En Joris lacht steeds harder

Het zal weinigen zijn ontgaan dat er op dit moment een verwoede oorlog plaatsvindt in het alternatieve mediacircuit aangaande de van kindermisbruik verdachte voormalig secretaris generaal van Politie en Justitie, Joris Demmink.

Zoals met zoveel dingen die gebeuren rondom dit illustere figuur speelt de factor toeval een belangrijke rol.

De halve alternatieve media met momenteel in de hoofdrollen Martin Vrijland en Micha Kat, gaat rollebollend over straat in een verwoede strijd die wordt gekenmerkt door beschuldigingen over en weer van verraad en "controlled opposition" (ogenschijnlijke tegenpartij die bewust of onbewust wordt aangestuurd door dezelfde krachten als die waar zij tegen strijden).

De cruciale vraag die je je eigenlijk altijd moet stellen bij dit soort gebeurtenissen is: “Who benefits?”, wie heeft er voordeel bij? Dat antwoord is in dit geval heel duidelijk: Joris Demmink.  

Net zoals het deze zelfde man is die veel voordeel gaat halen uit de verhoren die gehouden zijn en worden namens Stichting De Roestige Spijker.

Hierover schreven wij al begin deze maand:

>>In maart hoort de rechter-commissaris in een (civiel) voorlopig getuigenverhoor negen getuigen. Dit gebeurt naar aanleiding van de door Stichting De Roestige Spijker voorgenomen verspreiding van een Amerikaanse documentaire over een oud-topambtenaar van het Ministerie van Veiligheid en Justitie. De verhoren vinden op zes openbare zittingen in Utrecht plaats."

Echt praktische waarde heeft deze kwestie nauwelijks, behalve dat de rechtbank toestemming heeft gegeven om in deze zaak een flink aantal getuigen onder ede te horen. En dat is nu precies de reden waarom deze zaak is aangespannen.

Menigeen was toch wel verbaasd dat de rechtbank zoveel tijd en zoveel resources had weten vrij te maken terwijl ze steen en been klagen over de werkdruk. Dus, waarom zijn die getuigenverhoren toegestaan? Omdat ze De Roestige Spijker zo’n interessante Stichting vinden of omdat ze van mening zijn dat het recht zijn beloop moet hebben en dat er zoveel tijd en middelen geïnvesteerd moeten worden in een relatief kleine zaak?

Of, is er nog een reden? Een die de beschermheren van Joris Demmink heel goed van pas zal komen?

De getuigen die nu worden gehoord, zijn voor een belangrijk deel ook de getuigen in een eventuele strafzaak tegen Joris Demmink. Is het voor het Demmink-kamp niet fantastisch dat ze nu exact weten wat die getuigen onder ede hebben verklaard?

Het tweede aspect en voordeel voor het Demmink-kamp is dat ze nu voldoende tijd hebben om de afgelegde verklaringen zoveel mogelijk te analyseren en onderuit te halen.<<

Nadat wij dit artikel op 6 maart hadden gepubliceerd en het door duizenden mensen was gelezen, gebeurde er verder niets.

Echter, nadat Martin Vrijland enkele dagen gelden (weken na ons artikel) gelijksoortige vragen begon te stellen over de beweegredenen van de Stichting De Roestige Spijker, brak er een ongekende oorlog uit tussen hem en Micha Kat van Klokkenluideronline.

Je kunt je afvragen waarom hij dit niet eerder heeft gedaan, aangezien hij ook ongetwijfeld ons eerdere artikel gelezen zal hebben.

Maargoed, als we er even vanuit gaan dat hij wat langer nodig had om de dots met elkaar te verbinden dan kun je stellen dat Vrijland toch een aantal interessante punten naar voren brengt.

Eén daarvan is dat hij zich afvraagt waarom Micha Kat nooit eerder Stichting De Roestige Spijker die voor dezelfde opdrachtgever (Poot) werkt als Micha en waarvan hij de boegman Rubenstein goed kent, onder de loep heeft genomen en dan met name de mensen die daarbij betrokken zijn.

Want zo is er ene Ben Ottens actief binnen het bestuur van Stichting De Roestige Spijker met een wel zeer opmerkelijk CV; in ieder geval in relatie tot dossier Demmink.

bo

Als directeur Regionale Grensbewaking had deze mijnheer Ottens jarenlang Joris Demmink als zijn directe baas die in de jaren 1993-2003 directeur-generaal Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken was. De kans dat ze elkaar niet zouden kennen is nihil ondanks dat Kat, nu het hem kennelijk zo uitkomt, dat een vergezochte aanname vindt, zo zegt hij tegen Vrijland. Wij delen de mening van Vrijland dat dit juist altijd de manier van denken van Kat zélf is geweest.

Naast een imposante en volgens Vrijland niet echt logische “blitz” carriere, is Ottens ook nog zeer actief in de lokale politiek. Als fractievoorzitter in de gemeenteraad van de Haarlemmermeer houdt hij in 2005 een vurig pleidooi voor de Chipshol zaak van de familie Poot.

Poot, bekend van deze Chipsolzaak, is al jaren bezig om Demmink voor de rechter te krijgen en financiert daarom ondermeer stichting De Roestige Spijker en de website Klokkenluider Online.

Deze laatste verklaart de vreemde CV van Ottens en de ogenschijnlijke tegenstrijdigheden daarin met dat Ottens destijds met ruzie zou zijn weggegaan bij het Ministerie.

Volgens Vrijland is er een andere verklaring en dat is dat het de familie Poot geen zier kan schelen of Demmink nu wel of niet voor de rechter komt, maar dat zij de verdenkingen die op hem rusten als drukmiddel hebben gebruikt om alsnog een deal te maken met de overheid over het grote verlies dat zij leden in de Chipshol zaak. Dit gaat mogelijk om miljarden.

Vrijland gaat verder door te stellen dat deze deal inderdaad gemaakt is, dat Micha Kat zich heeft verhuurd aan de familie Poot om voor geld stukken te schrijven tegen Demmink en zo de druk op te voeren. Dat hij op basis daarvan bovendien een deel zal ontvangen van de zeer aanzienlijke opbrengsten van de gesloten overeenkomst.

Omdat er inmiddels een dergelijke overeenkomst zou zijn, moet in plaats van aansturen op een veroordeling van Demmink alles nu in het werk worden gesteld om te zorgen dat die er juist nooit zál komen. Met andere woorden, Kat moet nu het Demminkschip van de ingezette ramkoers wegleiden.

Het verweer van Kat is tot nu toe uitermate zwak. Argumenten zoals “medestrijders” hoef je niet verder te onderzoeken en Vrijland is geen journalist, snijden niet echt hout. Ook opmerkingen als “ik ben maar een eenmansoperatie en vanwege beperkte tijd moet ik keuzes maken” lijkt een zwak excuus, zeker voor iemand die normaal gesproken alles omtrent bepaalde personen uitpluist.

Wat je zou verwachten als een normale reactie: “Goh, dit heb ik over het hoofd gezien, goed gevonden”, gebeurt niet en geheel tegengesteld reageert Kat agressief en maakt diverse mensen zwart, doet zijn uiterste best om Vrijland op alle mogelijke manieren te kleineren en verklaart deze tot verrader.

Betekent dit dat Vrijland gelijk heeft en dat Klokkenluideronline c.q. Micha Kat hiermee volledig door de mand is gevallen als wat men noemt “controlled opposition”?

Of hebben we hier een gefingeerd scenario in de categorie “good cop, bad cop”, waarbij beiden ogenschijnlijk ruzie hebben, maar hetzelfde doel nastreven?

Beide scenario’s zijn in onze ogen op dit moment mogelijk en daarnaast misschien nog wel enkele andere ook. Wat als een paal boven water staat, is dat alles absoluut in het voordeel van Joris Demmink is en zal zijn.

Hoe meer verdeeldheid en achterdocht in de alternatieve media, des te ongeloofwaardiger zal de berichtgeving worden voor de doorsnee lezer. De Demmink aanhangers zullen dit soort voorvallen aangrijpen om de hele alternatieve media in het belachelijke te trekken, je zíet het gebeuren, en nog meer olie op het vuur te gooien. Ook de mainstream media die pro Demmink schrijft, zal dit als ammunitie heel goed kunnen gebruiken.

Bovenal blijkt uit al het bovenstaande hoe groot de belangen zijn in deze Demmink zaak. 

Voor meer informatie en de stand van zaken tussen Vrijland en Kat, verwijzen wij naar een interview op Frontier Radio waar Vrijland na ongeveer 40 minuten zijn verhaal doet en Kat op ongeveer 1 uur 20 minuten eveneens in de uitzending komt.

Voorlopig geldt nog steeds wat de titel was van een vorige artikel over Demmink: “Joris lacht ze allemaal uit”. Triest, diep triest.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl