De eeuwigdurende oorlog in Afghanistan wordt door Amerika gevoerd en in stand gehouden om vele redenen.
Misschien wel de belangrijkste van allemaal is dat het land wordt gebruikt als proefkonijn om te zien hoe je een complete bevolking biometrisch in beeld kunt brengen.
De redenen voor de instandhouding van de oorlog in Afghanistan door Amerika zijn talrijk. Zoals het zorgen voor een ongestoorde aanvoer van opium voor de wereld. Het hebben van Amerikaanse bases dicht bij Rusland. Het beschermen en opslurpen van grote hoeveelheden minerale reserves en het in leven houden van de geplande oliepijplijn.
Er is nóg een reden waarom Afghanistan belangrijk is voor Amerika want het fungeert als een testlaboratorium. Een belangrijke want als het onderzoek eenmaal is geslaagd dan kan hetzelfde recept worden toegepast voor de rest van de wereld.
Het Amerikaanse leger in Afghanistan is bezig om een biometrisch dossier aan te leggen van ieder levend individu in Afghanistan. De manier waarop ze dit moeten doen is vastgelegd in een strategisch document voor het leger, getiteld: "Commander’s Guide to Biometrics in Afghanistan: Observations, Insights and Lessons".
De manier waarop het leger dit doet is door middel van camera’s, elektronische apparatuur, vingerafdrukken, DNA en persoonlijke interviews. Het is een fenomenale taak om van alle 25 miljoen mensen die in Afghanistan wonen al deze gegevens te verzamelen. Want we praten dan niet alleen over mensen in grote steden, maar ook in dorpen, bergbewoners in afgelegen streken en zelfs over grotbewoners. Onderdeel van de gegevens die per individu verzameld dienen te worden is een bedreigingsanalyse.
Alle in Afghanistan verzamelde biometrische gegevens worden doorgestuurd naar het Automated Biometric Identification System (ABIS) van het Amerikaanse leger in West Virginia. Daar worden ze opgeslagen en gedeeld met andere overheidsinstanties zoals het Department of Homeland Security (DHS) en de FBI.
Volgens het bovengenoemde handboek moeten militaire commandanten alles doen wat in hun vermogen ligt om gegevens van burgers te verzamelen. Als motivatie wordt gegeven dat dit het Amerikaanse leger en bondgenoten grote voordelen oplevert voor het identificeren van de “bad guys” waardoor (ja, daar is 'ie weer) de veiligheid wordt vergroot. Het gaat zelfs zo ver dat ze ook van dode Afghanen DNA materiaal moeten afnemen.
Het leger heeft voor de verzameling van de biometrische gegevens de beschikking over verschillende systemen, waaronder draagbare waarmee men vingerafdrukken, irisscans en foto’s kan nemen. Deze mobiele apparatuur staat weer in verbinding met 150 servers in Afghanistan die alle verzamelde gegevens onverwijld doorsturen naar West Virginia in Amerika.
Deze test in Afghanistan is natuurlijk een prachtige manier om in de praktijk te leren hoe je snel en efficiënt een hele bevolking van een land biometrisch in beeld kunt brengen. Een systeem dat, wanneer eenmaal uitgetest en vervolmaakt, je ook kunt toepassen in andere landen en uiteraard ook dat van jezelf.
Amerika, nog steeds het machtigste land ter wereld, is een bij uitstek geschikt “werktuig” om op deze manier langzaam maar zeker de totale wereld in een biometrische database op te slaan.
Nergens ter wereld is een land zo fanatiek bezig met het verzamelen van gegevens over mensen wereldwijd als Amerika. Ze doen dit via hun talloze spionagediensten zoals de NSA, ze gebruiken de sociale media, zetten het leger hiervoor in. Vriend of vijand maakt voor hen geen enkel verschil.
Als we weer kijken naar de grotere lijnen van het geheel en de uiteindelijke één wereldstaat en regering die er moet komen dan speelt Amerika daarin op dit moment de rol van het in kaart brengen en rubriceren van de wereldbevolking. De spionageactiviteiten zullen alleen maar toenemen en de opgedane ervaringen in Afghanistan zullen van onschatbare waarde blijken om de rest van de bevolking in minder geregistreerde gebieden op aarde biometrisch in beeld te brengen.
Wanneer de tijd daar is, zal men met één druk op de knop een selectie maken in de werelddatabase om te bepalen wie mag blijven leven om als slaaf voor de elite verder te gaan en de rest zal helaas een vlaggetje achter zijn of haar naam krijgen als “nutteloze mee-eter” en waarschijnlijk geen lang leven meer beschoren zijn.
Voor veel mensen zal dit nog steeds klinken als een science fiction verhaal. Met iedere dag die voorbij gaat echter wordt dit science fictionverhaal meer werkelijkheid.
Bron: