald door justitie (zoals het NFI). Het staat hierdoor buiten kijf dat ook forensisch artsen optreden als een soort buitengewoon opsporingsambtenaar. Dat is een situatie die niet overeenstemt met de afspiegeling die wij als Nederlanders krijgen voorgeschoteld en wel dat er sprake zou zijn van onafhankelijke deskundigen. We worden beduveld, wederom!

Als bij het FMG hetzelfde geldt als in de groep van het publiekrechtelijke NRGD, qua rapportage, en vooralsnog is er geen enkele reden om daar aan te twijfelen, dan wordt hun rapportage op zich al als bewijs geaccepteerd, zonder beëdigde deskundigenverklaring. Enkel de verdediging en de nabestaanden hoeven dan nog maar mee te werken (want de zaak moet hoe dan ook sluitend worden gemaakt). Het verklaart wat ons betreft in ieder geval waarom betrokkenen zoals de vader van de vermoorde Marianne Vaatstra of de ouders van de eveneens van het leven beroofde Anass, zo onder druk worden gezet. Schuldige(n) bewezen en aangewezen, veroordeling afgehamerd, lang leve de deskundigen en daarmee is het dossier gesloten!

Kortom, van een stichting (LRGD) worden de deskundigen overgeheveld naar een publiekrechtelijke organisatie (NRGD), zogenaamd om de rechtspraak te professionaliseren, om vervolgens weer te worden verhuisd naar een anoniem privaat register (FMG). Nogal omslachtig allemaal en wij denken dat het bijna niet anders kan dan dat dit zo verloopt om zaken die het daglicht niet kunen verdragen te verdoezelen. FMG die zegt niet onder de WOB (Wet Openbaarheid Bestuur) te vallen omdat ze privaat zijn maar ondertussen gewoon onderdeel uitmaken, via een listige omweg, van publiekrechtelijke (overheids) bedrijfsvoering.

Verder komt André met enkele interessante invalshoeken zoals:

“Natuurlijk is de NODO-procedure ontwikkeld omdat de behandelend artsen niet altijd meldden dat het kind mogelijk onder verdachte omstandigheden was overleden. Maar het is nu minst genomen ook mogelijk om ouders ten onrechte te verdenken van moord. In geval van overlijden na vaccinatie kan de overheid ook dit voor ons verborgen houden. En het kind is (mogelijk bij [zelf]moord) direct geïsoleerd door het af te voeren naar AMC/UMC. De situatie rond Anass, waarbij zijn vader hem zelf heeft afgelegd en de verwondingen ontdekte, wordt hiermee dus voortaan ook onmogelijk”.

Tijdens het 10-jarig bestaan van Klokkenluideronline afgelopen woensdag hield André een toespraak (PDF) waarbij hij ook (nader) inging op de boven beschreven kwesties.

Waar het kinderen betreft in dit land is het zaak om alles wat er plaatsvindt met de nodige argwaan onder de loep te nemen. De roofdieren liggen op de loer. Hoe meer onderzoek we doen, hoe meer we te weten komen en hoe meer vragen er rijzen....


Bronnen:

André Vergeer
Vrij Nederland
VNG
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl