Het smelten van de ijskappen in het noordelijk poolgebied is de meest gebruikte “reden” voor maatregelen tegen wereldwijde opwarming.
Terwijl het er alle schijn van heeft dat onder andere geo-engineering wordt gebruikt om deze ijskappen bewust te laten smelten.
Ondanks dat zonder enige twijfel is aangetoond dat er gedurende de laatste 18 jaar geen enkele opwarming van de aarde heeft plaatsgevonden, blijven de discussies over deze niet bestaande opwarming regelmatig oplaaien.
Veel overheden en grote bedrijven gebruiken het omstreden feit van smeltend poolijs op de Noordpool als bewijs dat CO2 de primaire oorzaak is van wereldwijde opwarming. Dat zijn dezelfde overheden en bedrijven trouwens die ook gelijk een claim leggen op de waardevolle grondstoffen onder het ijs (13 procent van de wereld oliereserve), die kunnen worden bemachtigd wanneer het ijs zou smelten. Naast het voordeel van nieuwe snellere scheepvaartroutes.
De vraag ontstaat dan ook of het smelten van het ijs op de noordpool niet wordt veroorzaakt door kunstmatig ingrijpen van de mens in de vorm van wat we tegenwoordig noemen geo-engineering. Gezien de enorme financiële belangen die gemoeid zijn met het hele circus van wereldwijde opwarming is dit een legitieme vraag.
De discussie over het ijs op de noordpool begon in de jaren '70 toen klimaatdeskundigen verkondigden dat zij geloofden dat er een nieuwe ijstijd op komst was. Eén van hen was wetenschapper Stephan Schneider die zelfs suggereerde dat het met opzet smelten van het poolijs wel eens een manier kon zijn om de schade van de komende ijstijd te beperken.
Bijzonder is dat minder dan tien jaar later Schneider zijn standpunt over de komende ijstijd volledig had bijgesteld en opeens fanatiek supporter werd van de theorie van wereldwijde opwarming en wees hij naar het smeltende ijs op de Noordpool als bewijs hiervoor. Waarom zou een wetenschapper zijn mening zo drastisch bijstellen in een dergelijke korte periode?
Het voorspelde smelten van het ijs in het Noordpoolgebied brengt veel economische, financiële, geopolitieke en militaire implicaties met zich mee. Dat is ook de reden dat overheden en megabedrijven zich roeren rondom deze gevoelige kwestie.
Iedere overheid die denkt ook maar de minste vorm van een claim te hebben op een deel van dat gebied maken plannen voor exploitatie van de grondstoffen. De grootste claims zijn afkomstig van Amerika, Canada en Rusland en al deze landen hebben een aanzienlijke militaire aanwezigheid in het gebied en zien zichzelf graag als de toekomstige regionale Noordpool Supermacht.
Wetenschappers hebben ondanks het overweldigende bewijsmateriaal pas sinds kort toegegeven dat ze uitgebreid hebben besproken hoe het ijs op de Noordpool gesmolten kan worden. In dezelfde adem ontkennen ze in alle toonaarden dat ze ooit één van deze methoden hebben gebruikt.
Hierna volgen een aantal manieren om het ijs te smelten op de Noordpool, zoals deze door de wetenschap zijn besproken. Er is ondersteunend bewijs dat laat zien dat sommige in de praktijk ook daadwerkelijk zijn gebruikt.
Zwarte Roet
Het idee om zwarte roet op het ijs te sproeien is afkomstig van het idee dat een zwarte laag op gletsjers een aanzienlijke hoeveelheid zonlicht zou absorberen en als gevolg daarvan het ijs zou smelten. Het voorbeeld dat je ziet op de volgende foto, genomen in Groenland, is volgens wetenschappers het gevolg van industriële vervuiling, maar volgens veel activisten is dit bewijs van bewuste pogingen om het ijs te smelten.
Nucleaire explosies
Het idee om nucleaire explosies te gebruiken is afkomstig van nogal wat wetenschappers, waaronder de eerder genoemde Schneider. Deze legt uit dat de hitte van ontploffende nucleaire bommen de regio tijdelijk zou verwarmen en dat hierdoor het ijs zou smelten. Hoewel niemand toegeeft dat deze methode ooit is gebruikt, zijn er de afgelopen 50 jaar meer dan 100 nucleaire explosies geweest in de poolstreken.
De meeste hiervan zijn afkomstig uit Rusland die in de periode 1955 tot 1990 88 atmosferische, 29 ondergrondse en 3 onderwaterbommen liet exploderen. Daarnaast zijn er tientallen “vreedzame nucleaire explosies” geweest in het Russisch gedeelte van het poolgebied. Dit duurde tot ver in de jaren tachtig en deze bommen werden gebruikt voor seismische onderzoeken, mijnonderzoek en het blussen van branden op olievelden.
Het verminderen van de ozonlaag
Gedurende de afgelopen jaren is er een aanzienlijke afname geweest van onze ozonlaag en dan in het bijzonder in de poolgebieden. De zeer gerespecteerde meteoroloog Harry Wexler stelde in 1963 voor dat de poolgebieden sneller verwarmd zouden kunnen worden door gebruik te maken van vliegtuigen die chloor of broom in de stratosfeer moesten sproeien om op deze manier de ozonlaag te vernietigen.
Er zijn wetenschappers die hebben vastgesteld dat er een aanzienlijke verandering heeft plaatsgevonden in onze UV index. Dit is de beschermende laag die onze planeet afschermt van schadelijke straling door de zon. Wanneer deze afneemt dan zal de zon sneller het ijs doen smelten. Zoals door veel zogenaamde geo-engineers wordt gesteld is één van de consequenties van wat wij noemen chemtrails de afname van de ozonlaag.
Het manipuleren van de Jetstream (straalstroom)
Zoals uitgebreid besproken in de documentaire “Why in the world are They Spraying?” is duidelijk geworden dat geo-engineers de mogelijkheid hebben om door het sproeien in de atmosfeer van aluminiumoxide en andere chemicaliën de jetstream te manipuleren en om te buigen, waardoor weerpatronen in bepaalde gebieden volkomen veranderen.
Eén van de gevolgen van dat ombuigen is het fenomeen dat we sinds kort kennen en dat is de zogenaamde Polar Vortex. De Jetstream voor de kust van Californië wordt omgebogen richting poolgebied waardoor daar warmere weersomstandigheden ontstaan en er de ergste droogte in de afgelopen 1000 jaar in Californië ontstaat. Aan de andere kant wordt door deze Polar Vortex ijskoude lucht centraal Noord Amerika binnengevoerd.
Dit doet zich niet alleen voor in Amerika, maar laat een vergelijkbaar effect zien in het Midden Oosten. Landen die in geen honderd jaar sneeuw hebben gezien, worden nu ineens bedolven.
Hegeliaanse dialectiek is een instrument dat gebruikt wordt om de gedachten van het slapende volk te manipuleren om er zo voor te zorgen dat zij veranderingen accepteren die ze normaal gesproken zouden verwerpen.
De hegeliaanse dialectiek zit erg simpel in mekaar:
- Creëer een probleem
- Controleer het probleem
- Bied oplossing aan
In dit geval werkt deze Hegeliaanse dialectiek als volgt:
1) Creëer het probleem: Zorg dat je express en systematisch de ijskappen op de Noordpool smelt, daarbij onder andere gebruikmakend van geo-engineering.
2) Controleer het probleem: Fabriceer een publieke reactie door gemanipuleerde instemming, door het promoten van het idee dat er iets gedaan moet worden (het publiek bijvoorbeeld verkopen dat het poolijs smelt als gevolg van de CO2 toename en de wereldwijde opwarming en de absolute noodzaak om daar nu wat aan te doen).
3) Bied oplossingen aan: het invoeren van extra belasting, vermindering CO2 uitstoot en de vorming van een wereldregering die de tot dan toe illegale geo-engineering programma’s legaal gaat maken om de wereldwijde opwarming te bestrijden. Een wereldregering die nodig is om de planeet te redden van alle door de mens aangerichte schade (Agenda 21).
Conclusie
Alhoewel er de laatste tijd weer discussies oplaaien over of er nu wel of geen poolijs is gesmolten, bestaat er geen enkele twijfel dat dit argument gebruikt is om wereldwijde wetgeving en andere maatregelen om wereldwijde opwarming te bestrijden, te introduceren.
Omdat de technologie om het ijs te smelten bestaat en omdat overheden en megabedrijven steeds meer belangstelling krijgen voor de noordelijke poolstreken is het noodzakelijk voor de rest van de wereld om deze hele ontwikkeling nauwlettend in de gaten te houden.
Het plan is dat er alleen al dit jaar 500 nieuwe klimaatwetten van kracht zullen worden. Deze wetgeving is grotendeels tot stand gekomen met als basis het smeltende ijs in het noordelijk poolgebied. Het vermoeden bestaat dat deze wetten bedoeld zijn als een tussenstap naar het legaal maken van geo-engineering, waarbij een wereldoverheidsapparaat wordt gecreëerd die in staat zal zijn om een nieuw wereldwijd belastingregime neer te zetten.
Dit scenario ontvouwt zich recht voor onze neus en zal leiden tot steeds verdergaande overdracht van rijkdom naar een kleine elite en beperkingen van onze vrijheden.
Agenda 21, binnenkort in een theater bij u in de buurt.
Bron: