Dit is waarom het iedere keer fout gaat met TBS'ers (video)

Iedere dag opnieuw verschijnen er verhalen over verwarde mensen en misdaden gepleegd door TBS'ers.

Niemand schijnt te weten waarom het misgaat en daarom hierbij het verhaal van een insider, iemand die zelf TBS heeft meegemaakt.




Iemand die weet wat het is om TBS te krijgen en ook waarom het iedere keer fout gaat, is een oude bekende op deze website.

Gerrit Stanneveld heeft eerder artikelen geschreven over zijn ervaringen en hier volgt zijn relaas (dank!) over wat er mis is met het TBS systeem in ons land en zijn ervaringen op dit gebied:

Vorig jaar ruim 90.000 meldingen bij politie, kopte de krant van slapend Nederland vanochtend. (11-05-2019) om 07:30 uur in een artikel van Niels Kalkman.

Het is die zelfde krant, De Telegraaf, die in 1966 pleite voor meer vrijheid en behandeling voor de patiënten, en die ook voor

"De van Mesdag kliniek) de bijnaam bedacht; De Hel van het noorden. Zie voor de details dit goed onderbouwde artikel.

TBR of TBS zo als wij dat heden ten dagen kennen gaat terug tot 1884 (!) en werd toen de Krankzinnigenwet genoemd, of je was crimineel, of gestoord, meer smaken waren niet voor handen. TBR stond voor; ter beschikking regering. TBS staat voor; ter beschikking stelling. Het Historischnieuwsblad geeft een bult aan informatie waar ik hier nu niet op in ga want dat zou dubbel op zijn. Wel wil ik mijn eigen ervaringen aan u mede delen.

Maar eerst ben ik de lezer een "mea maxima culpa" verschuldigd omdat ik laatst in het artikel over Jehovah's getuigen schreef dat dat mijn laatste bijdrage zou zijn.

Maar dit artikel kon ik niet aan mij voorbij laten gaan, want het is als het ware op mijn lijf geschreven, in figuurlijke zin dan.

In 1993 werd ik voor het neerschieten van twee politie agenten veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf met TBS en dwangverpleging. Hier had ik overigens zelf voor gevraagd, want op dat moment had ik al netto ruim tien jaar gevangenisstraf erop zitten. En ik meende dat ik vanuit een kliniek een betere kans zou maken om te ontsnappen als die situatie zich zou voordoen.

Gevangenissen hadden voor mij geen geheimen meer, maar TBS was een heel ander verhaal. Verschillende 'zware jongens' aan wie ik mijn plannen in vertrouwen mede deelden reageerden afwijzend, in die zin van; Ooh Gerrit jongen doe-dat-niet, je komt nooit meer vrij! Deze 'zware jongen' is jaren later op extreem gewelddadige wijze vermoord. (R.I.P Brother) Maar zo wordt in het algemeen onder gevangenen over TBS gedacht, omdat TBS in essentie geen eind datum kent. Je kunt er bij wijze van spreken vier jaar zitten maar ook vijftig en zelfs tot aan je dood!

Het was dus een enorme gok die ik nam op het moment dat ik een psychologisch onderzoek aanvroeg in Het Pieter Baan Centrum, in Utrecht. Omdat de uitkomst voor mij al van te voren vast stond. en inderdaad werd mij TBS opgelegd met dwangverpleging, vanaf dat moment is het; rien ne va plus. dan gaat niks meer. Je bent letterlijk staatseigendom en overgeleverd aan 'deskundigen' psychiaters, psychologen, en STM'ers, wat staat voor sociaal therapeutisch medewerkers.

Hier heb je de hele dag mee te maken, een soort veredelde gevangenisbewakers. Zij sluiten je in en uit, en observeren je de hele dag en schrijven daar kladblokken vol over. Voor de buiten wereld zijn TBS'ers allemaal het zelfde; moordenaars, gewelddadige zedendelinquenten, pedofielen en/of kindermoordenaars. Maar niets is minder waar! Binnen de gevangenis en de TBS inrichtingen is een duidelijke hiërarchie.

Kindermoordenaars, zedendelinquenten, en pedofielen staan op de onderste sport van de ladder. En wanneer in de bajes eenmaal duidelijk wordt dat iemand voor dergelijke delicten zit dan loopt het met zo iemand vrijwel nooit goed af, in die zin dat deze figuren meestal wakker worden op de ziekenboeg van het gevangenis hospitaal in Scheveningen.

Boven aan de hiërarchie staan meestal mannen als De Heineken ontvoerders, grote drugs dealers en gewelddadige overvallers etc. Het neerschieten van politie agenten vonden ze natuurlijk ook fantastisch, want de eerste crimineel die empathie voelt voor politie die moet nog geboren worden. De meeste zijn zelf op gewelddadige wijze door een bijzonder bijstand team kort en klein geslagen. Een 'vriend' van mij hebben ze ooit een keer zo hard getrapt dat de metalen montuur van zijn bril chirurgisch verwijderd moest worden. En weer een ander hebben ze letterlijk blind getrapt aan een oog.

Maar terug naar de TBS. Incidenten met verwarde personen nemen dus toe. Jaren geleden is onder het kabinet Rutte 1 besloten dat er 100 miljoen bezuinigd moest worden op de GGZ

Dergelijke ingrijpende maatregelen kun je niet los van elkaar zien, van de ene kant zijn het de miljoenen bezuinigen, en van de andere kant hebben de ongekozen technocraten van de EU de buiten grenzen van Europa wagenwijd opengezet voor mensen met name uit het midden oosten en Noord-Afrika die helemaal niet uit een oorlogsgebied komen maar wel aanspraak maken op alle sociale voorzieningen.

Maar ook onder de autochtonen neemt de armoede hand over hand toe. Het is dan ook niet voor niets dat de afgelopen vijftien jaar de voedsel banken geëxplodeerd zijn. En het is gewoon een feit dat als je mensen iedere vorm van een menselijk bestaan ontzegd of ontneemt dat mensen dan tot pure wanhoop gedreven worden.

En wanneer dan ook nog eens door bezuinigen geen adequate hulpverlening aangeboden kan worden ontstaat een explosieve cocktail waar veelal onschuldige mensen in de samenleving de dupe van worden, zo als laatst weer in Heerlen.  

Maar het etiket 'verwarde personen' word ook door de media dankbaar aangegrepen om terroristische gerelateerde aanslagen in te verpakken, om maar om de hete brei heen te draaien.

Maar weer terug naar de TBS. Ik had dus zes jaar gevangenisstraf plus TBS met dwangverpleging. omdat ik niet psychotisch was/ben kwam ik niet in aanmerking voor dwang medicatie, (gelukkig). Van de zes jaar gevangenisstraf heb ik vier jaar in het Huis van Bewaring uitgezeten. Omdat ik letterlijk helemaal niets wist over TBS heb ik via de gevangenis bibliotheek alles opgevraagd van lectuur wat over TBS behandelingen ging. Ook had ik alle proefschriften opgevraagd van de directeur van de Van Mesdag kliniek in Groningen, Dokter van Marle. Die jaren wat ik moest zitten heb ik gebruikt om een intensieve zelf studie te doen om voor mij zelf helder te krijgen waar ik dadelijk, in de toekomst mee te maken zou krijgen.

Want daar zou letterlijk mijn vrijheid vanaf hangen, dat was plan A, als plan A zou mislukken had ik nog plan B. Plan B bestond hier uit dat ik via wetboeken had uitgevonden dat wanneer eerste graad familie (moeder, vader) door een ernstige ziekte zo beperkt werd dat reizen onmogelijk was. Dan zouden ze mij, om de zes weken naar mijn moeder moeten brengen! Zo was de wet. Meestal gingen dan twee of drie parket wachters mee. De eerste paar keer waren ze natuurlijk super alert, en de politie had boven en onder de straat afgezet.

Maar mensen zijn gewoonte dieren en na verschillende keren verslapte hun alertheid. Ik had een goede vriend van mij, (die is ook doodgeschoten in 1993) overal een doorgeladen wapen kunnen laten neer leggen op een door mij aangewezen plek, samen met een gereedstaande vlucht auto. Maar dit zou alleen realiteit worden als ik in de gaten kreeg dat ik nooit meer vrij kwam. Beter een graf dan de rest van mijn leven in een cel.

Gelukkig is het allemaal anders gelopen! Waar het mijn inziens heel vaak fout gaat bij een TBS behandeling; De STM'ers bestaan uit mannen en vrouwen, misschien zijn het clichés, maar het zijn toch vaak wat je zou kunnen noemen 'linkse wereld verbeteraars' mensen die denken dat je met cognitieve gedragstherapie en farmaceutische dwangbuizen seksuele afwijkingen en extreem gewelddadig gedrag kunt genezen. Want heel kort door de bocht is daar vrijwel de gehele behandeling op gebaseerd . Goed gedrag (lees;gewenst gedrag) belonen, en fout gedrag bestraffen. Al dan niet in combinatie met farmaceutische dwangbuizen. En voor de rest heel veel geleuter, (praten) en testen.

Zo als gezegd had ik mijn moeder al opdracht gegeven om nog tijdens mijn detentie al te beginnen met een ziekte te faken, die gaande weg 'natuurlijk' steeds erger werd, met het oog op mijn toekomstige, eventuele ontsnapping. Zo moest ik op een dag bij 'mijn' psychiater komen;

“Gerrit, ga eens zitten”, zo stak hij van wal. “Ik ga jou omgedraaide bezoekregeling naar jou moeder intrekken!” Ik vertrok geen spier in mijn gezicht, terwijl ik het bloed vanuit mijn tenen omhoog voelde stromen in mijn gelaat. Hij observeerde iedere vezel van mijn lichaam, en met de grootste moeite vroeg ik met een kalme stem; “Waarom? Het is toch een wettelijk recht?”

Jan Willem, zo hete hij..! Jan Willem gaf mij in niet mis te verstaande bewoordingen te kennen dat voor mij het recht niet meer telde! En dat hij uitmaakte wat mijn rechten waren! Mijn eerste impuls was om op te staan en de telefoon die op zijn bureau stond met hoorn en al vast te slaan in zijn schedel!

Maar ergens, heel ver vandaan herinnerde ik mij uit de studie boeken hoe ze patiënten soms op zo een manieren probeerde uit te testen. En ik hoor het mij zelf nog zeggen; “Als u denkt dat dat het beste voor mij is, dan leg ik mij daar bij neer, Jan Willem”. En ik vroeg toestemming of ik terug mocht naar mijn kamer. Ja dat mocht.

“Tot volgende week he..?”, vroeg die nog..?! “Ja zeker, tot volgende week!” Terug in mijn cel heb ik anderhalf uur op mijn meditatie kussentje gezeten om rustig te worden, in het verleden had ik mensen voor minder willen vermoorden. Naar anderhalf uur was ik weer compleet ZEN en brak een glimlach door op mijn gezicht van oor tot oor, haha die Jan Willem, had die mij bijna te pakken! Het was niet meer dan een spel, het had niets met hem te maken en eigenlijk ook niet met mij. dat was de eerste keer dat ik leerde om niet vanuit mijn impuls te reageren, en zo leerde ik ook dat je met stroop meer vangt dan met azijn.

Een week later werd ik weer opgeroepen door Jan Willem en eigenlijk had niemand verwacht dat ik nog naar hem toe zou gaan. met een vriendelijk hallo stapte ik zijn kamer binnen en hij nam meteen het woord. Gerrit, je kunt weer naar je moeder toe alles is geregeld! ik terug naar de afdeling en dit verteld. Zij belden Jan Willem op om te vragen of het waar was...”Nee”, zei hij, “Ik heb het met hem nergens over gehad!!” WEER stond ik op het punt om te ontploffen, maar weer herkende ik de doelstelling. “Ooh”, zei ik droog, “Dan heb ik het zeker verkeerd begrepen!”

Ik denk jullie vangen mij niet. Een paar weken later, weer op zijn kantoor; Gerrit, weet je wat ik ga doen..? Ik ga verlof voor jou aanvragen, helemaal officieel in Den Haag..! “Sure whatever”, dacht ik..wat voor een truc gaat hij nou weer uit zijn hoed toveren. Wat schets mijn verbazing, zes weken later kreeg ik antwoord uit Den Haag dat mijn verlof was goed gekeurd! Ik wist dat als ik niets verkeerd zou doen dit verlof steeds verder uitgebreid zou worden, een logisch gevolg als je niks verkeerd zou doen. Maar niet iedereen was het hier mee eens, ik zat nog geen jaar binnen! Sommige zaten daar al vier jaar, zes jaar en eentje 46 jaar..!!En die hadden nog nooit verlof gehad, dit zette kwaad bloed, zowel bij 'mijn' mede patiënten, als ook bij sommige STM'ers.

Het afdelingshoofd riep mij op zijn kantoor, Jaap, best wel een rechtvaardige kerel. Hij zei; “Gerrit, heb jij daar een verklaring voor dat de ene helft van het personeel jou op handen draagt, en de andere helft jou bloed wel kan drinken?” Daar had ik inderdaad een verklaring voor, maar die hield ik wijselijk voor mij zelf.

Nou was daar een STMster, een vrouw die mij tot op het bot haatte, en dat was wederzijds. Op verschillende manieren heeft ze geprobeerd om mij erin te luizen, en patiënten onderling tegen elkaar op te zetten.

Met name een gewelddadige zedendelinquent had het op mij voorzien en ik liep werkelijk op mijn tenen. Zou het tot een geweldsorgie komen? Zou ik gedwongen worden om hem misschien koud te maken? Dan zou ik nooit meer vrijkomen. De ruzie met die vrouw liep hoog op en waar iedereen bij was zei ik dat het een achterbakse teef was die patiënten tegen elkaar uit speelde. (zieke, gewelddadige mensen die bijna allemaal voor moord zaten, wel te verstaan). Zij zelf was ook bijna psycholoog, ze was haar proefschrift aan het afronden!

De hele afdeling viel over mij heen, hoe ik zooo gemeen en harteloos kon zijn voor haar...?! Wat wil het toeval..een paar weken later werden zij en de gewelddadige zedendelinquent op heterdaad betrapt tijdens een wilde neukpartij, anders kan ik het niet formuleren. Met voor haar verstrekkende gevolgen, ze werd door de rechter ontslagen. En schoorvoetend moesten ze mij toch gelijk geven. En dit was zeker geen incident, heel vaak komen seksuele relaties tussen patiënten en personeel voor.

Dat op die manier alle normen en waarden vervagen mogen duidelijk zijn. En nou komen wij op het punt waarom het zo vaak fout gaat en mensen verkeerd gediagnosticeerd worden.

Je kunt wel een diploma halen en afstuderen als zijnde psycholoog of psychiater, of STM'er, maar dat zegt helemaal niets over je eigen geestelijke beschadigingen die je vanuit je verleden mee neemt in je professie. En wanneer hij of zij dan moet oordelen over de geestelijke gezondheid, of delict gevaarlijkheid in hoeverre wordt hij of zij dan beïnvloed door zijn of haar eigen beschadigingen en tekortkomingen?

Wat ik dus hier zeg: Voordat iemand bevoegd zou mogen zijn om dergelijke verantwoordelijke beslissingen moet of mag nemen, zou hij of zij eerst zelf een therapie moeten afronden, ook rechters!

Maar dat gebeurt niet. Ook nemen ze geen verantwoordelijkheid voor de doden die vallen in de samenleving wanneer het systeem weer gefaald heeft.

En ik zelf..? Heeft de TBS behandeling mij genezen..? Nee..! Wat mij heeft 'genezen' kunt u lezen in mijn boek

In 2012 heb ik in eigen beheer een boek geschreven en uit gegeven, maar omdat ik politiek niet correct ben mocht ik van de MSM nergens aanschuiven, plassex en voetbal legde meer gewicht in de schaal, het zei zo.

Samen met de Redactie van Niburu ga ik de mogelijkheid bekijken of ze het restant, ongeveer 150 stuks, via hun website kan verkopen en de opbrengst schenken aan iemand die het echt nodig heeft, suggesties hier voor zijn natuurlijk altijd welkom.

Natuurlijk ben ik nog lang niet uit verteld over verwarde mensen en misschien mag ik nog een deel twee schrijven.

Maar een tipje van de sluier wat mij gered heeft. Ik wil dit stuk eindigen met een van mijn meest geliefde passages.

Johannes 3:16 "Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."

Gerrit Stanneveld.


Hallo, Mocht je het artikel nog willen plaatsen zou je deze getuigenis dan eraan toe willen voegen. Een van de meest krachtigste getuigenis dat De Heer Jezus en zijn Heilige Vader zelfs psychopaten kunnen helen.
Groeten, Gerrit

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl