Ik liep een andere dimensie binnen

Regelmatig zijn er verhalen die aantonen dat er toch echt meer tussen hemel en aarde is dan dat wij in onze 3D zintuigen kunnen waarnemen.

Hoewel, soms zijn er mensen die juist dit soort zaken wel kunnen waarnemen waardoor ze later totaal in verwarring zijn.



Het leven hoort voor veel mensen overzichtelijk te zijn en hoe meer onbekende of niet verklaarbare dingen, des te onzekerder worden ze.

Wanneer je alles in je leven kunt indelen in vakjes die te begrijpen zijn, dan geeft dat rust. Dan weet je waar je aan toe bent en dat alles gebeurt volgens bepaalde regels.

Dat is wellicht ook de reden dat mensen heftig reageren op dingen zoals ufo’s, omdat dit thuis hoort in een wereld die niet binnen de normale begrijpbare kaders past.

Misschien is dat wel de reden dat de mensen zo fel reageren als iemand suggereert dat de aarde misschien wel geen globe is.

Daar staat tegenover dat talloze mensen vreemde ervaringen hebben gehad, waarbij de wereld toch is niet is zoals zij denken. Verhalen die degenen die het meemaakten vaak overstuur maakten, simpelweg omdat ze niet begrijpen wat er is gebeurd.

Verhalen die betrekking hebben op mensen die even een blik hebben kunnen werpen in een andere (parallelle) dimensie. En ook dit is weer zo’n onderwerp waarbij mensen al snel afhaken, want wanneer dingen (dimensies) door elkaar gaan lopen, dan raken ze helemaal de kluts kwijt.

En toch gebeurt dat, zoals in het volgende verhaal van een 17-jarige jongen uit Amerika.

Toen ik 17 was had mijn beste vriend problemen thuis. Om te zorgen dat hij in ieder geval het laatste jaar van de middelbare school kon afmaken werd besloten dat hij een jaar lang deel van ons gezin zou uitmaken. Tijdens de zomervakantie vond de verhuizing plaats en daar begint het verhaal.

Ik hielp mijn vriend die we hier even Jerry zullen noemen, om zijn tassen naar binnen te sjouwen. De overloop in ons huis is ongeveer 7 meter lang en aan het einde kan je kiezen uit drie verschillende deuren die naar de slaapkamers leiden, één in het midden en de anderen respectievelijk links en rechts.

Mijn kamer was links en die van Jerry in het midden. Terwijl hij druk bezig was met uitpakken waren we aan het kletsen over van alles en nog wat en toen er even een stilte viel, ging ik naar mijn kamer om wat te pakken.

Terwijl ik onderweg was naar mijn kamer, bedacht ik dat ik wat vergeten was aan hem te vragen, draai mij om in de deuropening van mijn kamer en vroeg hem op luide toon wat ik wilde vragen.

Geen antwoord.

Daarom liep ik terug naar zijn kamer en toen ik daar naar binnen keek, was hij weg. Op zich keek ik daar niet zo gek van op, omdat we wel vaker elkaar in de maling namen en ik dacht dat hij zich voor mij had verstopt.

Ik begon te zoeken in iedere kast en hoek, maar kon niets vinden. Mijn ouders waren weg om boodschappen te halen en die zouden nog zeker een uur wegblijven.

Ik ontdek iets geks aan het huis. Het lijkt wel een beetje op een drukcabine, want iedere keer als ik een buitendeur open, hoor ik een soort plop en gekraak in het huis. De hele atmosfeer en het huis voelt vreemd en een beetje mistig aan. Uiteindelijk stop ik maar met roepen en schreeuwen, want dat leverde geen enkel resultaat op. Ik ga niet zoeken in de garage en andere plekken buiten het huis, maar besluit terug te lopen naar zijn kamer om even goed na te denken.

Ik loop de kamer uit en besluit om dingen te veranderen. Nadat ik iedere kamer grondig heb doorzocht, pak ik wat losse dingen en leg ze midden op de vloer, waarna ik de deur zorgvuldig sluit. Het laatste wat ik kan bedenken is dat ik een lamp aan doe in de woonkamer en net toen ik dat had gedaan zie ik Jerry in de hal aankomen lopen, lijkbleek met ogen wijd open van schrik. Hij staart naar mij met zijn mond een beetje open.

Nadat we een klein beetje van de verbazing zijn bijgekomen, proberen we te reconstrueren wat er was gebeurd. Ik vertelde wat ik had gedaan en hij vertelde wat hij had gedaan en toen bleek dat we in de tijd dat dit gebeurde 7 keer als het ware letterlijk door elkaar heen zijn gelopen zonder dat we elkaar zagen of voelden.

Maar wat helemaal bizar was, was dat Jerry naar buiten liep en het huis aan alle kanten hoorden kraken, iets dat ik helemaal niet heb gehoord. Ik weet niet waar ik ben geweest, maar ik was niet daar.

Ik heb later overal op internet gekeken en talloze paranormale documentaires bekeken, maar het enige verhaal dat ik gezien heb en dat enigszins lijkt op dat van mij is het verhaal van een meisje uit India.

Dit meisje ging in haar huis naar boven om zich klaar te maken voor een feestje. Toen, opeens hoorde ze de stemmen en het gepraat van haar familieleden beneden niet meer. Zij beschrijft eenzelfde soort gedimde atmosfeer waar geen andere mensen voor komen. Het enige verschil met mij is dat zij zegt dat ze gedurende haar tijd elders de god Ganesh zag.

Tot zover het verhaal van de jongen uit Amerika. Iedere keer dat iets dergelijks gebeurt, dan zijn de mensen in verwarring, gaan op zoek naar antwoorden, maar kunnen ze niet vinden.

Als het maar heel af en toe zou voor komen, dan zou je het misschien nog kunnen toeschrijven aan een te levendige fantasie, maar het komt te vaak voor, overal ter wereld en ook in Nederland.

Hieronder het door ons al eerder gepubliceerde verhaal van een vrouw die in december 2017 een vergelijkbare ervaring heeft.

Zoals in de volgende ervaring die wij ontvingen van een dame (dank!): van mijn kind , op de ochtend van de aankomst van Sinterklaas. 

Ik ben een vrouw van 40, met een kind van 4. (Zelfstandig ondernemer, HBO+ opgeleid).

Dinsdag 5 december:

Ik hielp spontaan mee Pietenmutsen vastmaken op de school

Omdat van een van de kindjes een Pietenmuts te strak was gemaakt (en daardoor niet paste) rende ik de school terug in zodat ik het voor hem kon fixen voordat de Sint zou aankomen.

Ik had de grote nietmachine even daarvoor veilig hoog op de rechter kast bij vlakbij de entree in het achterste lokaal in de gang gelegd.Ik ging als laatste naar buiten.

Nog niet de helft van de kindjes hadden hun muts op of passend gekregen. Dat hoefde ook niet meer zei de juf.. onze klas was immers al laat buiten dus dat kwam daarna wel (als de Sint later in het lokaal kwam, wat ik best zielig voor die kindjes vond).

Dit kindje (we praten over kleuters) had hem al wel meegekregen maar paste hem niet, was te strak en droeg m daarom in z’n hand. Dus ik dacht: ik ren nog ff snel terug naar binnen naar het klaslokaal voor de nietmachine.  Dan kan ik de nietjes nog snel even verstellen.

Ik tende naar binnen en terwijl ik aan het rennen was veranderde het licht, de sfeer.. het was wat donkerder, soort schemering (ik was de gang al even door, dus al wel gewend aan het lichtverschil van buiten naar binnen) de school leek doods. (Ik ben wel vaker na schooltijd daar geweest maar de sfeer was heel anders, kan t niet beter omschrijven helaas).

ik keek en greep automatisch op de plek waar ik de nietmachine even daarvoor veilig hoog op de kast had neergelegd. Deze lag er niet meer.. ik dacht ff Shit, hoe kan dat nou.. wie zal m hebben weggepakt?

Maar kan gebeuren.. bleef stilstaan en keek in het lokaal rond.. toen keek van afstand ik naar de stroken papier (voor pietenmutsen) op de andere kast en die lagen er ook niet meer. Ik ben er naartoe gelopen.. niks.

Ik dacht dat is vreemd zouden ze ze toch mee naar buiten hebben genomen..?

Toen keek ik naar de Sinterklaasversiering.. die hing er niet meer!

Geen knutselwerkjes die er even daarvoor wel hingen..

Ik echt: WTF?! Momentje.. krabte me eens ff achter m’n oren.. ik uit het lokaal.. naar het lokaal ernaast.. nee daar was t echt niet, de hele kastindeling en soorten kasten waren daar anders.. t moest echt in dat 1e lokaal zijn (waar mijn kind altijd zit, dus dat weet ik wel te vinden).

Ik dacht echt: ben ik nou gek aan t worden..?!

Toen ik terug t eerste lokaal in liep lag t er nog steeds niet.. en was de sfeer nog t zelfde.. heel vreemd. Ik dacht nou ja, dan ga ik maar snel naar buiten voordat ik de hele happening zou missen.

Zie ik de juf buiten, zei haar dat ik de nietmachine niet kon vinden en ook de rest van de Pietenmutsen die op de andere kast lagen (nog als platte stroken) ook niet..

Vreemd, zei ze alleen.

Nadat de Sinterklaas was aangekomen lopen we met de kids allemaal weer naar binnen de school in en is gewoon de verlichting weer aan zoals normaal.. een totaal andere sfeer.

Kom ik aan t einde van de gang als eerste bij het klaslokaal.. ligt en hangt alles er weer zoals voorheen nietmachine waar ik m had neergelegd op de hoge kast, mutsstroken op de andere kast links, Sinterklaasversiering, knutselwerkjes etc.

Ik denk echt dat ik even in een andere tijd/(dimensie?) ben geweest.

Ik heb de spullen maar snel verplaatst en nog met een suf excuus verzonnen tegen de juf dat de stroken van de mutsen achter de kast waren gevallen.. Ze had me waarschijnlijk voor gek verklaard. Maar de spullen lagen er echt niet!! toen ik terug de school in was gerend.

Deze vreemde gebeurtenis bleef de hele dag bij me en dezelfde avond vertelde ik deze bizarre gewaarwording telefonisch tegen een vriendin. Waarop zij mij vertelde dat een gezamenlijke kennis, een healer waar we allebei een (zij meerdere) behandeling(en) hebben ondergaan haar een week ervoor had verteld dat de tijdlijnen nu dun zijn, parallel lopen. En doordat ik nu dit verhaal aan haar vertelde, het verhaal van de healer voor haar werd bevestigd. (Ze weet dat ik nogal nuchter ben).

Na dat gesprek ben ik gaan zoeken via Google of er wat over te vinden was en kwam ik op jullie website.

Een dag daarvoor (4dec) hebben jullie een artikel geplaatst over mensen die in een andere dimensie waren beland..

Dat resoneerde zo enorm.

Kon geen toeval zijn.. dus bedankt voor die info. (Kan van recente gebeurtenissen niks vinden helaas. Zou er wel wat meer over willen weten... Dus mochten jullie nog wel info hebben gevonden hierover dan hoor ik dat graag).

Hopelijk hebben jullie dan ook iets aan die van mij.

Ik ben waarschijnlijk gewoon een andere dimensie ingerend (en er gelukkig ook weer uit)

Misschien denk je wel die is koekoek.. mag ook, ik weet in ieder geval dat dit niet normaal was.. en dat mijn hele perspectief op tijd is veranderd door een Pietenmuts en een nietmachine)

Tot zover het verhaal van de dame die een andere dimensie binnen wandelde en er ook weer uit liep.

Bovenstaande verhalen zijn geen losse incidenten, ze komen vaker voor. Mochten er andere lezers zijn met dit soort ervaringen, dan horen wij dat graag.

Tenslotte, tenzij iemand komt met een heel logische andersluidende en goed onderbouwde verklaring voor dit fenomeen, houden wij het toch op een soort overlap van dimensies en dat er echt meer is tussen hemel en aarde dan menigeen denkt.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl