Zo op het oog lijken er alleen maar verliezers te zijn in de grote Griekse tragedie.

Echter, niets is minder waar want overal waar verliezers zijn, zijn er ook winnaars en je mag driemaal raden wie dat zijn.




Na het overweldigende NEE teen de EU van het Griekse referendum vind er iets merkwaardig plaats.

Overal in de mainstream media zie je ineens verhalen over landen die Griekenland geld hebben geleend, zo langzamerhand maar moeten accepteren dat die bedragen verdwenen zijn.

Volgens een door de Telegraaf gehouden enquête vinden de ondervraagden dat niet Griekenland de Eurozone moet verlaten, maar Nederland.

Maar, wordt er dan vervolgens gezegd:

Daarbij zullen we tegelijk echter wel moeten accepteren dat we de 18 miljard euro die ons land via de steunprogramma’s aan de Grieken geleend heeft definitief kwijt zijn.

In de gedrukte versie van dat liegende vod wordt verder gezegd dat Merkel doodsbenauwd is omdat ze binnenkort misschien moet uitleggen aan de Duitsers hoe het kan dat de door Duitsland aan Griekenland geleende 80 miljard Euro is verdwenen.

Het geld is weg, tot zover klopt het verhaal aardig.

De reden dat het geld weg is, is niet omdat de Grieken voordeel van dat “geleende” geld hebben gehad. Ben je gek? Dat geld is gebruikt om de Europese banken schadeloos te stellen voor het gokken met geld dat ze niet hebben.

Hoe deze grote Europese zwendel heeft kunnen gebeuren, zie je op het volgende plaatje. In het jaar 2009 waren de Europese banken voor gigantische bedragen blootgesteld aan risico’s in Griekenland.

gb 1

De grote verliezers in de huidige Griekse tragedie zijn dus ook niet de banken zoals het oorspronkelijk was, maar de gewone Europese belastingbetaler, wij met z'n allen dus.

Het volgende staat op Zerohedge:

Droevig genoeg zijn de verliezers, ondanks de propaganda en de chauvinistische retoriek, de gewone, belastingbetalende mensen in Duitsland en Griekenland (en ieder ander Europees land), die een paar jaar lang een kunstmatige welvaart hebben meegemaakt, die terugkijkend, geheel werd gefinancierd door schulden, heel goed gemaskeerd door “currency swaps” en andere financiële “producten”, samengesteld door banken zoals Goldman Sachs. Dit alles in duidelijke overtreding van de overeenkomst van Maastricht, die nu niets meer is dan een vage herinnering van de oprichtingsidealen achter de Eurozone.

Voor iedere verliezer is er een winnaar en in het geval van de Griekse tragedie, net nu miljoenen op het punt staan alles te verliezen, hebben enkelen niet alleen miljarden verdiend, maar onder de vermomming van sovereign bailouts (reddingsprogramma’s voor een land onder supervisie van de Troika), hun totale risico verlegd naar het belasting betalende publiek.

Nog even heel eenvoudig voor hen die niet veel van financiën af weten: De Nederlandse banken nemen een risico door te investeren in Griekenland. Dan dreigt het mis te gaan met die investeringen en de banken dreigen een megaverlies voor de kiezen te krijgen. Dan komen landverraders zoals Dijsselbloem en consorten in actie met een hoop moeilijke woorden, maar het eind van het liedje is dat de bank haar investering terug heeft (met winst) door de hulpprogramma en dat nu opeens alle Europese belastingbetalers voor de kosten opdraaien.

De komende generaties zullen vele miljarden Euro’s moeten ophoesten om het gokverlies van de banken te compenseren.

Hoe is het mogelijk dat een intelligent volk zoals het onze zich zo door de bankiers en hun lakeien (politici) in de luren laat leggen. En de kans dat Griekenland daadwerkelijk de EU al verlaten, lijkt ons nog steeds nihil. Dat de minister van financiën Varoufakis vriendelijk gevraagd is op te stappen door premier Tsipras direct na de referendumuitslag bekend was, spreekt boekdelen. Tsipras is een EU vazal in vermomming.

Bron:

Zerohedge